De liesstreek wordt nauwkeurig onderzocht. Wanneer de liesbreuk niet goed voelbaar is, kan de chirurg een echo-onderzoek (geluidsgolvenonderzoek) laten uitvoeren. Als de chirurg dan nog geen goed beeld heeft van de breuk, wordt een herniografie gedaan.
Detecteren van littekenweefsel waaronder verkalkingen in pezen (bv schouder). Inschatting van ernst en beoordeling prognose van spierblessure (bv. hamstring/quadriceps/kuit). Beoordeling van bandletsels (enkel, knie, duim).
Meestal wordt pijn in de liesstreek veroorzaakt door een blessure van één van de spieren in de lies. Maar ook darmproblemen of een liesbreuk kunnen een mogelijke oorzaak van liesklachten zijn. Daarom raden wij u aan om bij pijn in de lies altijd eerst naar de huisarts te gaan om dit uit te sluiten.
Symptomen - bij liesklachten voel je pijn aan de binnenzijde van het bovenbeen, in de liesregio. De pijn straalt vaak uit langs de binnenzijde van het bovenbeen. Soms zelfs naar de onderbuik of genitaliën. Als je drukt op de adductoren of hun aanhechting voel je dat de pijn toeneemt.
Om vast te stellen of er sprake is van een liesbreuk bekijkt en bevoelt de arts de uitstulping terwijl u staat. Dit lichamelijk onderzoek is het meest belangrijk. Bij twijfel kan een echografie of een MRI-scan nodig zijn. Maar deze onderzoeken kunnen geen absolute zekerheid geven en zijn daarom minder belangrijk.
U kunt een liesbreuk herkennen aan een zwelling in de lies die u kunt zien of voelen. Soms heeft u wel pijn in de lies, maar ziet of voelt u geen bult. Dan is verder onderzoek nodig om te bepalen of het om een liesbreuk gaat. U krijgt dan een echo van de lies.
Bij pijn in de lies die blijft duren of waarbij je zelf geen duidelijke oorzaak ziet, zoals een sportletsel, contacteer je best je huisarts.
De aanhoudende klachten ontstaan door een terugkerende, plaatselijke irritatie of (niet bacteriële) ontsteking van de peesaanhechtingen ter hoogte van de lies. De pijn zit doorgaans aan de binnenonderzijde van het schaambeen en straalt soms uit naar de binnenzijde van het bovenbeen en de gehele liesregio.
Artrose van de heup begint met stijfheid en pijn bij bewegen. De pijn zit vooral in uw lies, bovenbeen en bil. Soms voelt u het zelfs tot in de knie. De pijn is het ergst wanneer u na rust weer in beweging komt (startpijn of ochtendstijfheid).
Maak een afspraak bij uw huisarts: als u een zwelling in de huid heeft, die gespannen en pijnlijk wordt omdat er veel pus in zit. als u voor de ontstekingen een lotion of tabletten met antibiotica gebruikt, maar u ziet na enkele weken nog weinig verbetering, de klachten verergeren of u heeft last van bijwerkingen.
Normaal gesproken duren liesklachten 6 - 10 weken. Duurt de klacht langer dan wordt gesproken van chronische liesklachten. Soms kunnen chronische liesklachten wel jaren duren. Echter met veel geduld en consequent oefenen is een liesblessure doorgaans goed op te lossen.
Als zo'n zenuwwortel in de wervelkolom (bijvoorbeeld bij een hernia van de tussenwervelschijf) of bij het verlaten van de wervelkolom geïrriteerd raakt, kan dit pijnklachten geven in de rug, lies of been. Soms bestaat er ook krachtverlies in uw been/de benen en tintelingen of een doof gevoel in het pijnlijke gebied.
Adductor-gerelateerde liespijn
De naam verraadt de oorzaak van de liespijn. De adductoren, dit zijn spieren aan de binnenzijde van het bovenbeen. Een blessure aan deze spieren komt vaak voor bij sporters (zoals voetballers, hockeyspelers, volleyballers, dansers, turners en schaatsers).
Met een echografie zien we weefsels en organen in beelden op een monitor. We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft, zoals een abces, een verwijd bloedvat, een bloeding, een goed- of kwaadaardige tumoren, een gal- en niersteen en een ontsteking.
Er zijn een heel veel aandoeningen die snel en goed te zien zijn met een echo-onderzoek. Hieronder volgt een aantal voorbeelden hiervan: Slijtage van een gewricht (artrose) is al in een vroeg stadium zichtbaar, al voor dit op een röntgenfoto duidelijk zichtbaar is. Zenuwirritaties zoals een neuroom van Morton.
Er zijn verschillende aandoeningen in de schouder goed te zien met een echo. Denk aan bijvoorbeeld: Peesontsteking. Slijmbeursontsteking.
Gelukkig is, naast gezonde voeding, blijven bewegen juist goed om klachten te verminderen en is wandelen bij uitstek een geschikte activiteit. Omdat artrose slijtage van het kraakbeen is, dien je wel je eigen grenzen in de gaten te houden. Ook al is bewegen goed, overdaad schaadt in dit geval.
In melk zit namelijk calcium, wat de botten en het kraakbeen kan versterken. Ditzelfde geldt voor het eten van kaas, maar bleek niet van toepassing te zijn bij de consumptie van yoghurt. De bevindingen van het onderzoek zijn gepubliceerd in het American College of Rheumatology [1].
Een effectieve behandeling van pijn in de lies
Dat is niet ingewikkeld. Daarvoor moet de spier losgemaakt worden. De beste methode hiervoor is het simpelweg masseren en losduwen van de spieren. Dit kan wat gevoelig zijn, maar deze pijn is juist een teken dat er op de goede plek geduwd wordt met voldoende kracht.
Patiënten bij wie een operatie of injecties niet helpen, krijgen soms medicijnen voorgeschreven. Het betreft dan specifieke pijnstillers, bedoeld voor pijn die wordt veroorzaakt door beschadiging van de zenuwen. Voorbeelden daarvan zijn: Lyrica en Tryptizol.
82% kan na 2 weken weer op het oude niveau sporten met een duidelijke afname van pijn, na 12 weken is dit 88%. In de meeste gevallen heeft u binnen 3 behandelingen al een heel stuk minder pijn.
Meestal begint de blessure met wat stijfheid in de liezen, die na de warming-up verdwijnt, maar na de training weer terugkomt. In de weken daarna gaat de stijfheid over in pijn en blijven de klachten ook tijdens de training aanwezig.
Veelal wordt de oorzaak van pijn in de linkerzij gediagnosticeerd als artrose, zenuwpijn, scheve rug, aspecifieke rugpijn, spieren zijn te slap, scheve bekkenstand, noem maar op. Vervolgens moet blijkbaar de wervelkolom of het bekken rechtgezet worden of moet je aan de core training (buikspieren en balans e.d.).
De liezen (voorvoegsel: inguinaal/inguinale) zijn bij de mens de twee huidplooien die de grens vormen tussen de bovenbenen en het onderlijf. Onderhuids zitten bij de liezen lymfeklieren. Deze spelen een rol bij het afweersysteem. Bij bepaalde ziekten kunnen deze klieren opgezet raken.