Als u hyperventileert ademt u dieper en sneller dan gewoonlijk. Daardoor ademt u te veel koolzuur uit en daalt het koolzuurgehalte in het bloed. De ventilatie is groter dan de lichamelijke behoefte, wat kan leiden tot duizeligheid.
Na een aanval van hyperventilatie kunt u enkele uren tot een dag in lichte mate klachten hebben. Bekende klachten zijn moeheid, slaperigheid, hoofdpijn en spierpijn. Acute vorm, waarbij u te snel en te diep ademt ▪ Chronische vorm: voortdurend ademt u verkeerd, waardoor u vage klachten krijgt, zoals vermoeidheid.
Bij hyperventilatie gaat u sneller ademen zonder dat uw lichaam daar behoefte aan heeft. Daardoor ademt u teveel koolzuur uit. Het lichaam wil de concentratie van koolzuur in het bloed zoveel mogelijk constant houden.
Koolzuurgas of CO2
Als er niets mis is met je hart, wordt meestal snel vastgesteld dat je hyperventileert. Als er bloed wordt genomen, ziet men dat er te weinig CO2 in het bloed aanwezig is. Wanneer de hyperventilatie-aanval doorgaat, en je dus erg veel koolzuurgas verliest, dan kan je flauwvallen.
Aan de hand van casulstiek en literatuurgegevens wordt aannemelijk gemaakt dat dit niet altijd het geval is: hyperventilatie kan leiden tot ischemie van de hartspier en daarmee waar- schijnlijk bijdragen aan angina pectoris, hartinfarct en acute hartdood.
Hyperventilatie heeft vaak een psychologische oorzaak, maar kan ook ontstaan door een lichamelijke oorzaak. In veel gevallen wordt hyperventilatie veroorzaakt door: gevoelens van angst en paniek; een fobie (sociale fobie);
Er bestaan geen medicijnen tegen hyperventilatie, wél tegen de angst. Het nadeel van deze middelen is echter dat ze het probleem niet oplossen en op den duur verslavend werken.
Bij gezonde mensen is de zuurstof-verzadiging (saturatie) in het bloed tijdens normale ademhaling tussen de 95 en 100%. Dit betekent dat door hyperventilatie de hoeveelheid zuurstof in het bloed niet toe zal nemen, immers is de verzadiging al bijna maximaal.
Psychische oorzaken zoals stress en spanningen kunnen via een indirecte weg tot duizeligheid leiden: als (onbewuste) reactie kan hyperventilatie optreden. Soms is onderliggend longlijden, bijvoorbeeld COPD, de oorzaak van (chronische) hyperventilatie.
Acute hyperventilatie kan worden veroorzaakt door angst- of paniekaanvallen of door te hoge inspanning. Chronische hyperventilatie is minder herkenbaar. Bij chronische (vaak verborgen) hyperventilatie is de ademhaling voortdurend te diep.
Als u merkt dat u hyperventileert of andere verschijnselen van angst voelt opkomen, probeer dan rustig te ademen. Een rustige ademhaling kan helpen de klachten te verminderen . Zoek afleiding: neem een slok water, loop naar buiten, doe een paar oefeningen (bijvoorbeeld kniebuigingen) of ga hardop lezen.
Is er een behandeling die chronische hyperventilatie kan genezen? Ja, gelukkig zijn er methoden die helpen om de ademhaling weer te normaliseren. Wij passen deze technieken ook met grote regelmaat toe. Het belangrijkste hierbij is het helpen bij bewustwording.
Te weinig zuurstof in het bloed kan leiden tot klachten als benauwdheid, moeheid, verwardheid en onrust. Neem contact op met je huisarts als je deze symptomen ervaart.
De test bestaat uit drie minuten diep en snel in- en uit ademen, gevolgd door een herstelfase van vijf minuten. Voor aanvang van de test wordt een klachtenscorelijst ingevuld. Tijdens de test wordt met behulp van ECG electrodes op de borst en rug de hartslag gemeten.
Bij chronisch hyperventileren is er sprake van voortdurende hinderlijke lichamelijke en psychische klachten, zoals vermoeidheid, spierpijn, depressie, slapeloosheid, piekeren en concentratiestoornissen. De klachten ontstaan door een verkeerd ademhalingspatroon.
Er bestaan twee vormen van hyperventilatie: acute hyperventilatie en chronische hyperventilatie. Je herkent hyperventilatie aan een snelle en diepe ademhaling, een verstikkend gevoel, duizeligheid en misselijkheid. Kalm blijven, ademhalingsoefeningen en afleiding kunnen helpen tijdens een hyperventilatie-aanval.
Voldoende bewegen, genoeg ontspannen en ijzerrijke producten eten, helpt allemaal om het zuurstofgehalte in uw bloed te verbeteren. Het zuurstofgehalte in uw bloed verhogen is ook mogelijk door een gezonde(re) levensstijl hanteren en door het eten van voldoende ijzerrijke voeding.
Kalmeringsmiddelen zijn medicijnen die uw emoties minder sterk maken. Ze helpen vooral tegen angst, zenuwen en stress. Bekende kalmeringsmiddelen zijn benzodiazepinen. Voorbeelden van kalmeringsmiddelen zijn alprazolam, bromazepam, diazepam en lorazepam.
Volgens de CBO-behandelrichtlijn is wat betreft farmacotherapie de eerste keuze een behandeling met één van de 5 in Nederland geregistreerde selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), namelijk citalopram, fluoxetine, fluvoxamine, paroxetine en sertraline.
U kunt hierbij hartkloppingen ervaren, zweten, trillen, benauwd of duizelig zijn en uw spieren kunnen strak gespannen staan. Deze fysieke reacties worden veroorzaakt doordat uw lichaam per ongeluk (door bijv.
Mensen klagen over een scala van klachten die variëren van borstkas gerelateerde klachten (zoals kortademigheid, een benauwd strak gevoel op de borst, pijn en steken op de borst) tot hoofdpijn, duizeligheid, tintelingen, krampen, buikpijn, angst en chronische vermoeidheid.
Symptomen van chronische stress zijn slecht slapen, prikkelbaarheid, gespannenheid, de neiging om je terug te trekken, verminderde eetlust of net meer zin in zoet, humeurigheid en vermoeidheid. Ook ben je gevoeliger voor pijn.