De brandstapel werd en wordt in sommige landen, zoals India en Papoea (Papoea en West-Papoea) in Indonesië, gebruikt om een dode te cremeren. Dit gebeurde voor de kerstening ook in Nederland.
"Er gaan duizenden volts door het lichaam, waardoor de hersenen worden gekookt en er soms vlammen door de huid naar buiten barsten, zei Tracy sidderend. "En mensen leven tijdens dit hele proces nog." Deze methodes zijn erg pijnlijk, maar (meestal) duren ze maar een paar minuten.
Ketters steken brandstapels aan
De angst voor de katharen was zo groot dat er een ingrijpend besluit werd genomen: een-ieder die beticht werd van ketterij, moest voortaan zijn onschuld aantonen, anders wachtte de brandstapel.
Tijdens 16e-eeuwse executies deed zich een merkwaardig verschijnsel voor: sommige terdoodveroordeelden hieven een lied aan terwijl ze door de vlammen verteerd werden. Ze stierven zingend voor het geloof.
Als meerdere mensen tegelijk verbrand werden, stikten ze vaak in de rook. Maar op een kleine brandstapel stierven de ketters een pijnlijke dood. Het vuur begon bij het vlees op de benen, en verbrandde daarna langzaam de rest van het lichaam. Vaak trad de dood pas na een paar uur in.
De veroordeelde werd vastgebonden aan een rechtop staande paal met daaromheen een (meestal) nauwkeurig aangelegde verzameling brandhout. Dit werd vervolgens aangestoken, zodat het slachtoffer werd verbrand.
Het crematieproces
De duur van de crematie hangt af van het soort oven, het gewicht van de overledene en de kist. Gemiddeld duurt het verbrandingsproces 55 minuten tot anderhalf uur, maar het kan ook korter of langer duren.
Mensen geloofden dat heksen een pact met de duivel sloten. Zij werden gezien als ketters die het christelijke geloof verwierpen. Heksen werden hiervoor vaak op de brandstapel ter dood gebracht of zwaar gegeseld en opgesloten om te kijken of zij zich beterden. Heksen konden mensen en dieren kwetsen en doden.
Veruit de wreedste methode van executeren behoorde echter toe aan de oude Perzen. Zij bedachten namelijk de praktijk genaamd 'scaphisme', dat is afgeleid van het Griekse woord voor 'uitgehold'. Bij deze methode werd het slachtoffer vastgebonden in een overdekte boot, waarbij alleen zijn hoofd en ledematen uitstaken.
Soms werd er een waterproef uitgevoerd. De beschuldigde werd met gebonden handen en voeten in een waterplas gegooid. Als de persoon bleef drijven was het een heks en werd ze gemarteld of gedood. Als ze zonk was ze onschuldig.
De doodstraf wordt al bijna 60 jaar niet meer voltrokken in Nederland. Simpelweg omdat Nederland een beschaafd land is en de doodstraf niet als een beschaafde straf wordt gezien. Hoewel het aantal voorstanders voor de herinvoering van de doodstraf groeit, is het onwaarschijnlijk dat de doodstraf ooit wordt ingevoerd.
Landen die de doodstraf nog hebben zijn onder andere Saudi-Arabië, de Verenigde Staten, Noord-Korea, Japan, Irak, Belarus en Myanmar.
De Amerikaanse moordenaar Willie Francis (1929-1947) overleeft de elektrische stoel op 3 mei 1946. Hij is dan zeventien jaar. Het voltage is klaarblijkelijk niet hoog genoeg, want de getuigen horen hem schreeuwen: “Take it off!
Een correct uitgevoerde onthoofding waarbij één slag genoeg is, is een snelle en relatief pijnloze manier om te overlijden. Sommige experts schatten dat je binnen een paar seconden het bewustzijn verliest door de snelle bloeddrukverlaging in de hersenen.
De doodstraf in Wit-Rusland vormt de hoogste straf in dit land en wordt uitgevoerd door een kogel in de nek van de veroordeelde wanneer hij dat niet verwacht.
Behalve als hun misdaden te groot waren, dan werden ze levend en bij volle bewustzijn verbrand. Het verbranden was nodig om hun ziel te bevrijden van de duivel zodat ze alsnog naar de hemel konden gaan. De kwade werken van de heks zouden met haar verbranding tenietgedaan worden.
Vanaf 1450 vonden grote heksenvervolgingen plaats in Europa. Die duurden tot in de 18e eeuw. Heksen werden vroeger ook in onze streken vervolgd, en kwamen op de brandstapel terecht. De verdachten waren meestal vrouwen, maar er waren ook mannen bij, en zelfs kinderen, van wie gezegd werd dat ze "heksen" waren.
Embed. Heksen bestaan echt, maar ze hebben geen bovennatuurlijke krachten en zijn niet gevaarlijk. Een echte heks doet niemand kwaad, leeft volgens de regels van de natuur en zorgt goed voor mens en dier. Margaritha, de heks van Appelscha, laat een wensenritueel en haar brouwsels, drankjes, zalfjes en oliën zien.
Hier bestaan geen regels voor. Om een overledene wel of niet thuis op te baren is een vrije keuze. Ook om hem 's nachts alleen te laten. De meeste mensen laten een overledene niet alleen in huis en zorgen voor een wake; dat is een kwestie van gevoel.
Voor een lijk in een kist helemaal verteerd is (verdwenen is), moet u aan tientallen jaren denken. Soms kun je na honderden jaren nog skeletten of delen van skeletten op een oude begraafplaats vinden. Soms is na 20 of 30 jaar alles helemaal weg.
Verbrandt het hele lichaam tijdens een crematie, dus ook de botten? Nee, de botten vallen uit elkaar, doordat elementen hiervan verdampen. Na de crematie worden de asresten vermalen tot as.
Men bedacht dat een heks wel heel licht moest zijn om te kunnen vliegen op haar bezemsteel. Op de waag werd de verdachte daarom publiekelijk op het marktplein gewogen. Woog ze zoveel als haar lengte en lichaamsbouw deed vermoeden, dan kreeg ze een certificaat. Hierin werd bevestigd dat ze geen heks was.
Eeuwenlang geloofden veel mensen in het bestaan van heksen. Ze waren overtuigd dat heksen met hun magische krachten de oogst konden laten mislukken, zichzelf in een dier konden veranderen of zelfs iemand konden doden met een vloek. Om te bewijzen dat iemand een heks was, werden ze gewogen met een waag.
Nadat ze haar hadden 'betrapt' op het dragen van mannenkleding, werd ze alsnog veroordeeld en nog dezelfde dag op de brandstapel gebonden. Haar veroordeling tot 'ketter' is in 1456 nietig verklaard.
Tegenwoordig gebruiken bijna alle staten een dodelijke injectie. Sommige staten staan ook elektrocutie, vergassing, ophanging en een vuurpeloton als executiemethode toe. Tussen 1976 en 2004 werd 82% van de executies voltrokken door middel van een injectie.