Wanneer je pasta, rijst of iets anders zetmeelachtigs kookt, kun je niet zomaar de hitte opdraaien en het daarbij laten. Water wordt niet heter dan 100 C, het zal alleen maar agressiever koken. Het zetmeel vangt de stoom en lucht op om bubbels te vormen, die uiteindelijk uit de pan borrelen.
Rijstkorrels zijn bedekt met veel zetmeel — meer dan je voor zulke kleine korrels zou denken. Wanneer ze in water worden gekookt, vormen die zetmelen grote, zeepachtige, boze bubbels die door stoom omhoog en uit de pan worden geduwd .
Eenvoudig uitgelegd: zodra de luchtbelletjes van het kokende water de koude lepel raken, spatten ze uiteen en komt er stoom vrij die meteen weer condenseert tot water. Omdat dat water zwaarder is dan de belletjes eronder valt het meteen weer in de pot. Dit werkt zolang de lepel niet te heet wordt.
Zodra dit gebeurt kun je de pan compleet aflsuiten met de deksel. Check regelmatig of nog niet al het water verdampt is voor de rijst klaar is, aangezien dit er voor zal zorgen dat de rijst aanbrandt. Roer de rijst niet tijdens het koken. Dit kan er voor zorgen dat de rijst afbreekt en te plakkerig wordt.
Tijdens het koken van ongewassen rijst kan de losgelaten zetmeel ervoor zorgen dat het gaat schuimen. De witte of grijze schuimlaag kookt vaak over, wat voor extra schoonmaakwerk zorgt.
Zo weet je of je rijst nog kunt gebruiken
Geur: steek je neus in het bakje. Heeft de rijst een ongebruikelijke, zure of bedorven geur? Dan kan dit een teken zijn dat bacteriën of schimmels zich hebben vermenigvuldigd en dat de rijst bedorven is.
Bij schuimvorming wordt de oppervlaktespanning van een vloeistof verlaagd en daardoor kan er een luchtbelletje ontstaan. Heel veel luchtbelletjes samen vormen schuim. Om te kunnen schuimen moet een stof dus surfactants bevatten. Een bijkomend effect van surfactants is dat ze vet oplossen.
Op dezelfde manier activeert het roeren van uw rijst tijdens het koken de zetmelen en krijgt u klonterige, papperige rijst . Uw rijst hoeft alleen maar even met een vork losgemaakt te worden als deze klaar is met koken. Constant roeren geeft risotto zijn gekoesterde romigheid, een eigenschap die niet wenselijk is bij het koken van gewone rijst.
De term reheated rice syndrome verwijst naar een voedselvergiftiging die veroorzaakt wordt door de bacterie Bacillus cereus. 'Deze bacterie komt veel voor in zetmeelrijke producten zoals rijst of pasta. Ze kunnen het zetmeel namelijk omzetten in glucose en daar houden de bacteriën van', vertelt Van der Vossen.
Door je rijst te spoelen was je niet alleen kleine deeltjes stof van de korrels af, maar verwijder je ook het overgebleven laagje zetmeel. Dat zetmeel zorgt ervoor dat de rijst na het koken aan elkaar plakt. Sommige gerechten vragen daar echter om. Denk maar aan het maken van risotto recepten of sushi.
Wanneer water wordt gekookt, wordt de warmte-energie overgedragen aan de moleculen van water, die sneller beginnen te bewegen.Uiteindelijk hebben de moleculen te veel energie om als vloeistof verbonden te blijven . Wanneer dit gebeurt, vormen ze gasvormige moleculen van waterdamp, die als bellen naar het oppervlak drijven en in de lucht terechtkomen.
Zodra het water afkoelt zouden de vluchtige gassen zich evenals de mineralen weer in het water vestigen. Als het water opnieuw gekookt wordt, zouden gevaarlijke componenten zich verzamelen in plaats van te ontsnappen uit het water.Hierdoor zou het water dan schadelijke stoffen bevatten.
Met een restje rijst kun je nog heel veel lekkere gerechten maken! Het is bijvoorbeeld perfect voor een fried rice als nasi of Thaise khao pad. Maar je kunt er ook nog groenten mee vullen en roosteren in de oven of in de soep doen om er een maaltijdsoep van te maken.
Door de rijst te spoelen verwijder je overtollig zetmeel, waardoor de rijstkorrels een consistente textuur krijgen en de rijstkoker niet overkookt .
Als je de rijst vervolgens kookt en het zetmeel dus verwarmt, verandert het zetmeel in een gelatineachtig laagje. Hierdoor wordt de rijst plakkerig en kan het gaan klonteren. Als je de rijst voor het koken dus even wast, verwijder je het zetmeel en kook je de allerlekkerste luchtige rijst!
Heb je rijst gekookt? De rijst moet zo snel mogelijk terugkoelen na het bereiden. Zet de maaltijd binnen 2 uur in de koelkast of vriezer. Vervolgens kun je de rijst 2 dagen in de koelkast bewaren.
Sommige diëtisten zeggen dat overgebleven rijst wel 6-7 dagen houdbaar is als de temperatuur in de koelkast laag genoeg is, maar de Britse Food Standards Agency merkt op dat overgebleven rijst "binnen 24 uur" gegeten moet worden. Het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services heeft een app voor voedselveiligheid die laat zien dat overgebleven rijst ...
Te veel van iets goeds kan natuurlijk minder goed zijn. Rijst is voedzaam, maar het is ook calorierijk. Overmatige inname kan extra calorieën toevoegen en mogelijk bijdragen aan gewichtstoename. Combineer rijst liever met andere gezonde voeding, zoals groenten, fruit, peulvruchten, eieren, kip, noten en zaden.
Hoewel je je rijst niet wilt verstoren terwijl hij kookt, moet je hem wel losmaken met een vork (of een rijstlepel) als hij klaar is. Op die manier zal je rijst niet klonterig zijn en zullen de korrels duidelijker te onderscheiden zijn als het tijd is om te serveren . Rusten is ook een stap die je niet kunt overslaan.
Stap 3: Laat even rusten
Laat het na het koken en eventueel afgieten 10-15 minuten in de pan staan. Dit geeft een vollere korrel doordat het zetmeel iets afkoelt en uitzet en het laatste restje water opneemt. Roer pas na die 10-15 minuten rust door. Doe je dit eerder, dan wordt je rijst waarschijnlijk plakkerig.
Roer de basmatirijst niet tijdens het koken . Hierdoor breken de korrels en wordt de vloeistof zetmeelachtig.
Schuimvorming of schuimvorming in de mond treedt op wanneer overtollig speeksel zich verzamelt in de mond of longen en zich vermengt met lucht. Oorzaken zijn onder andere een overdosis drugs, toevallen, longoedeem en hondsdolheid . Het is meestal een medisch noodgeval. Onbedoeld schuimvorming is meestal een teken van een ernstige medische aandoening waarvoor medische spoedzorg nodig is.
Ook op zee laat de lente zich voelen. Daar groeit fytoplankton (microscopische algjes) door de toenemende hoeveelheid licht en voedingsstoffen in het water. Aan onze kust is dat onder andere de schuimalg. Sterven schuimalgen af, dan kunnen ze met duizenden tegelijk aanspoelen op het strand, opgeklopt tot schuim.
Wil je echt een supergladde soep, dan loont het om je gemixte soep nog eens door een zeef te laten passeren. Zo zijn die allerlaatste brokjes er zeker uit.