Na een beroerte (CVA) of een TIA (een korte voorbijgaande beroerte), worden vaak bloedverdunners voorgeschreven om de kans op herhaling van een beroerte of TIA te verkleinen. Bloedverdunners zorgen ervoor dat er minder snel stolsels in het bloed ontstaan. Het zorgt er dus voor dat het bloed 'dun' genoeg blijft.
Na een herseninfarct of TIA krijgt u medicijnen om de kans op nóg een herseninfarct of TIA te verkleinen. Deze medicijnen blijft u in principe uw leven lang gebruiken.
dipyridamol. Dipyridamol is een antistollingsmiddel. Het gaat de vorming van bloedstolsels in de bloedvaten tegen. Artsen schrijven dipyridamol voor om trombose te voorkomen, bijvoorbeeld na hartklepoperaties, na een beroerte (herseninfarct) of na een TIA (lichte beroerte).
Het korte antwoord: ja, dat kan.
Na een TIA of herseninfarct bestaat de secundaire preventie uit antitrombotische behandeling met clopidogrel monotherapie, acetylsalicylzuur (ASA) in combinatie met dipyridamol of, bij intolerantie of een contra-indicatie, monotherapie met acetylsalicylzuur.
Na een TIA lopen mensen risico op het krijgen van een herseninfarct en dit risico is het grootst in de eerste dagen na de TIA. Eerder onderzoek wees uit dat een op de tien TIA-patiënten binnen 3 maanden een herseninfarct krijgt. Faas: “Dat besef is er bij veel mensen onvoldoende.
Het betekent mobiliteit en vooral zelfstandigheid. Als u een TIA of herseninfarct heeft gehad mag u 2 weken na de uitvalsverschijnselen niet rijden. Na deze 2 weken beoordeelt de neuroloog of revalidatiearts of u nog lichamelijke of geestelijke functiestoornissen heeft die de rijvaardigheden beïnvloeden.
Bloedverdunners worden ook wel stollingsremmers of antistolling genoemd. Ze zorgen dat uw bloed minder snel stolt. Als u bloedverdunners gebruikt, is de kans kleiner dat er een bloedprop ontstaat. Dat maakt de kans op een herseninfarct, trombosebeen of longembolie kleiner.
Hogere risico op bloedingen
'Als een stolsel een bloedvat verstopt, sterft het hersenweefsel erachter af. Daardoor wordt het kwetsbaar en gevoeliger voor bloedingen. Bloedverdunners verhogen dan het risico op bloedingen', legt neuroloog en coördinerend onderzoekers dr. Bob Roozenbeek uit.
Wat mag je niet doen met bloedverdunners? Wat je niet mag doen als je bloedverdunners neemt, is deze combineren met pijnstillers. Onder andere aspirine, ibuprofen en antistollingsmiddelen zullen – net als alcohol – je bloed verdunnen, en daardoor kunnen ze inwendige bloedingen veroorzaken.
TIA's kunnen een voorbode zijn van een veel ernstiger beroerte. Als iemand klachten ervaart die passen bij een TIA (scheve mond, verlamde arm, onduidelijke spraak), dan moet u direct het alarmnummer 112 bellen. 15 minuten), kan iemand een herseninfarct hebben.
Risicofactoren voor het krijgen van een hersenbloeding zijn: hoge bloeddruk. als complicatie bij het gebruik van bloedverdunners (zoals sintrom) overmatig alcoholgebruik.
Na een hartinfarct en bij instabiele angina pectoris: meestal 12 maanden. Na een dotterbehandeling of stentoperatie: meestal 12 maanden. Bij een bepaald type stent moet u het 1 maand gebruiken. Om een beroerte te voorkomen gebruikt u het meestal levenslang.
De klachten van een TIA zijn dezelfde als die van een “gewone” beroerte maar duren meestal niet langer dan twintig minuten. In elk geval zijn de klachten binnen vierentwintig uur weer volledig verdwenen.
Is een TIA ook te zien op een scan? Een TIA is niet te zien op een CT- of MRI-scan. De scans sluiten vooral andere oorzaken uit, zoals een hersenbloeding of infarct. Dit is wel belangrijk, want de 3 verschillende soorten beroerte hebben ieder een eigen aanpak nodig.
U blijft minstens één dag en één nacht in het ziekenhuis. Een laborant neemt bloed bij u af. U krijgt een prik in een ader aan de binnenkant van uw elleboog. De laborant vangt het bloed op in één of meerdere buisjes voor onderzoek.
Om de kans op een nieuwe TIA of herseninfarct te voorkomen krijgt u medicijnen die de bloedstolling beïnvloeden. Dit zijn plaatjesremmers, zoals bijvoorbeeld Clopidogrel (Grepid). Deze medicijnen zorgen ervoor dat de bloedplaatjes minder samenklonteren.
Slik je bloedverdunnende medicijnen? Pas dan op met pijnstillers. Bij langdurig gebruik (langer dan vier dagen) en in hoge dosering (4g per dag) van paracetamol kan de werking van orale bloedverdunners worden versterkt.
Voldoende bewegen is belangrijk om een beroerte te voorkomen. Ook na een beroerte blijft bewegen belangrijk. Dat helpt nieuwe ernstige beroertes te voorkomen en om beter te herstellen. Training blijkt vooral de loopsnelheid en loopafstand te verbeteren.
Mensen met boezemfibrilleren hebben meer kans op het ontstaan van bloedstolsels, die meestal in het linker hartoor ontstaan. Als een stolsel in de bloedbaan komt, kan dat een beroerte (CVA) veroorzaken. Om dat te voorkomen gebruiken veel mensen bloedverdunners.
Wanneer kan ik mogelijk stoppen met bloedverdunners? Bloedverdunners maken de kans kleiner dat u hart- en vaatziekten krijgt. Daarom is het belangrijk dat u het elke dag gebruikt. U mag dus niet zomaar stoppen met bloedverdunners.
In sommige situaties, bijvoorbeeld bij bepaalde hartritmestoornissen en stollingsziekten, worden bloedverdunners levenslang voorgeschreven. In andere, zoals na een bloedklonter in het been (diepveneuze trombose of DVT) of een longembolie, worden ze voorgeschreven voor een periode van drie tot zes maanden.
Bij een TIA is een bloedvat in de hersenen even dicht. Je hebt hierdoor korte tijd klachten gehad. Bijvoorbeeld een verlamde arm, een verlamd been, een scheve mond, problemen met praten, niet goed zien of minder gevoel in je gezicht.
Bij een TIA verdwijnen de klachten binnen een aantal minuten tot een aantal uren. Veel mensen hebben na een TIA vaak nog vermoeidheidsklachten.Ook slecht slapen of veel piekeren uit angst om opnieuw een aanval te krijgen, komt veel voor. Dit kan ook weer leiden tot concentratieproblemen.
Misverstand 4: Een TIA is onschuldig
Bij een TIA sluit een stolsel een bloedvat in de hersenen tijdelijk af. Dit lost vanzelf op. Maar dat weet je op het moment van de klachten nog niet! Het kan ook een herseninfarct of een hersenbloeding zijn.