Het is een thema dat bij veel mensen speelt: je niet goed genoeg voelen. Oorzaken hiervoor kunnen vanuit diverse hoeken komen. Iemand kan te maken hebben met trauma's uit het verleden of lijden onder de hoge verwachtingen die vanuit het werk of de omgeving.
Waardoor raak je ongelukkig? Het gevoel dat het leven niet de moeite waard is komt niet zomaar opzetten, dit heeft een reden, bijvoorbeeld: Je hebt een laag zelfbeeld, bent ontevreden over jezelf en voelt je onzeker. Op het werk ervaar je werkstress door hoge druk.
Niks meer voelen betekent vaak dat je waarschijnlijk denkt dat je leven geen zin meer heeft. Als je dat denkt, is het goed mogelijk dat je ook gaat denken aan zelfdoding. Een afgevlakt gevoel of emotioneel verdoofd zijn, ontnemen iemand doorgaans ook de lust om te leven.
Volgens de Engelse kinderarts en psychoanalyticus Donald W. Winnicott, van wie de term 'goed genoeg opvoederschap' afkomstig is, houdt de term in: een stabiele, zorgzame en liefdevolle 'bemoedering' van het kind, waardoor het kind zich goed ontwikkelt.
Zij definiëren goed genoeg ouderschap als ouderschap dat jeugdigen voldoende ondersteunt in hun ontwikkeling. In deze richtlijn spreken we, zoals gezegd, niet van ouderschap, maar van opvoederschap. Een persoon is direct ouder, maar wordt pas opvoeder in en door de contacten met zijn kind en zijn omgeving.
Ouderschap gaat over alles dat een invloed heeft op hoe je je kind opvoedt. Moeilijke of net heel leuke levensgebeurtenissen spelen een rol in hoe we er zijn voor onze kinderen. Maar ook een goede nachtrust of mensen waar je kan op steunen doen wonderen bij de manier waarop je met je kind omgaat.
Hevige emoties
En wat bleek: vernedering leidt inderdaad vaak tot heviger emoties dan boosheid of blijdschap. Sterker nog: het is een van de sterkste emoties die een mens kan voelen.
Vaak komt een gesloten houding voort uit een gevoel van onveiligheid. De persoon in kwestie heeft op een bepaald punt in zijn of haar leven een link gelegd tussen kwetsbaar zijn en gekwetst worden. Die link is vaak, bewust of onbewust, zwaar beladen met angst en kan daardoor niet zo makkelijk worden uitgewist.
Ervaar je weinig tot geen gevoelens en/of emoties, dan is er in de meeste gevallen sprake van onderdrukking ervan. Dat kan al vanaf heel jong zijn, en is doorgaans totaal onbewust. Vrouwen hebben vaker een probleem met het toelaten van boosheid, mannen met het toelaten van verdriet.
Het leven is het waard om te leven omdat je voor velen een steun kunt zijn, van grote waarde kunt zijn. Je kan iemand anders zijn leven mooier maken en daarmee ook je eigen leven extra betekenis geven. Je draagt iets bij aan de wereld en dat is niet alleen goed, maar zorgt ook bij jezelf voor positieve gevoelens.
In situaties waarin de persoon die jou kwetst dit niet bewust heeft gedaan, kan dit perspectief een ruzie voorkomen. Wat je kunt doen, is – met deze kennis – toch even het gesprek aangaan. Door, zonder beschuldigingen, aan te kaarten dat je iets niet fijn vindt, kan dit het vervelende gevoel bij jou wegnemen.
Werk aan jullie communicatie.
In tijden dat het even wat minder lekker gaat, is het belangrijk om veel met elkaar te praten. Let op: zorg ervoor dat jullie niet alleen over jullie 'problemen' praten, maar ook gewoon over wat jullie die dag gedaan hebben, of iets grappig wat je hebt meegemaakt.
Vrijwel elke emotie veroorzaakt meer activiteit in de borst: een blijk een versnelde hartslag en ademhaling. Dat mensen het hoofd ook vaak rood inkleuren duidt op activiteit van de gezichtspieren, maar ook op veranderingen in gedachten en gevoelens.
Je denkt veel na over de situatie. Je vraagt jezelf af wat er is gebeurd en waarom. Of hoe je zou reageren als het je weer zou overkomen. Je hebt het gevoel dat de ingrijpende gebeurtenis weer zou kunnen gebeuren in de toekomst.
Verdriet is vaak het gevolg van het verliezen van iets of van iemand. Rouw is een hele heftige vorm van verdriet, maar ook ontslag, scheiding of een ruzie brengen groot verdriet met zich mee. Toch gaat het altijd over. Zelfs als je denkt dat het nooit meer goed komt.
Oorzaak. De oorzaak van jouw eenzaamheid kan liggen in de jeugd, maar dat hoeft niet. Wie een levenspatroon heeft dat geen balans beidt in het leven, kan zich erg eenzaam voelen. Wie zich niet goed kan losmaken van dat gevoel, waardoor het blijft voortduren, heeft last van chronische eenzaamheid.
In de wet staan geen regels voor co-ouderschap. U spreekt zelf af hoe u de omgang met de kinderen en de zorg en opvoeding verdeelt. Bij co-ouderschap komen die afspraken hierop neer: U spreekt gelijke verdeling af van de zorgtaken en opvoedtaken.
Het staat je vrij om co-ouderschap te weigeren, al ben je de vader of de moeder. Als je denkt dat co-ouderschap in jullie situatie niet geschikt is, dan is het altijd goed om dat uit te spreken. Het helpt als je met een ander voorstel komt waarvan je denkt iedereen tegemoet te komen.
Een kind kan maximaal vier juridische ouders hebben en kan opgroeien in maximaal twee huishoudens, stelt de staatscommissie voor in het rapport. Hiermee zegt zij dat twee vrouwen beiden wettelijk als moeders erkend worden (dus niet één als de biologische en de ander als 'meemoeder' met minder rechten).
Een moeder, een lieve, zorgzame mama, die wil iedereen het liefst. Iemand die van je houdt, die om je geeft, bij wie jij je veilig mag en kan voelen. Met wie je kan praten, maar ook kletsen.