Een lagere uitslag wijst op een verminderde aanmaak of een verhoogde afbraak van witte bloedcellen. Dit kan bijvoorbeeld voorkomen bij medicijngebruik en na een infectie. Een hogere uitslag wijst meestal op een infectie, maar komt ook voor bij auto-immuunziekten of een ziekte van het beenmerg.
Wat kan je arts doen? Virale infecties genezen spontaan; hiervoor is geen speciale behandeling nodig. Bacteriële infecties worden meestal behandeld met antibiotica. Hiermee normaliseren de witte bloedcellen vrij snel, al na enkele weken.
Filgrastim-injecties stimuleren het beenmerg om bepaalde witte bloedcellen te maken. Deze witte bloedcellen zijn belangrijk bij de afweer tegen infecties. Om infecties te voorkomen bij mensen met een verminderde afweer. Bijvoorbeeld na chemotherapie bij kanker, bij hiv en aids en na een beenmergtransplantatie.
Witte bloedcellen - ook wel leukocyten genoemd - zitten veel in je bloed en lymfeweefsel, maar zijn ook in de rest van het lichaam aanwezig. Ze beschermen je lichaam tegen lichaamsvreemde, schadelijke stoffen zoals virussen, bacteriën, schimmels, parasieten en gisten.
Normale waarden voor witte bloedcellen zijn 4000-10.000/mm³, dat kan zakken tot rond de 1000 voor het risico op infectie begint te stijgen.
Als het aantal witte bloedcellen blijft toenemen kan het bloed stroperig worden waardoor het niet goed kan stromen in de kleinere bloedvaatjes. Klachten als benauwdheid, wazig zien, verwardheid of sufheid kunnen hiervan het gevolg zijn.
Witte bloedcellen (ontstekingscellen/leukocyten)
Witte bloedcellen in de urine wijzen in het algemeen op een urineweginfectie. Er zijn dan ook bacteriën aanwezig. We spreken van een lage urineweginfectie als de infectie alleen de blaas betreft.
De eerste symptomen (verschijnselen) van acute leukemie zijn vooral vermoeidheid en bloedarmoede. Ook kunt u vaker infecties hebben, blauwe plekken en slijmvliesbloedingen in mond en neus. Daarnaast ontstaan soms klachten als botpijnen, gezwollen tandvlees en klachten als gevolg van vergrote lymfklieren en milt.
Om de diagnose te stellen wordt bloedonderzoek uitgevoerd. Meestal herkent een laboratoriummedewerker de afwijkende cellen onder de microscoop. Voor de exacte diagnose is een aanvullend bloedonderzoek nodig. Hierbij worden de afwijkende witte bloedcellen gekarakteriseerd (immunofenotypering).
Bij leukemie bijvoorbeeld geeft het bloedonderzoek een abnormale stijging van het aantal witte bloedlichaampjes weer, maar ook een daling van het aantal rode bloedcellen en bloedplaatjes.
Ligt de waarde van jouw lymfocyten boven de 4 miljard per liter bloed? Dan heb je een verhoogde lymfocytenwaarde. En dit kan betekenen dat je een bacteriële of virusinfectie hebt. Ze noemen een te hoog gehalte lymfocyten ook wel lymfocytose.
Een vitamine-B6-tekort leidt tot een verminderde productie van witte bloedcellen (lymfocyten en interleukine-2). Juist die witte bloedcellen gaan indringers te lijf. Eet dus voldoende vlees, eieren, vis, graanproducten, aardappelen en peulvruchten. Deze zijn rijk aan vitamine B6.
Heb je een hogere Hb-waarde dan normaal, dan is je zuurstofhuishouding in orde maar is je bloed dikker en stroperiger. Hierdoor kunnen aderen dichtslibben en loop je een verhoogd risico op een infarct.
Neutrofilie (> 7500/µl) heeft tal van oorzaken: bacteriële (en soms ook virale) infecties, trauma, auto-immuunaandoeningen, brandwonden, infarcten, jicht, acidose, uremie, eclampsie, hemolyse, medicatie en toxische stoffen (adrenaline, steroïden, lithium, groeifactoren), maar ook stress, inspanning, zwangerschap en ...
Lymfocyten zijn één van de vijf verschillende soorten witte bloedcellen. Witte bloedcellen of leukocyten bevinden zich in het bloed. Ze maken maar een heel klein deel uit van de cellen in het bloed; op iedere witte bloedcel zijn er honderden rode bloedcellen, maar de witte bloedcellen zijn wel groter.
Tijdens een infectie, forse inspanning of zwangerschap kunnen leukocyten verhoogd zijn. Er zijn verschillende soorten leukocyten voor de verschillende typen infecties die moeten worden bestreden. Bij de leukocytendifferentiatie (leuco diff) worden alle soorten leukocyten apart geteld.
De waarde ligt meestal tussen 4 en 10. Een lagere uitslag wijst op een verminderde aanmaak of een verhoogde afbraak van witte bloedcellen. Dit kan bijvoorbeeld voorkomen bij medicijngebruik en na een infectie.
De woekering van abnormale witte bloedcellen komt vooral tot uiting in: zwelling van de lever, de milt en de lymfeklieren. bot- of gewrichtspijn, zozeer zelfs dat het kind mank gaat lopen (dit is te wijten aan de woekering van leukemische cellen in het betrokken beenmerg)
Meest voorkomende symptomen
Toename van infecties door verminderde afweer; Zwaar of pijnlijk gevoel in de bovenbuik door een vergrote lever en/of milt; Vergrote lymfeklieren, die meestal niet pijnlijk zijn; Jeuk.
Dit kan leiden tot een laag aantal normale witte bloedcellen (wat een verhoogde kans op infecties geeft), een laag aantal rode bloedcellen (wat leidt tot vermoeidheid) en/of een laag aantal bloedplaatjes (wat zorgt voor een verhoogde kans op bloedingen of onverklaarbare blauwe plekken).
In een verder gevorderd stadium van acute leukemie komen de zieke witte bloedcellen in de bloedbaan terecht. En soms ook in de organen. Die kunnen dan overvol raken met leukemiecellen. Mogelijke symptomen hiervan zijn hoofdpijn en zwelling van het tandvlees.
Indien leukocyten +, ++, +++ en/of nitriet + is, opmerking op rapport: "Verdenking op urineweginfectie, mogelijk (te) hoge uitslag". Indien hemoglobine +, ++, +++ is, opmerking op rapport: "Bloed in urine, mogelijk (te) hoge uitslag".
Bij een basische ochtendurine, een pH hoger dan 7, kan er sprake zijn van een urineweginfectie. De aanwezigheid van bacteriën in de urine maakt deze basisch.