Een harde buik wordt soms ook veroorzaakt door een volle blaas of door een blaasontsteking. Ook stress is soms de reden van een gespannen gevoel in je baarmoeder. Andere oorzaken van harde buiken zijn bijvoorbeeld te snel bukken, te plotseling opstaan of te vluchtig omdraaien als je in bed ligt.
Een harde buik is eigenlijk niets meer of minder dan het samentrekken van de baarmoeder. In de baarmoederwand lopen diverse spierlagen en net als iedere spier kunnen die aanspannen. Je kunt dat aanspannen voelen doordat je buik aan de buitenkant hard aanvoelt, vandaar dat we het wel een harde buik noemen.
Harde buiken kunnen lang aanhouden. Soms wel uren. Vaak is het een teken dat je net te veel gedaan heb die dag. Probeer daarom goed naar je lichaam te luisteren.
De baarmoeder is eigenlijk een grote spier. Een harde buik is een onregelmatige samentrekking van de spier van je baarmoeder. Dit kan een vervelend gevoel geven, maar kan geen kwaad. Het voelt aan alsof er een harde bal in je buik zit.
Oorzaken harde buiken
Je baarmoeder zal tijdens de bevalling samentrekken. Daarvoor is je baarmoeder nu alvast aan het oefenen, en doet dat door middel van harde buiken, ofwel oefenweeën. Hierdoor maakt je baarmoeder zich klaar voor de bevalling.
Harde buiken horen in principe geen pijn te doen. Wel veroorzaken ze soms een vervelend gevoel. Neem dan vooral even de tijd voor jezelf en ga rustig op bed of op de zetel liggen met een warme kruik. Door het dragen van ondersteunend ondergoed of een speciale buikband wordt het onaangename gevoel in je buik minder.
Fase 0, Voorweeën
Regelmatig optredende harde buiken kunnen de aankondiging zijn dat het gaat beginnen. Het kan ook zijn dat deze samentrekkingen weer helemaal ophouden. De baarmoederhals (cervix) is tijdens je zwangerschap ongeveer 4 cm lang, door dit 'gerommel' verkort de baarmoederhals, het zo geheten verstrijken.
Zeker in de laatste weken zijn harde buiken vrij normaal. Harde buiken kunnen geen kwaad. Sterker nog: ze zijn zelfs bevorderlijk voor de hersenontwikkeling van je baby.
Pijnlijke harde buiken noemen we voorweeën of oefenweeën.
Deze voorweeën komen vooral 's nachts omdat de baarmoeder dan het meest actief is. Je voelt je baarmoeder hard worden, ze zijn ook wel wat pijnlijk, nog niet zo erg als ontsluitingsweeën, maar pijnloos zijn ze zeker niet.
Harde buiken worden ook wel oefenweeën genoemd, want je baarmoeder is zich al aan het voorbereiden op de bevalling! Harde buiken kunnen geen kwaad voor jou en je baby tenzij je al ontsluiting hebt, dan kan het een signaal zijn dat de bevalling gaat beginnen. Licht in dat geval je verloskundige in!
Harde buiken kunnen meestal geen kwaad. Is inspanning de oorzaak? Doe het dan iets rustiger aan. Bel je verloskundige als een harde buik pijn doet, als je een paar uur lang meer dan zes harde buiken hebt of als je bloed of vruchtwater verliest.
Hoe voelt indalen? Het is goed mogelijk dat je niks merkt van het indalen van je baby, omdat het geleidelijk aan gebeurt. Soms kan het echter ook resulteren in harde buiken of indalingsweeën. Dat voelt als een trekkende of stekende pijn in je liezen of krampen in je onderbuik.
Een dagelijkse lichte fysieke activiteit is aangeraden, zowel voor zwangere als niet-zwangere vrouwen. Een 30- tot 45-tal minuten per dag wandelen of naar de bakker of school fietsen heeft een positief effect op je gezondheid.
Je baarmoeder is een grote spier en spant bij een harde buik aan. De ene baarmoeder is hier gevoeliger voor dan de andere. Het kan zijn dat jouw baarmoeder al gauw geprikkeld raakt en daardoor dus aanspant, maar weet ook: niet iedere zwangere heeft er last van tijdens haar zwangerschap.
Harde buiken komen niet met een bepaalde regelmaat; je kunt er een paar op een dag hebben of een uur achter elkaar en dan weer dagen niet. Bovendien kunnen harde buiken optreden als je plotseling bukt, opstaat of tilt, maar ook als je het erg druk hebt (gehad).
Harde buiken zijn normaal in je derde trimester. Het voelt alsof je baarmoeder zich samentrekt en in een balletje verandert. De contracties zijn meestal niet pijnlijk en houden vaak op na een uur. Je lichaam voert een soort oefening uit om zich op de bevalling voor te bereiden.
Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting. Aan de sterkte van je weeën en aan de verandering in je houding kunnen we al veel aflezen. En ook zelf zou je dit kunnen opmerken.
De meeste bevallingen beginnen tussen de 37e en 42e week. Maar wanneer begint de bevalling nou eigenlijk en waaraan kun je dat merken? In ongeveer 90% van de gevallen begint een bevalling met weeën, in 10% met het breken van de vliezen. Maar soms kan het ook nog loos alarm zijn.
Kindje wordt rustiger
De bewegingen van je kindje worden minder. Doordat het hoofdje is ingedaald heeft hij minder ruimte. Toch moet je opletten dat je over de hele dag gezien je baby wel voelt bewegen, maar heel zachtjes, de kracht van de bewegingen neemt dan ook af.
Je voelt ze als een pijnlijke kramp door je hele bekkengebied. De een voelt ze meer in de buik, de ander in de rug. Sommige vrouwen voelen ze (ook) in hun benen. De weeën worden krachtiger en pijnlijker naarmate de ontsluiting vordert.
Je buikbaby zakt met zijn hoofdje, als het goed is, naar beneden en dit zal op de blaas drukken. Hierdoor ga je waarschijnlijk, net als in het begin van de zwangerschap, wat vaker naar het toilet. Als je buik- baby nog dieper zakt met zijn hoofdje komt hij 'vast' te zitten achter het schaam- been. Dat noem je indalen.
Na de bevalling ben je direct zo'n vijf kilo kwijt. Naast je baby ben je ook het vruchtwater en de placenta kwijt. Tijdens de kraamweek verlies je nog eens vier kilo. De kilo's die dan overblijven, is een laagje extra vet.
Hoe herken je echte weeën? Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
Je zit nu in de 32e week van je zwangerschap en je kindje is nu ongeveer 40 cm en weegt 1900 gram. Hij lijkt qua formaat nu het meest op een Chinese kool. Je kindje gaat nu zo zoetjes aan zijn houding aannemen waarin het geboren gaat worden.
Vermijd springen en schokkende bewegingen. Vermijd bewegingen met tempowisselingen en snelle richtingsveranderingen of draaiingen. Je gewrichten en banden worden, door het toenemen van het hormoon relaxine, slapper in de zwangerschap, hierdoor heb je meer risico op blessures bij dit soort bewegingen.