Bij mensen met TOS wordt taal in de hersenen minder goed verwerkt, waardoor ze bijvoorbeeld moeite hebben met het onthouden en leren van woorden of klanken. Een taalontwikkelingsstoornis kun je niet zien.
De definitie van TOS is als volgt: 'Een TOS wordt gedefinieerd als een beperking in taalbegrip en/of taalproductie waarbij de taalproblemen niet kunnen worden verklaard door aantoonbaar hersenletsel, intelligentieproblemen, gehoorverlies, lichamelijke problemen of sociaal-emotionele problemen.
Bij een specifieke TOS is er geen duidelijke oorzaak aanwezig. Bij een niet-specifieke TOS is er wel sprake van een duidelijke oorzaak zoals een verminderd gehoor, een verstandelijke beperking, neuropsychiatrische stoornissen (zoals ADHD of autisme) of onvoldoende taalaanbod.
Kinderen met TOS hebben een verhoogd risico op sociale, emotionele en gedragsproblemen. Ook hebben ze een verhoogd risico op lees- en leerproblemen en worden ze vaker gepest. Een kind met TOS kan problemen hebben bij het volgen van de lessen op school of moeite met het onderhouden van vriendschappen.
autisme is een aangeboren pervasieve ontwikkelingsstoornis. Dit wil zeggen dat eveneens de ToM, door de aangeboren stoornis, in mindere mate tot ontwikkeling gekomen (P. Janssen, persoonlijke communicatie, 6 januari 2020). De oorzaak van de onderontwikkelde ToM is dus anders bij autisme en bij TOS.
TOS is aangeboren en het betekent dat het leren van taal niet vanzelf gaat. TOS is niet hetzelfde als een taalachterstand.
Erfelijkheid speelt een rol bij de ontwikkeling van bepaalde taalproblemen. Daarom hebben kinderen met een oudere broer of zus met een taalontwikkelingsstoornis een grotere kans op taalproblemen.
Een taalontwikkelingsstoornis (TOS) is een neurocognitieve ontwikkelingsstoornis. Dit betekent dat de hersenen taal minder goed verwerken. Een kind met TOS heeft daardoor bijvoorbeeld veel moeite met praten of het begrijpen van taal.
Wat is TOS en wat is een taalachterstand
Hierdoor is TOS niet te genezen, aangezien er echt is in de hersenen mis is. Het is wel mogelijk om met TOS te leren omgaan, waardoor het iets makkelijker wordt voor een kind om met de TOS te leven. (H. Gorter, persoonlijke communicatie, 7 december 2019), (Kentalis, z.d.-b).
Kinderen die een taalontwikkelingsstoornis (TOS) hebben of slechthorend, doof of doofblind zijn, hebben recht op passend onderwijs. 'Regulier als het kan, speciaal als het moet', zegt de Wet passend onderwijs.
Kenmerken van TOS die veel voorkomen
Het kind is niet goed te verstaan. Het kind lijkt niet te luisteren. Het kind maakt korte zinnen of veel fouten bij het maken van zinnen. Het kind wordt boos of trekt zich terug als hij of zij niet begrepen wordt of anderen niet begrijpt.
Kinderen met TOS praten soms niet of weinig. Ze kunnen ook klanken omwisselen ('titter' in plaats van 'kikker') of klanken weglaten ('teevisie' in plaats van 'televisie'). Soms hebben kinderen moeite om op een woord te komen, kennen ze weinig woorden of zijn ze niet goed verstaanbaar.
Dat komt neer op ongeveer twee kinderen per schoolklas”. Op 22 september is het WereldTOSdag om aandacht te vragen voor mensen met een taalontwikkelingsstoornis. Kinderen met TOS hebben moeite met taal.Ze hebben moeite met praten, het maken van zinnen en het leren van woorden.
TOS is een heterogene stoornis: kinderen kunnen problemen hebben met spraak (fonologie of spraakmotoriek), met taalbegrip of taalproductie of met combinaties daarvan.
Het kind met een TOS kan zich gefrustreerd, onmachtig en onzeker voelen omdat het de talige wereld om zich heen onvoldoende begrijpt en/ of onvoldoende begrepen wordt. Het veelal 'ongewenste' gedrag wordt gezien en vaak ook gelabeld, maar niet de hulpvraag die erachter ligt.
Het thoracic outlet syndroom (TOS of schoudergordelsyndroom) is een verzamelnaam voor aandoeningen die veroorzaakt worden door beknelling van de vaatzenuwbundel in het schoudergebied.
De logopedist kan taaltesten en spraaktesten doen. Zo kan die zien wat er moet gebeuren. De logopedist kan ook de ouders helpen zo goed mogelijk te praten met hun kind. En op zo'n manier te praten dat het kind goed taal leert.
Wat is het? Het Thoracic Outlet Syndroom (TOS) is een aandoening waarbij de vaatzenuwbundel in het schouder- en halsgebied bekneld raakt. Deze vaatzenuwbundel bestaat uit de plexus brachialis (zenuw), de arteria subclavia (slagader) en vena subclavia (ader) en loopt door de thoracic outlet.
Soms is er in het begin ook sprake van krachtsverlies. In de meeste gevallen verdwijnen deze klachten na enkele dagen. Tijdens en na het verwijderen van de eerste rib kan wat inwendig bloedverlies optreden in de omgeving van het wondgebied. Normaal gesproken neemt het lichaam dit bloed na enkele dagen weer op.
Taalstoornis en taalontwikkelingsachterstand
Een achterstand kan ook komen doordat je kind te weinig taal hoort. Dit noem je een taalontwikkelingsachterstand (TOA). Je bent bijvoorbeeld vanuit je eigen opvoeding niet gewend om voor te lezen of je kind heeft een tijd een slecht gehoor door oorproblemen.
De oorzaak van TOS ligt in een neurobiologisch defect, er is geen duidelijke verklaring vanuit een afwijkend verloop van de (zintuiglijke) ontwikkeling van het kind of vanuit onvoldoende taalaanbod (Gerrits, 2017).
Als er geen (duidelijke) aanwijsbare oorzaak is voor de achterstand in de ontwikkeling van de taal van het kind, kan een diagnose specifieke taalont- wikkelingsstoornis overwogen worden. Deze diagnose werd vaak afgekort als S-TOS, maar sinds 2012 is de afkorting TOS de aangewezen afkorting.
Het onderzoek naar TOS is nog erg jong, maar er zijn aanwijzingen dat de hersenen van kinderen met TOS verschillen van die van kinderen met een normale ontwikkeling. Dit kan gaan over hersenvolumes, representaties van taal in de linker en rechter hersenhelft, verschillende activatiegebieden voor het verwerken van taal.