Het lichaam kent veel verschillende typen lymfocyten. De hoofdgroepen zijn B-lymfocyten en T-lymfocyten. Lymfeklierkanker wordt meestal gevonden in de lymfeklieren, en soms in aangrenzende organen van deze klieren, zoals de longen of de lever.
Via de lymfevaten komen de kankercellen in de lymfeklieren. Van een uitzaaiing in een lymfeklier merkt u in het begin niets. Het duurt maanden tot jaren voordat de lymfeklier zo groot is dat u deze kunt voelen. U voelt dan een stevig bolletje onder de huid van ongeveer 1 tot 2 centimeter groot.
Om te beoordelen waar in het lichaam de ziekte zit, worden CT-scans gemaakt van uw hals, borstkas en buik, wordt het beenmerg onderzocht en wordt vaak een zogenaamde PET-scan gemaakt. Daarmee kan de specialist exact vaststellen waar de ziekte zich bevindt en samen met u de beste behandeling bepalen.
Lymfeklieren in de hals kunnen groter worden. Ze kunnen ook pijn doen of warm aanvoelen. U voelt ze voorin de hals, in de nek of achter een oor. U voelt ze aan één kant of aan beide kanten in uw hals.
Lymfekliermetastasen van hoofd-halskanker uiten zich door een zwelling in de hals. Zo'n zwelling is meestal niet pijnlijk. Niet alle zwellingen in de hals zijn uitzaaiingen, en niet alle uitzaaiingen geven direct een voelbare of zichtbare zwelling.
Een lymfeklier met een uitzaaiing doet geen pijn, voelt aan als een harde knikker. U kunt de uitzaaiing voelen als deze ongeveer een centimeter groot is. Een lymfeklier wordt ook groter bij een infectie. Het verschil: dan is de klier wel pijnlijk en slinkt meestal na enkele weken.
De kans op overleving is afhankelijk van de soort kanker die u heeft en van uw persoonlijke ziekte- geschiedenis. Patiënten met uitzaaiingen hebben meestal een kortere levensverwachting dan patiënten bij wie (nog) geen uitzaaiingen zijn gevonden. Meestal is bij uitgezaaide kanker genezing niet meer mogelijk.
Lymfeklieren in uw hals kunnen opzwellen bij een ontsteking van keel, neus, oor, kaak of huid. Ze zorgen ervoor dat de ontsteking niet verder gaat naar de rest van uw lichaam. Een vergrote lymfeklier in de hals kan meestal geen kwaad. Deze verdwijnt vanzelf zodra de ontsteking voorbij is.
Wanneer lymfeklieren opzetten, komt dit door ontstekingen. Van stress is bewezen dat dit het immuunsysteem kan aantasten. Omdat je immuunsysteem en lymfeklieren sterk met elkaar in verband staan, kan stress ervoor zorgen dat die klieren opspelen.
Het eerste symptoom is vaak een voelbare zwelling in de hals, oksel of lies. Ook lymfeklieren tussen de longen, achter het borstbeen kunnen aangedaan zijn. kunnen patiënten last hebben van: perioden met koorts, afgewisseld door perioden met normale lichaamstemperatuur.
Van de 600 lymfeklieren die een mens heeft, ligt een aantal op plaatsen die onbereikbaar zijn voor lichamelijk onderzoek, met name in de buik en in het mediastinum; de meeste liggen onder de huid en zijn normaal niet voelbaar. 2 Bij elke voelbare lymfeklier spreekt men al van een vergrote klier.
Nee, kanker opsporen met alleen een bloedafname, zonder te zoeken naar een specifieke kanker, kan niet. Als een arts een bepaalde kanker vermoedt, kan hij in een aantal gevallen wel (proberen) die op te sporen in het bloed. Meestal volstaat een bloedonderzoek echter niet.
Voordat zo'n uitzaaiing zichtbaar wordt moeten er enkele jaren verstrijken. Na vijf (of soms tien jaar) tumorvrij te zijn, gaat men ervan uit dat er geen uitzaaiingen waren. In feite was iemand dus al genezen op het moment dat de behandeling was gestopt. Het kan ook dat de kanker 'terugkomt'.
T1c: de tumor is tussen de 1 en 2 centimeter groot. T2: de tumor is tussen de 2 en 5 centimeter groot. T3: de tumor is groter dan 5 cm. T4: de tumor is in de omliggende weefsels gegroeid.
Op verschillende plekken in het lichaam zitten groepen lymfeklieren. Ze vormen samen met de lymfebanen het lymfestelsel. Belangrijke groepen lymfeklieren zitten in de hals, langs de luchtpijp, in de oksels, bij de longen, in de buikholte, in het bekken en in de liezen.
Voor patiënten met uitgezaaide kanker kan leven en dood dicht bij elkaar liggen. Er is soms een kans op genezing en soms een mogelijkheid om met (innovatieve) behandeling nog vele jaren te leven. Maar als een behandeling niet aanslaat kan het ook snel aflopen.
Kankercellen voeden zich, meer dan gezonde cellen, met suikers. Daarom zou een beperking van suikerinname via de voeding in theorie tumorgroei kunnen helpen vertragen. In de praktijk gebeurden de meeste wetenschappelijke studies die het verband tussen suiker en kanker bestudeerden, op dieren.
Een combinatie van een operatie en chemotherapie direct in de buik (HIPEC) kan de uitzaaiingen soms genezen. HIPEC staat voor Hypertherme IntraPeritoneale Chemotherapie. De behandeling kan alleen als er geen uitzaaiingen zijn naar de lever of de longen.
Terwijl de tafel verschuift, maakt de CT-scan een aantal foto's. Op een foto is telkens een ander stukje van het orgaan of weefsel afgebeeld. Deze foto's maken een tumor en eventuele uitzaaiingen zichtbaar. Ze laten ook zien hoe groot de tumor is en welke vorm deze heeft.
Uitzaaiingen kunnen al bij de eerste diagnose aanwezig zijn, maar ook pas jaren later ontstaan. Als kankercellen losraken van de tumor, worden ze via het bloed of lymfebanen, of via beide, naar andere organen verspreid.
Ook de vormen van de tumoren verschillen. Een goedaardige tumor kenmerkt zich vaak door een ronde vorm. Een kwaadaardige tumor daarentegen groeit meer als een aardappel die begint uit te lopen. Deze 'sprieten' groeien door de wanden van omliggend weefsel en organen heen.
Gezwollen lymfeklier(en): het eerste teken van de ziekte van Hodgkin is meestal een gemakkelijk voelbare zwelling van een of meerdere lymfeklieren in de hals, de oksel of - zeldzamer - de lies. Gewoonlijk zijn die zwellingen niet pijnlijk.
De plek van de lymfeklieren doet pijn. De plek van de lymfeklieren voelt warm aan. De lymfeklieren zijn aan één kant of beide kanten van de nek voelbaar. In de nek kunnen de lymfeklieren snel vergroten, maar nemen ook snel weer af als de ontsteking voorbij is.