Een kakkerlak heeft geen hersenen nodig om zijn lichaamsfuncties te besturen en kan daardoor wel 2 weken leven zonder hoofd. Als de kop weg is, leeft het lichaam dus gewoon verder. Ook hebben kakkerlakken geen hart. Het dier ademt via een soort buisjes in de huid.
Kakkerlakken zijn heel erg sterke diertjes: ze kunnen tot wel 2 maanden zonder eten, maar slechts 1 à 2 weken zonder water. De kakkerlak kan een tijdje zonder hoofd leven, net zolang tot hij sterft door een gebrek aan water. Kakkerlakken verspreiden geursignalen, wat op zijn beurt soortgenoten aantrekt.
Je maakt gewoon een sopje van zeep en water wat dun genoeg is om met een plantenspuit te verstuiven. Dit goedje spuit je over de kakkerlakken, vooral over het hoofd en de buik. Een aantal druppels kunnen de kakkerlak al doden.
Het glanzende, slijmerige laagje werkt afstotelijk. Dat we niet alleen schrikken van kakkerlakken, maar ook van ze walgen, ligt onder meer aan het uiterlijk van de beesten. Naast de poten, haren en voelsprieten werkt met name het glanzende, slijmerige laagje over hun lijf nogal afstotelijk.
Kakkerlakken haten bijvoorbeeld de geur van laurierblaadjes en de geur van kattenkruid. Een eenvoudig huismiddeltje tegen kakkerlakken is dus het plaatsen van gemalen laurierblaadjes in de omgeving van de schuilplaatsen van de kakkerlakken in jouw huis. Je kunt ook wat kattenkruid in je huis rond strooien.
Daarnaast zouden bij het doodtrappen een heleboel eitjes vrijkomen, welke enkele maanden later uitkomen. Dit is een fabel! Kakkerlakken verspreiden inderdaad een onaangename geur, maar er is niets bekend over het verspreiden van een geur wanneer ze doodgetrapt worden.
Als je één kakkerlak ziet, betekent dat helaas dat er waarschijnlijk meer zijn. Veel meer. Kakkerlakken verstoppen zich in scheuren en spleten in de buurt van voedselbronnen, en ze leven in groepen.
Ze kunnen je in je gezicht, mond, vingers of handen bijten, mogelijk omdat ze vooral op deze plekken voedsel kunnen ruiken. Er wordt ook wel gezegd dat ze aan nagels, wimpers en haren knabbelen.
Kakkerlakken bewegen zich voort met hun krachtige poten. Hiermee kunnen de kakkerlakken zeer goed sprinten en zelfs springen. Kenmerkend aan de Duitse kakkerlak zijn de donkere strepen op het halsschild en lange antennes die veel in beweging zijn.
Kakkerlakken kunnen schadelijk zijn voor je gezondheid, doordat ze eenvoudig bacteriën, schimmels en ziektekiemen verspreiden. Sommige mensen zijn allergisch voor stoffen die vrijkomen uit de uitwerpselen van kakkerlakken en uit dode beestjes. De insecten scheiden een onaangename, muskusachtige geur af.
Kakkerlakken zijn oud.
We moeten wel eerlijk zijn, ze worden niet erg oud. De gemiddelde levensduur van een Amerikaanse kakkerlak is ongeveer een jaar. Maar ze komen al wel heel lang voor op deze planeet. Een universiteit in Amerika heeft bewijs gevonden dat kakkerlakken al meer dan 300 miljoen jaar zouden bestaan.
Kakkerlakken hebben niet per se een dag en nacht ritme: ze kunnen zich ook aanpassen aan jouw leefritme. Dus als jij 's avonds altijd tot 23.00 uur het licht aan hebt, komen ze voor die tijd niet tevoorschijn. Een keer midden in de nacht het licht aan doen, kan een plaag zo maar zichtbaar maken.
Kakkerlakken zijn vooral 's nachts actief. Overdag vluchten ze weg van licht en verbergen ze zich meestal in donkere, warme en vochtige ruimten, naden en kieren. Ze houden van temperaturen van 20 tot 30°C en voldoende vochtigheid.
Insecten zoals kakkerlakken hebben een open bloedsomloop. Het bloed stroomt dan vrij door het lichaamsweefsel en heeft niet veel druk nodig om vooruit te kunnen worden gepompt.
Kakkerlakken zijn namelijk lichtschuw. Op een donkere, warme en vochtige plek kunnen zij gemakkelijk overleven en zich voortplanten. Kakkerlakken mag u altijd doodtrappen of met kokend water overgieten.
In tegenstelling tot ons, gebruiken kakkerlakken hun mond niet om te ademen, maar gebruiken ze kleine 'buisjes'in hun lichaam, genaamd siphonen. Deze siphonen worden ook gebruikt om waterdamp uit het lichaam te transporteren. Als het nodig is om vocht vast te houden, houden de kakkerlakken deze siphonen gewoon dicht.
Er zijn voldoende voorbeelden op het internet te vinden die Dubia-kakkerlakken voeren aan hun dieren: zoals aan kikkers, Schorpioenen, tarantulas sommige insectenetende vogels, (waaronder kippen) salamanders enz. Een dubia kakkerlak is een insect en alle dieren die insecten eten, kunnen ze dus eten.
- Er bestaan kakkerlakken die geluid maken : Dit is waar. Niet alle kakkerlakken maken geluid, maar sommige kunnen een tjirpend of sissend geluid produceren.
Kakkerlakken kiezen donkere, warme, vochtige en goed verstopte plekken uit om hun eipakketjes te leggen. Ze zoeken naar kieren of spleten en openingen die moeilijk bereikbaar zijn voor een mens. Kakkerlakken moeten veel water drinken en kiezen dus graag een plekje uit in de buurt van waterleidingen of riolering.
Kakkerlakken dragen vele bacteriën, schimmels en virussen met zich mee. Onderzoek heeft uitgewezen dan op een kakkerlak soms wel 40 ziekte verspreidende bacteriën meeliften waaronder Polio, E. coli, salmonella en shigella (dysentrie bacteri). Kakkerlakken eten zowel gewoon eten als uitwerpselen.
Door de snelle voortplanting van dit ongedierte kan er heel snel een kakkerlakkenplaag ontstaan. Vrouwtjes kakkerlakken dragen een eipakket van zo'n 30 eitjes. De nimfen die hieruit komen zijn na 5 vervellingen volwassen en gaan zich ook direct voortplanten.
De kakkerlak heeft kannibalistische neigingen als het voedselaanbod schaars is. Natuurlijke vijanden: o.a. kikkers, hagedissen, slangen, spinnen, mieren.
Kakkerlakken kun je ook ruiken, al heb je er wel een geoefende neus voor nodig. Ze verspreiden geur om met elkaar te communiceren. Om elkaar te roepen, elkaar te 'versieren' of om elkaar te waarschuwen voor gevaar. De geur die de beestjes verspreiden is wat weeïg en zoet als van iets dat al een poosje ligt te rotten.
De beesten brengen bacteriën en schimmelsporen over, verspreiden een onaangename geur en hebben een omvangrijke leefgemeenschap. Ze kunnen zich heel snel voortbewegen, zelfs over het plafond, muren en andere gladde oppervlakken.