Verschillende hersengebieden zijn hierbij belangrijk. Vooral je amygdala: dit hersengebied zorgt ervoor dat je emoties kunt ervaren en verwerken. Als je hersenen beschadigd raken door een hersenaandoening, kan het zijn dat je problemen krijgt met je emoties.
Het breinnetwerk dat verantwoordelijk is voor het ervaren van emoties is het limbisch systeem. Hersengebieden die onderdeel zijn van het limbische systeem zijn onder andere de amygdala, de hippocampus, de nucleus accumbens, en delen van de frontale cortex. Het limbisch systeem zit diep in de hersenen.
Emoties zijn zowel fysiologische als psychologische reacties die we op basis van verschillende omstandigheden ervaren. Ze komen voort uit onze hersenen en zijn sterk verbonden met onze gevoelens. Emoties kunnen variëren van positieve gevoelens zoals vreugde en geluk, tot negatieve gevoelens zoals angst en woede.
Hippocampus: De hippocampus staat in voor het langetermijngeheugen en zorg ervoor dat nieuwe herinneringen of gebeurtenissen hier opgeslagen worden.
Het limbisch systeem: het emotionele brein
Deze emoties worden gevormd op basis van opgeslagen herinneringen waarbij nieuwe informatie wordt vergeleken met oude, al bestaande, informatie in geheugen. Hierdoor ben je in staat gebeurtenissen te herhalen en te vermijden op basis van ervaring.
De longen en dikke darm
De longen worden in verband gebracht met verdriet . 'Je houd je adem in' als je heel geschokt bent door een gebeurtenis of bepaald gedrag.
Het zit zo: acetylcholine - een neurotransmitter stuurt een seintje van je hersenen naar de traanklieren (boven je oogleden) om te waarschuwen dat emoties hoog oplopen. De traanklier produceert tranen, die in dunne traankanaaltjes stromen die aansluiten op de traanzak voordat ze van je wang vallen.
Er komen eerst gedachten en daarna emoties. Emoties komen voort uit je frame, je ervaringen en je gedachten. Dezelfde activiteit roepen verschillende emoties op. Het veranderen van je gevoelens rondom iets wat je moeilijk vindt kun je ook doorbreken door je routine te veranderen.
Prikkels worden waargenomen door neuronen, die ze omzetten in een signaal dat naar de hersenen gaat. Het overgrote deel van deze signalen gaat eerst naar de thalamus, het 'regelcentrum' van de hersenen.
Angst en hoop zijn de twee sterkste emoties van de mens.
Dit is het verschil in het kort: een emotie heeft een betekenis, het zegt iets over hoe jij de wereld interpreteert of wat jij van een specifieke situatie vindt. Een gevoel zit in je lichaam en hoeft geen aanwijsbare oorzaak te hebben.
Vreugde, verdriet, angst, woede, verbazing en afschuw worden de basisemoties genoemd omdat er bij deze emoties sprake is van universele expressie.
Opgekropt verdriet, stress, en de pijn van een 'gebroken hart' zet zich vaak vast in de borstkas, vaak ter hoogte van het hart. In de reflexologie wordt spierspanning in de middenrug vaak gelinkt aan een gevoel van hopeloosheid, machteloosheid en onzekerheid.
Het is bewezen dat beweging helpt bij het reguleren van het zenuwstelsel en het loslaten van opgekropte emoties. Volgens onderzoek is yoga een effectieve manier om PTSS te bestrijden. Maar ook andere bewegingsvormen, zoals acupressuur, massage en dans, helpen bij het verminderen van stress.
Emoties manifesteren zich op allerlei plekken in je lichaam. En degenen die je onderdrukt zetten zich maar wat graag ergens 'vast', bijvoorbeeld in je spieren. Verschillende spieren slaan daarbij verschillende emoties op. Zo is je nek verbonden met angst en je onderrug met schaamte.
Je eigen gedachten hebben een grote invloed op hoe je je voelt. Sterker nog, positief denken kan hét recept zijn voor minder onrust in je hoofd. Zelfs als je wat minder lekker in je vel zit. In dit artikel lees je hoe je een positieve draai geeft aan jouw gedachtes en wat het effect is op je gezondheid.
Fysiologie – De lichaamshouding en biochemische processen bepalen onze mentaliteit en emoties. Door je fysiologie te veranderen (bijvoorbeeld: je ademhaling, de stand van je schouders, je voeten of je complete houding), kun je je houding veranderen naar een houding van iemand met positieve gemoedstoestand.
Een piekerstoornis, ook wel dwangmatig piekeren of gegeneraliseerde angststoornis, is een stoornis waarbij je ongecontroleerde angst hebt voor normale dingen in het leven. Het piekeren begint geleidelijk, maar neemt uiteindelijk je hele dag over.
Concentreer je op de ademhaling en je buik en doe dit gedurende een aantal minuten als je het even niet meer overziet. Met onder andere deze manieren kun je leren zelf stress en spanning te reguleren. Hierdoor kunnen je hersenen ook weer tot rust komen en vermindert de overactiviteit. Je hebt er dus zelf invloed op.
Doordat je onvoldoende nachtrust krijgt, kunnen je klachten verergeren. Te veel piekeren kan uiteindelijk leiden tot stress, een burn-out, depressie en angststoornissen.Piekeren zorgt ervoor dat je hoofd overvol raakt.
Tranen komen uit je traanklier. Die klier werkt altijd, ook als je niet verdrietig bent. Je oog wordt altijd een beetje vochtig gehouden. Als je moet huilen, maakt de traanklier teveel tranen aan en stroomt je oog over.
In onze hersenen worden onze emoties bepaald en wordt bepaald of we gaan huilen. Als we gaan huilen worden de traanbuisjes en de traanklieren ingeschakeld. Maar traanklieren maken zoveel vocht aan dat de traanbuisjes niet alles kunnen afvoeren. Daardoor ontstaat er een soort overstroming: de tranen.
Als het niks meer voelen tot suïcidegedachten leidt, is het belangrijk dat je niets overhaast doet. Bel ons om hierover te praten en hulp te krijgen bij geen emoties meer voelen. Pak de telefoon en bel naar 113 of gratis naar 0800-0113 of chat met onze hulpverleners als je dat prettiger vindt.