6. Voorkom roest (oranje stippen) door voor voldoende kalihoudende meststof te zorgen. Af en toe een scheutje bier zou ook helpen. Aangetast blad meteen verwijderen anders tast het de hele plant aan.
Rozenroest is een schimmelziekte die meestal voorkomt bij minder goed verzorgde en verzwakte planten. De sporen van de Phragmidium mucronatum worden door de wind verspreid. In het voorjaar verschijnen er kleine oranje vlekjes op stengel en bladstelen.
Sterroetdauw is niet zo gemakkelijk te bestrijden maar kan voor een groot deel onder controle worden gehouden door de aangetaste bladeren tijdens het groeiseizoen regelmatig te verwijderen en te vernietigen. In de herfst moeten de afgevallen, besmette rozebladeren op de grond grondig worden opgeruimd.
Preventie en bestrijding van roest
Haal het aangetaste blad of plantendelen weg. Ruim ook de afgevallen en aangetaste bladeren zorgvuldig op en doe ze in de vuilcontainer of verbrand ze. Roestgevoelige planten kunnen preventief behandeld worden met het biologische bestrijdingsmiddelen.
Bij roest gaat het om een schimmel die de ziekteverwekker is. Deze tast in de meeste gevallen de bladeren van planten aan, maar kan ook takken aantasten. De ziekte heeft - om zich te ontwikkelen - twee waardplanten nodig.
Sterroetdauw voorkomen
Afgevallen en afgestorven plantresten regelmatig te verwijderen; Te zorgen voor een goede ventilatie, zodat het gewas nooit lang nat blijft. De schimmel houdt namelijk van vocht; Extra calcium of silicium toe te voegen aan het voedingsschema.
Sterroetdauw is een schimmel en geeft bruinzwarte, stervormige vlekken op bladeren van planten. Fijne schimmeldraden en zwarte sporenpuntjes zijn in de vlek te zien. Bladeren vergelen en vallen voortijdig af. Vochtige (weers)omstandigheden werken de infecties in de hand.
Rozen staan graag op een plek met wat wind, veel zon en goede voedingsrijke grond. Het liefst staat een roos niet in hele natte grond, maar de roos mag zeker ook niet te droog staan. Als de grond te droog is zal ze kleiner blijven. Gelukkig zijn het sterke planten die de meeste omstandigheden wel overleven.
Voor het bemesten van rozen is paarden- of koeienmest geschikt. Deze mestsoorten, en dan voornamelijk paardenmest, zitten vol met stikstof, fosfor, kalium en magnesium. Strooi deze mestsoorten nooit rechtstreeks na productie bij je rozen. Paarden- of koeienmest moet namelijk eerst minimaal 18 maanden composteren.
- Rozen houden van zon. Op zonnige plekken groeien en bloeien ze het best. Gedeeltelijke schaduw wordt door de meeste rassen nog goed verdragen, maar een echt beschaduwde plek (onder een boom) is niet geschikt.
De struiken hebben jaarlijks veel voeding nodig. Geef in het vroege voorjaar beendermeel, een gemengde organische mest of speciale rozenmest. Mest in de winter met goed verteerde stalmest of met een mengsel van compost en koemestkorrels. Mest in juni-juli, na de eerste bloei, nog eens bij met speciale rozenmest.
Rozenstruiken hebben niet veel water nodig, maar de grond moet altijd vochtig zijn. Gebrek aan water maakt de rozen kwetsbaar voor ziekten zoals meeldauw. Een teveel aan water verstikt de wortels, dit kunt u herkennen doordat de blaadjes geel worden.
Je rozen zullen het best groeien in een grond met een optimale pH of zuurtegraad (een pH tussen 6,5 en 7,5 is ideaal). Voldoende kalk in de bodem is dan ook een absolute vereiste. Zonder kalk hebben de wortels van rozen het moeilijk om voedingsstoffen uit de bodem op te nemen.
Rozen snoeien in maart heeft als doel om de plant te verjongen en te laten groeien vanuit de basis. Na de bloei, in de zomer, verwijder je de uitgebloeide bloemen. Zo kan de plant nieuwe bloemen vormen. Rozen snoeien voor de winter is nodig om je plant “winterklaar” te maken.
Wanneer de eerste schadelijke insecten verschijnen, moet de plant worden behandeld met een insecticide. Daarbij moeten vooral de onderkanten van de bladeren worden bespoten. De volwassen dieren worden bijzonder goed bereikt wanneer de bestrijdingsmaatregel in de ochtenduren wordt uitgevoerd.
Het basisprincipe is bij de meeste rozen hetzelfde. Haal eerst de aarde tussen de takken weg en maak de grond weer glad. Dood hout en takken die naar binnen wijzen moeten helemaal worden weggesnoeid. Houd een aantal stevige takken over die goed verdeeld zijn en snoei ze tot op drie à vijf ogen vanaf de grond.
Rozen die weinig blad hebben maar wel bloemen staan te droog of de rozen hebben te weinig energie. Veel planten laten als bescherming het blad vallen om de verdamping te voorkomen als het in de zomer een lange tijd droog is. Bomen kunnen soms wel de helft van hun blad verliezen omdat ze gebrek aan water hebben.
Het planten van uw rozen
Plant u de rozen daarom in een flink plantgat van 50 x 50 cm. Bij rozen in pot moet u de kluit van de rozen zo veel mogelijk intact houden. U plant de roos zo diep dat het oculatiepunt zich net onder de grond bevindt. In de praktijk houdt u een hoogte van twee vingers dik aan, dit is 3 à 5 cm.
Sphaerotheca pannosa of echte meeldauw is een schimmelziekte in roos, die op glastuinbouwbedrijven het hele jaar door schade aanricht in de vorm van bladaantasting. De ziekte is herkenbaar aan witte poederachtige vlekken op het blad. Bij zware aantasting komt de aantasting ook op de onderzijde van het blad voor.
Een liter water met een klein scheutje huishoudchloor (één of twee milliliter) volstaat, zegt Woltering. Het chloor doodt alleen de sporen van de schimmel. “Als de plant al is geïnfecteerd door de schimmel, werkt het chloor niet.”
Rozentuin maken
Dit kan door de roos te omringen met lagere planten, zoals het hoornviooltje (Viola cornuta), elfenspoor (Diascia), ooievaarsbek (Geranium), lavendel, Perzische kruisjesplant (Phuopsis) of Mexicaans madeliefje (Erigeron karvinskianus).
De beste planttijd voor rozen is begin november. Rozen planten in de herfst heeft het voordeel dat de naakte wortels snel zullen aanslaan in de nog lauwe grond, daardoor lopen de planten in het voorjaar vlotter uit.
Door oude takken te snoeien krijgen nieuwe scheuten een kans en gaat de struik veel langer mee. Als je niets anders zou doen dan elk jaar een oude dikke tak weghalen, kan de roos wel dertig jaar oud worden.