Voorbeelden van ingrediënten en producten die vaak sulfiet bevatten zijn fruit, vruchtensap, gedroogde groenten en aardappelen (bijvoorbeeld instant-aardappelpuree en gedroogde groenten in kant-en-klaarmaaltijden), rozijnen, tomatenpuree, suiker, glucosestroop, zuurkool, champignons, bouillon, jus, soep en sauzen.
Sulfiet kan aan levensmiddelen worden toegevoegd als conserveermiddel (E220 – E228). Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat fruit niet bruin kleurt. Vooral in gedroogd fruit, wijn en mosselen kunnen hoge sulfietgehalten voorkomen.
Het toevoegen van gebrande zwavel aan wijn is aan strenge maxima gebonden: 160 mg per liter voor rode wijn, 210 mg per liter in droge witte wijn en rosé, 260 mg in zoete witte wijn en tot 400 mg in rijke, stroperige dessertwijnen.
Waarom zit deze stof in producten? Natrium lauryl sulfaat (SLS) is een aniogene oppervlakteactieve stof (ook wel surfactant genoemd). Het zit in veel persoonlijke verzorgingsproducten, zoals shampoo, scheerschuim en tandpasta, als wasactieve en schuimvormende stof.
Wijnen zonder sulfiet bestaan niet! Van nature zit er namelijk al een laag percentage sulfiet in wijn. Er bestaan wijnen waarbij er geen sulfiet wordt toegevoegd tijdens het productieproces of vlak voor het bottelen.
Sulfiet zit van nature in heel wat levensmiddelen, waaronder dus ook wijn. De stof ontstaat tijdens het gistingsproces. Sulfiet in wijn zorgt er enerzijds voor dat schimmels, micro-organismen en gisten afgeremd worden en anderzijds zal dat het proces van oxidatie tegenhouden waardoor wijn fris blijft.
Sulfiet in je wijn = hoofdpijn? Sulfiet is een soort conserveringsmiddel voor wijn: het zorgt ervoor dat de wijn stabiel en houdbaar blijft. Witte wijnen bevatten meer sulfiet dan rode wijnen, zoete wijnen meer dan droge. Sulfiet wordt vaak aangemerkt als grote boosdoener voor de hoofdpijn.
Met name voor bepaalde astmapatiënten kan sulfiet in wijn al in een hele lage dosering averechts op de luchtwegen werken. Daarom wordt op het wijnetiket altijd vermeld 'bevat sulfiet(en)'. Voor de meeste mensen is sulfiet echter een veilige stof, zeker in de minieme concentraties die tegenwoordig worden gebruikt.
Er komen steeds meer natuurlijke wijnen op de markt. Bij deze wijnen wordt in principe geen sulfiet toegevoegd. Sinds kort is er zelfs een product op de markt dat sulfree heet. Voeg een druppel toe aan de wijn en het sulfiet is eruit.
Allergie tegen dadel kan leiden tot klinische verschijnselen zoals oedeem van de lippen, dyspneu, dysfagie of dysfonie. Dadelallergie in combinatie met berkenpollen en/of graspollenallergie is meestal mild (oraal-allergie syndroom). Dadels bevatten tyramine, dit kan migraine veroorzaken (niet-IgE gemedieerd).
De 14 allergenen waar u de consument over moet informeren op basis van de Europese verordening 1169/2011 zijn glutenbevattende granen, ei, vis, pinda, noten, soja, melk, inclusief lactose, schaaldieren, weekdieren, selderij, mosterd, sesamzaad, sulfiet en lupine.
Niet alleen rode wijn, maar ook chocolade, oude kaas of noten zorgen voor een toename van histamine. Bij een DOA-tekort heeft men last van jeuk, een verstopte neus of hoofdpijn, na gebruik van deze voedingsmiddelen. Deze klachten kunnen zich direct voordoen, maar ook pas een dag later.
Voor de meeste mensen is sulfiet gelukkig een veilige stof, zeker in de minieme concentraties die tegenwoordig worden gebruikt. Voor biologische rode wijn mag maximaal 100 mg per liter worden gebruikt en voor biologische witte wijn en rosé maximaal 150 mg/l.
Vanaf 10 procent kan azijn huidirritatie en ernstige oogirritatie veroorzaken als het op de huid of in de ogen komt. Vanaf 25 procent kunnen ernstige brandwonden en oogletsel ontstaan. Als gebruikers damp of nevel inademen, zullen vergelijkbare effecten op de luchtwegen optreden.
Sulfieten (E-nummers E220 t/m E228) zijn conserveermiddelen en kunnen van nature veel zitten in gedroogde vruchten, wijn en citroensap.
Bier bevat net zoals vele voedingsproducten en alcoholische dranken inderdaad sulfiet. In bier mag er wettelijk slechts 20 mg per liter sulfiet aanwezig zijn, terwijl dit voor wijn wettelijk toegelaten wordt tot 350 mg per liter in sommige landen.
WAT IS SULFIET? Sulfieten zijn zouten, die het zogeheten “ sulfiet-ion” bevatten. Het komt van nature voor in planten uit de look-familie. Het wordt meest gebruikt als conserveringsmiddel in ons voedsel, maar komt ook veel voor als kleurstof.
Een wijn is echt fout en dus slecht op het moment dat er sprake is van bijvoorbeeld kurk, oxidatie, maderisatie of als de wijn kleine belletjes heeft. Bij een wijn die last heeft van kurk zal de wijn over het algemeen muf ruiken. Bijvoorbeeld naar oude kelders, nat karton of natte hond in een oud vaatdoekje.
Conclusie. In het debat over hoofdpijn en wijn worden veel tegenstrijdige uitspraken gedaan. In goedkope wijn zouden meer 'slechte' stoffen zitten, zoals sulfiet, histamine en tyramine. Maar deskundigen nuanceren de schadelijkheid van die stoffen en zien bovendien geen verband tussen deze stoffen en goedkope wijn.
Bij het merendeel wordt de hoofdpijn veroorzaakt door andere stoffen in de wijn, n.l. de zogenaamde biogene aminen (waaronder histamine, tyramine, phenylethylamine en putrescine), die overigens ook kunnen voorkomen in andere voedingsstoffen, met name in oude kaas.
Tannines zijn chemische verbindingen in de wijn, namelijk looizuren. Deze zijn afkomstig van de schillen, pitten en steeltjes van de wijn - of van het vat waarin de wijn heeft gerijpt. Tijdens het gisten verhuizen ze naar het druivensap, waar later wijn van gemaakt wordt.
Lupine-allergie
Symptomen van jeuk in de mond, netelroos en angioedeem tot anafylaxie zijn gemeld na lupineconsumptie. Ook acute astma en benauwdheid door zwelling in de keel zijn geconstateerd bij ernstige lupine-allergie.
Zwavel is een in de aarde natuurlijk voorkomend mineraal. Zwaveldioxide ontstaat bij het verbranden van zwavel. Het is een goed in water oplosbaar gas. Door zwaveldioxide met water te verbinden ontstaat sulfiet, wat als poeder wordt gebruikt in wijn en andere levensmiddelen.