De ictus cordis bevindt zich binnen het midclaviculairlijn ( wanneer dit in rugligging buiten de midclavulairlijn gezien wordt, is dit suggestief voor een vergroot hart) Hetzelfde geldt voor een ictus die meer dan 10.5 cm buiten de midsternaallijn te voelen is.
De 2 additionele tonen
Bij volwassenen ligt er een andere oorzaak aan de basis van deze derde harttoon. Meestal is S3 het gevolg van een ventrikel waar nog te veel volume in zit na de systole. Als er dan nog eens het volume bij komt van de diastole, dan zal er bloed terugstromen van het ventrikel naar de atria.
De eerste harttoon is te horen bij het sluiten van de hartkleppen tussen boezem en kamer, de mitraalklep en de tricuspidaalklep. De tweede harttoon is te horen bij het sluiten van de kleppen boven in het hart, de pulmonaalklep en de aortaklep. Het ene stel kleppen opent als het andere stel sluit, en vice versa.
Auscultatie van het hart wordt op vier plekken gedaan: de 2e intercostaal ruimte rechts en links, 4e intercostaalruimte links en de 5e intercostaal ruimte links in de mid-claviculairlijn (bij de apex cordis). Op deze plekken zijn afwijkingen aan de verschillende hartkleppen het duidelijkst hoorbaar.
Pericardwrijven is een wrijfgeluid, vergelijkbaar met het knisperende geluid van voetstappen in de sneeuw. Het is zowel in de systole als diastole hoorbaar, het beste in de 4e of 5e intercostaalruimte links parasternaal. Het geluid is karakteristiek voor een pericarditis.
Symptomen pericarditis
felle pijn in de borststreek. in het begin koorts of een gevoel van griep. kortademig of benauwd zijn.
Uit onderzoeken blijkt dat het risico op myocarditis en pericarditis door een COVID-19 infectie groter is dan door de coronavaccins. Artsen en mensen die gevaccineerd zijn, moeten goed letten op bovenstaande klachten die kunnen wijzen op myocarditis of pericarditis.
De gynaecoloog stelt je vragen en doet een lichamelijk onderzoek. Hij of zij voelt aan je buik en klopt erop. Zo kan de arts vocht in de buik of een tumor van de eierstok opsporen. Vaak voelt de arts ook of de lymfeklieren in de liezen of hals groter zijn dan normaal.
Hartfalen, ook wel 'decompensatio cordis' genoemd, betekend dat de pompfunctie van het hart is verminderd. Het gevolg is dat het zuurstofrijke bloed minder goed door het lichaam kan worden gepompt. Dit kan leiden tot een overvulling van de bloedvaten van de longen.
Bij de palpatie voelt de onderzoeker met beide handen het lichaam op afwijkingen. Bij percussie beklopt de onderzoeker lichaamsdelen en onderscheidt zo vocht, weefsel of gas. Bij auscultatie wordt met behulp van een stethoscoop geluisterd naar de geluiden die sommige lichaamsdelen maken (bijvoorbeeld de longen).
De hartcyclus bestaat uit twee perioden: De eerste is een samentrekking (systole) en de tweede is een verslapping (diastole). Tijdens de systole wordt bloed uit de hartkamers geperst en tijdens de diastole vullen de hartkamers zich weer met bloed.
We kunnen de hartkleppen onderverdelen in twee types: De mitralisklep en de tricuspidalisklep: Deze twee kleppen bevinden zich tussen boezem en kamer en worden atrioventriculaire kleppen genoemd (AV-kleppen). De mitralisklep bevindt zich links, de tricuspidalisklep rechts.
Bij hartruis ontstaan golfjes of wervelingen, die zijn te horen met een stethoscoop. Meestal is een hartruisje onschuldig. Er is dan niets aan de hand met het hart. Het geruis ontstaat door het krachtige en snelle stromen van het bloed in het hart en de grote bloedvaten rond het hart.
Wat zijn harttonen? Harttonen zijn de geluiden die worden veroorzaakt door het kloppen van het hart. Er zijn 4 verschillende tonen. In een normaal hart zijn alleen de eerste 2 tonen hard genoeg om te kunnen horen met een stethoscoop.
De aortaklep en de pulmonalisklep, dat zijn de kleppen tussen de ventrikels of kamers en de aorta en de longslagader, staan wijd open. De systole begint als de atrioventriculaire kleppen sluiten, wat te horen is als de eerste harttoon.
Systolisch hartfalen
De systole is de fase van de hartslag waarin het hart zich samentrekt. Bij systolisch hartfalen trekt de hartspier niet krachtig genoeg samen. Het hart pompt per hartslag veel minder bloed rond dan normaal.
Indien de linker harthelft onvoldoende pompt, raken de bloedvaten van de longen overvol waardoor stuwing en vochtophoping ontstaan en kortademigheid en kriebelhoest kunnen optreden. Het plots optreden van felle benauwdheid wijst op een ernstige achteruitgang van de toestand ( 'longoedeem' of 'water op de longen' ).
Bij rechtszijdig hartfalen hoopt zich vooral vocht op in de voeten, enkels, benen, lever en buik. Vocht in de lever of maag geeft klachten zoals misselijkheid en gebrek aan eetlust. Op den duur neemt het lichaam het voedsel niet meer goed op en verlies je gewicht en spiermassa.
'Wanneer je twee benen met oedeem zwachtelt, gaat het vocht omhoog, richting het hart. Dit kan soms wel tien liter vocht zijn. Bij hartfalen is het hart hier niet op voorbereid en kan dit fataal aflopen: de cliënt gaat dood. '
De alvleesklier, ook wel pancreas genoemd, is een langgerekte trosvormige klier die bovenin de buik ligt, vlak achter de maag. De alvleesklier maakt hormonen aan en geeft deze af aan het bloed.
Stress en de buik
Dit zorgt voor een verhoogde hartslag, meer adrenaline en een sneller reactievermogen. Dit heeft wel als gevolg dat er minder bloed naar de darmen gaat. De darmfuncties worden hierdoor vertraagd. Dit kan leiden tot verschillende darmklachten, zoals maagpijn, verstopping en een opgeblazen buik.
Dit onderzoek doen artsen om de dichtheid, inhoud, begrenzingen en grootte van organen te onderzoeken. Met percussie kunnen ze ook vaststellen of er vloeistof of lucht aanwezig is. Het bekloppen gebeurt met de vingers. Bij auscultatie luistert de arts met een stethoscoop op borst, rug en buik.
Iemand heeft dan klachten zoals kortademigheid en vermoeidheid. De eerste symptomen lijken op die van griep, zoals koorts en spierpijn. Pas nadat de griepklachten verdwenen zijn, blijkt soms dat er meer aan de hand is.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.
Schade aan hart door virus
Bekend is al dat zich onder de ernstige zieke COVID-19-patiënten, veel hart- en vaatpatiënten bevinden. Zij kunnen ernstige complicaties zoals hartfalen of een ontstoken hartspier oplopen en zelfs overlijden.