Door de grote schaarste aan graven is het echter lastig om eeuwige grafrust te kunnen blijven garanderen. Nederland heeft daar slechts aantal begraafplaatsen waar dit kan, bijvoorbeeld in Almere, Arnhem, Nijmegen en Breda.
Als een moslim in Nederland wordt begraven, brengen de mannen (vaak familie) het lijk in een kist eerst naar de moskee voor het Djanazah-gebed, vervolgens naar de islamitische begraafplaats.
Op dit moment is de begraafplaats in Zuidlaren volgens Amrino de enige plek waar moslims begraven kunnen worden. De andere islamitische begraafplaats, in Almere, zit al vol.
Moslims kunnen een graf reserveren voor 1000 euro. Na hun dood betaalt de familie ongeveer 6500 euro voor het graf. Voor de uitbreiding moet een stuk grond gekocht worden naast de begraafplaats. De kosten daarvan bedragen zo'n drie ton die moet worden opgebracht door de vierhonderd leden van de moskee.
Op een natuurbegraafplaats vinden mensen eeuwigdurende grafrust. Om deze eeuwigdurende belofte waar te kunnen maken heeft Natuurbegraven Nederland dit op verschillende manieren gewaarborgd. Enerzijds voor de toekomst, maar anderzijds ook omdat het niet uitgesloten is dat wij als bedrijf failliet kunnen gaan.
In het graf ligt de overledene, met kist of lijkbaar, op de rechterzij met het aangezicht richting de Ka'aba in Mekka. Om het mogelijk te maken dat hij of zij op de dag van de wederopstanding overeind kan komen moet er een ruimte boven het lichaam open blijven.
Na de begrafenis wassen alle moslims hun handen. Moslims kennen een condoleanceperiode van drie dagen en een rouwperiode van veertig dagen. Om de nabestaanden te ontlasten, zorgen de familie en buren de eerste drie dagen voor hun eten. De weduwe rouwt overigens wel wat langer, namelijk vier maanden en tien dagen.
Als je door het land heen kijkt naar waar al wel eeuwige grafrust is, zie je dat de prijskaartjes uiteenlopen van 2.500 tot 8.000 euro. Als de grond door de gemeenschap wordt gefinancierd, kan je goedkoper begraven omdat je de kosten al hebt afgedekt.
Volgens de islam is het voldoende als de overledene volgens de gewoonten ritueel gewassen, na het houden van het dodengebed in de moskee, op de rechterzijde met het gezicht naar Mekka in de aarde wordt gelegd. Het graf wordt dichtgegooid met zand. Dat is in principe voldoende.
De eeuwige grafrust is een belangrijke islamitische waarde en het graf behoort toe aan degene die er ligt. Op belangrijke islamitische dagen, zoals de Ramadan, komt de familie er samen om de dode(n) te herdenken. Vandaar ook dat moslims uit respect de dode zo nu en dan een bezoek brengen.
Graven met eeuwige rechten bestaan niet in Nederland. Die zijn in het verleden nooit uitgegeven en worden ook niet uitgegeven. De wet kent alleen 'graven voor onbepaalde tijd'. Dat zijn graven waarvan de einddatum nog niet bekend is.
In Amsterdam zijn 9 begraafplaatsen. Daarvan zijn 2 gemeentelijke begraafplaatsen, namelijk: De Nieuwe Ooster. De Nieuwe Noorder.
Het Executief van de Moslims van België zegt nu in een officieel standpunt dat moslims begraven in België "volledig legitiem" is. Dat is een oordeel van de Raad van Theologen van die executieve. "Moslims kunnen even goed hun doden begraven op een islamitisch perceel van een openbare begraafplaats.
Als het leven van een mens eindigt en deze nog maar 40 dagen te leven heeft, valt er een blad met zijn naam erop voor Azraël, de Engel des Doods. Vanaf die dag beschouwen alle engelen deze persoon als dood. Hij heeft dan nog maar 40 dagen in de wereld te leven.
Voor moslims is het belangrijk dat de overledene zo snel mogelijk wordt begraven. Het liefst nog vóór de eerstvolgende zonsondergang of binnen 24 uur na de dood. Volgens het geloof lijdt een dode namelijk zolang hij/zij niet begraven is, omdat het lichaam zich nog onder de levenden bevindt.
In de 40 dagen periode neemt de ziel afscheid van de aarde en verlaat uiteindelijk deze wereld, in sommige geloofstradities wordt dit ook wel de hemelvaart genoemd. Gedurende deze periode moeten de ontslapenen of overledenen gaan beseffen dat ze moeten doorstromen naar hun nieuwe bestaan en herenigd worden met God.
De familieleden die het graf verlaten hebben, stoppen daarom vaak na veertig passen om soera De Opening te reciteren om de overledene bij te staan in zijn of haar verhoor. De twee engelen zullen vragen: 'Wie is jouw Heer?' , 'Wie is jouw profeet?' en 'Wat is jouw godsdienst?'
Volgens de rituelen van de islam, wordt de overledene zo snel mogelijk begraven. Van cremeren is in de islam geen sprake. Voor moslims is het belangrijk dat zij begraven worden in het land van herkomst en het liefst binnen 24 uur van overlijden.
Als een graf geruimd wordt, wordt meestal eerst alleen het monument weg gehaald. De steen wordt dan gewoonlijk in stukken geslagen en afgevoerd. De inhoud van het graf, dus de botten, worden niet meteen weg gehaald. Dat gebeurt pas als er opnieuw in het graf begraven wordt voor een andere familie.
Hier zijn geen wettelijke regels voor. Een kist mag in alle houdingen in een graf: horizontaal, verticaal, op een zijde, ondersteboven en ook, zoals in uw geval, achterstevoren. Op begraafplaatsen waar gewoonlijk 'achterstevoren' wordt begraven, staat dit ook niet in de reglementen.
De wettelijke termijn van grafrust is in Nederland 10 jaar. Dit betekent dat iemand die begraven wordt, sowieso 10 jaar begraven moet blijven. Dit is een verplicht minimum. Of hier jaren bij komen, hangt af of iemand begraven is in een algemeen graf, of een eigen graf.
Wij vertrouwen het toe aan de aarde en het zal tot stof vergaan. Maar zijn/haar naam zal blijven bestaan .......... Houdt de herinnering aan hem/haar in leven, want hij/zij is pas echt dood als we zijn/haan naam niet meer noemen.
Het is niet zo dat een begrafenis of crematie pas na 5 dagen plaats MAG vinden. De termijn van 5 dagen wordt vaak genomen als compromis tussen het tijdig zo veel mogelijk mensen op de hoogte stellen van het overlijden en de zaak niet onnodig te rekken en het belang van de volksgezondheid.
Hoe gaan moslims om met verdriet? Moslims vinden het ongepast uiting te geven aan groot leed. Volgens hen past ontroostbaar verdriet eigenlijk niet bij het geloof. Het zou een teken zijn van gebrek aan geloofsovergave en godsvertrouwen.