De Smurfen wonen in Smurfenland: een klein dorpje met huizen in de vorm van paddestoelen. Het is een heel gezellig dorpje waar alle Smurfen met plezier wonen. Maar ze hebben één grote vijand: Gargamel met zijn kat Azrael. Gargamel heeft een hekel aan de Smurfen en wil ze het liefst allemaal opeten.
Het Smurfendorp ligt in een woud van het Onzalige Land, tussen de bergen en de Smurfrivier. Voor mensen is het vrijwel onvindbaar. Hun leider is de Grote Smurf, die als enige van de Smurfen een rode broek, een rode muts en een witte baard draagt.
De Smurfen leven vredig in Smurfendorp . Smurfin werd gecreëerd door de boze tovenaar Gargamel, maar werd verlost door Papa Smurf en werd onderdeel van het dorp. Ze voelt dat ze er niet bij past terwijl ze probeert haar doel in het leven te vinden, wat de andere Smurfen wel hebben.
Sinds het stripalbum De Babysmurf woont de Smurfin in het Smurfendorp.
Tegenwoordig is Juzcar een populaire bezienswaardigheid met als bijnaam “Juzcar het Smurfendorp”. Het is dan ook echt een van de must-sees van Andalusië in de provincie Malaga!
Hoe Júzcar van onbekend dorpje wereldberoemd werd
Nu staat het bekend als het Smurfendorpje van Andalusië. En dit alles is te danken aan filmmaatschappij Sony. Júzcar werd in 2011 namelijk geselecteerd om als locatie te dienen voor een promotie-evenement voor de Smurfen in 3D.
In verschillende interpretaties theoretiseerden sommigen dat de Smurfen niets meer waren dan magische creaties gemaakt door een tovenaar, in tegenstelling tot elfen en feeën. Anderen beschouwden ze gewoon als een soort bosgeest of werden ten onrechte elfen genoemd.
In eerste instantie lijkt Smurfin op een mannelijke Smurf met onverzorgd zwart haar, een grote neus en nogal norse ogen. Het enige wat haar onderscheidt van de rest is haar witte jurk. Niet bepaald de aantrekkelijke verleidster die Gargamel probeerde te creëren.
De voorbije zes maanden bezochten naar schatting 80.000 fans van 'Los Pitufos', zoals de Smurfen in het Spaans heten, Juzcar. Voor de filmopnames zag het dorp in de heuvels rond Malaga in een heel jaar hooguit 300 toeristen.
In "All That Glitters Isn't Smurf" kust Smurfin Papa Smurf op de wang. Aangezien er niets uit deze momenten voortkomt, en ze ook niet de hele serie beïnvloeden, is het veilig om aan te nemen dat ze anders een vader/dochterrelatie hebben .
De Smurfen (Frans: Les Schtroumpfs; Nederlands: De Smurfen) is een Belgische stripreeks die draait om een fictieve kolonie kleine, blauwe, mensachtige wezens die in paddenstoelvormige huisjes in het bos wonen.
Hoewel er ongeveer 100 Smurfen in dit dorp wonen, lijkt het qua oppervlakte vrij klein. Het Smurfendorp grenst ook aan een groot water waar hun zeilschip, de SS Smurf II, in vaart.
In een taalkundig verdeeld land zijn de Smurfen een verenigend symbool geworden in België, naast chocolade, wafels, bier en het nationale voetbalteam. "Ze (de Smurfen) zijn een symbool van de Belgische cultuur en van het Belgische erfgoed ," zei Chloé Beaufays, de woordvoerster van de tentoonstelling.
Sinds het begin van de saga jaagt Gargamel al op Smurfen. Aanvankelijk deed hij dit omdat hij een Smurf nodig had als ontbrekend ingrediënt voor zijn zoektocht naar de steen der wijzen. Later, als de Smurfen hem steeds opnieuw te slim af zijn, wordt zijn haat jegens het blauwe volkje steeds groter.
Smurfin maakte haar debuut in het stripverhaal De Smurfin uit 1966. Het personage werd bedacht door Peyo, die een wanhopig beroep deed op André Franquin om hem te helpen om de blonde, uiteindelijke versie ervan op papier te zetten.
Smurfen hebben bijvoorbeeld geen tanden.
Het smurfendorp van Spanje
Het witte dorp werd omgetoverd tot blauw dorp – La Aldea Azul. Lange tijd werd beloofd om het dorp na de opnames van de film weer wit te verven, maar de blauwe gebouwen bleken toeristen van over de wereld te trekken waardoor het dorp besloot om voor altijd het blauwe smurfendorp te blijven.
Weet jij waar Smurfenland ligt? In Spanje sinds 2011, toen het dorp Juzcar in Andalusië het thuis werd van de Smurfen. De huizen in het dorp werden Smurfenblauw geverfd als onderdeel van een bioscoopfilm over de Smurfen. Sindsdien trekt Juzcar talloze bezoekers, vaak dagjesmensen.
De Smurfen zijn al een tijdje terug op Zappelin. In een nieuw jasje en met nieuwe stemmen. Hebben jullie al ontdekt wie deze stemmen zijn? Zo spreekt Jeroen Woe de stem van Gargamel in, Stefano de stem van Potige Smurf en Brilsmurf wordt ingesproken door Niels van der Laan.
"Een deel van [Smurfenmaker] Peyo's creatie is dat er één vrouwelijke Smurf in het dorp is. We wilden echt trouw blijven aan Peyo's originele creatie , en het feit dat er 99 Smurfen en één meisje zijn, is onderdeel van de overlevering. We wilden niet zomaar zeggen: 'Laten we er nog een vrouwelijke Smurf bij gooien, zomaar. '"
Een Smurf is een soort van kleine blauwe dwerg die woont in het Smurfendorp. De meeste Smurfen hebben een blauw lijf, een witte muts en een witte broek. Ze zijn drie appels hoog.
Als zodanig hebben de huidige Smurfen nog steeds twee geslachten, maar zowel mannelijke als vrouwelijke Smurfen zijn standaard onvruchtbaar en zwangerschap is niet mogelijk, zelfs als fysieke relaties dat wel zijn. Om een nieuwe Smurf te laten bevallen, moeten twee ouder-Smurfen (één ouder-Smurf zou een kloon genereren) een 'ooievaarsaanvraag' indienen.
De iconische blauwe kleur van de Smurfen was het idee van Peyo's vrouw Janine, beter bekend als Nine, die samen met hem als colorist werkte . Ze wees roze, bruin en geel af omdat deze te dicht bij de menselijke huidskleur lagen. Ze sloot ook groen uit omdat de Smurfen verloren zouden gaan in de vegetatie rond hun bosdorp.
De Smurfen (Frans: Les Schtroumpfs; Nederlands: De Smurfen) is een Belgische stripreeks, gemaakt door striptekenaar Peyo (pseudoniem van Pierre Culliford). De titulaire wezens werden geïntroduceerd als bijfiguren in een reeds gevestigde serie, Johan en Pirrewiet in 1958, en speelden vanaf 1959 de hoofdrol in hun eigen serie.
De cartoon de "Smurfen" bestaat al jaren, maar niemand heeft er ooit goed genoeg naar gekeken om de onderliggende boodschappen te zien. Het heeft altijd geprobeerd om sterke morele waarden uit te drukken door daden van vriendelijkheid en goede daden voor elkaar af te beelden. Deze kleine wezentjes waren schattig en beminnelijk.