Leg je vingertoppen hoog op de binnenkant van het achterbeen, vlak bij de romp. Tel nu het aantal hartslagen gedurende een minuut. Je kunt ook 30 seconden tellen en dit aantal verdubbelen om te komen tot de hartslag van je hond per minuut.
Hoe meet je de hartslag bij de hond? Aan de binnenkant van de achterpoten van de hond loopt een grote slagader. Hier neemt de dierenarts vaak de “pols” op. Bij honden met een smalle borstkas is het hart vlak achter de linker voorpoot te voelen (bij de staande hond).
De normale frequentie verschilt per ras. Kleine rassen hebben een normale frequentie tussen de 90 en 120, grote rassen tussen de 60 en 90. Bij opwinding gaat de frequentie omhoog. Het is dus van belang de hartslag in rust op te nemen.
Symptomen van hartfalen bij honden
Sloomheid, een verminderd uithoudingsvermogen, hoesten, benauwdheid, een bolle buik en flauwtes kunnen wijzen op een hartprobleem. Omdat al deze klachten ook andere oorzaken kunnen hebben, moet verder onderzoek uitwijzen of het nodig is om (dure) hartmedicijnen te geven.
De hond krijgt ineens minder uithoudingsvermogen, wordt sloom, gaat slechter eten, zwaarder ademen of hoesten en krijgt een hoge hartslag. Vaak zijn er nu duidelijke hartritmestoornissen te zien op het hartfilmpje. De hond kan ineens flauwtes krijgen of zelfs acuut overlijden door een hartstilstand.
Als het hart van een hond bij de dierenarts onder de 60 slagen/minuut of boven de 120 slagen/minuut klopt noemen we dat een hartritmestoornis (aritmie), ook als het hart regelmatig klopt. Gezonde honden hebben in rust een onregelmatige hartslag.
Het is normaal dat een hond na een zwaardere fysieke inspanning sneller gaat ademen of hijgen. Een tekort aan bloed of rode bloedcellen. Bij bloedarmoede is het vermogen van het bloed om zuurstof rond te brengen afgenomen. Hierdoor kan een hond sneller gaan ademen en buiten adem zijn.
De hond heeft het benauwd, maakt de hals lang en ademt met korte, krampachtige bewegingen. Hij produceert daarbij rochelende of snurkende geluiden. Bij extreme benauwdheid zie je de hond zelfs 'neusvleugelen', hierbij spert de hond zijn neusvleugels wijd open om zoveel mogelijk lucht te krijgen.
Bij een kleine vernauwing is helemaal geen ingreep nodig, de hond heeft dan een normale levensverwachting en kan een normaal leven leiden. Als er in het geval van een kleine vernauwing wel veel klachten zijn, is er helaas niet veel aan te doen.
Ook bij hartechografie variëren de kosten per dierenartspraktijk. Gemiddeld moet je bij een hartecho wel uitgaan van een bedrag rond de 125 euro. Het kan gebeuren dat er tijdens een routine onderzoek bij je hond een hartruis wordt geconstateerd.
Hoe meet je ademhaling bij een hond? Tel het aantal ademhalingen van je hond in rust gedurende een minuut. Je kunt ook 30 seconden lang tellen en dit aantal verdubbelen voor de ademhalingsfrequentie per minuut.
Een hond in rust ademt normaal gesproken door zijn neus. Hierbij bewegen de borstkas en buik naar buiten toe. Pas als een hond zich gaat inspannen of het benauwd heeft gaat het ook ademhalen via zijn bek. Een normale ademhaling van een hond heeft een frequentie van 10 tot 30 ademhalingen per minuut.
De normale lichaamstemperatuur van een hond ligt tussen de 38 en 39 °C. Met koorts bedoelen we dat de lichaamstemperatuur van de hond uit zichzelf te hoog is, dus niet door een uitwendige oorzaak. Honden kunnen namelijk makkelijk oververhit raken.
Honden snurken om dezelfde reden als mensen: vanwege een geblokkeerde of vernauwde neusdoorgang. Deze obstructie kan een aantal oorzaken hebben, zoals allergieën of aandoeningen van de luchtwegen, obesitas of de vorm van de snuit. Buldoggen weten van wanten als het om snurken gaat. En dat ligt aan hun korte snuit.
Bij reverse sneezing ontstaat een spasme van de keelspieren waardoor de keelholte gedeeltelijk afgesloten wordt. Met als gevolg dat de hond geforceerd gaat ademhalen en daardoor een snurkend geluid maakt. Regelmatig krijgen we honden op het spreekuur die zeer heftig hoesten en kokhalzen. Het kan plots ontstaan.
Breng de hond zo snel mogelijk naar een schaduwrijke plaats en koel de hond af door hem nat te maken en natte handdoeken tegen de weinig behaarde buik te leggen. Let op: bedek niet de hele hond met natte handdoeken, de hond kan dan zijn warmte niet meer kwijt. Zorg ook dat je de handdoeken regelmatig ververst.
Bij hartruis ontstaan golfjes of wervelingen, die zijn te horen met een stethoscoop. Meestal is een hartruisje onschuldig. Er is dan niets aan de hand met het hart. Het geruis ontstaat door het krachtige en snelle stromen van het bloed in het hart en de grote bloedvaten rond het hart.
De levensverwachting van een hond met hartruis is niet lager dan een hond die er geen last van heeft. Het is belangrijk om te zorgen voor een goede algemene gezondheid. Vaak krijg je bij de diagnose medicijnen mee van de dierenarts die mogelijke gevolgen van de kwaal goed kunnen verhelpen.
Wanneer een hond moe en slaperig is en zich eens lekker uitrekt, zien we vaak dat hij/zij geeuwt. Net als bij mensen is dit een teken van ontspanning. Maar, ook in de compleet tegenovergestelde situatie, namelijk stress, zal een hond vaak gaan gapen.
Gedragingen die kunnen duiden op pijn
Verwijzen naar een pijnlijke plek: wanneer een hond pijn heeft op een bepaalde plek gaat hij deze plek vaak herhaaldelijk likken, bijten of krabben. Vooral bij acute pijn wordt dat veel gezien. Daarnaast probeert hij het pijnlijke (lichaams-)deel te verstoppen.
Zuchten. Als mensen zuchten, kan dit van alles betekenen, van verveling tot frustratie, tot 'loslaten'. Maar als jouw hond naast jou neerploft en zucht, betekent dit dat ze helemaal tevreden is. Het is een zucht van totale ontspanning.
Een ademfrequentie van 6 tot 8 per minuut is genoeg. Veel mensen ademen echter sneller; 10, 12, 14, 16 tot wel meer dan 20 x per minuut. En dat is zonde. Door rustiger te ademen spaar je energie en is je hoofd minder vol.
Gestreste honden kunnen, zoals gestresseerde mensen, verwijde pupillen hebben of snel gaan knipperen met de ogen. Ze kunnen hun ogen wijd openen en meer sclera (wit) tonen dan normaal, waardoor ze een geschrokken uiterlijk krijgen. Oren die over het algemeen ontspannen of alert zijn, worden tegen het hoofd gedrukt.
Een hond die aan het ijsberen is, oftewel steeds heen en weer loopt, heeft moeite met het inschatten van de situatie. Hij is op zijn hoede omdat hij weet dat er iets mis is, maar hij kan niet thuisbrengen wat. Hij kan daardoor niet relaxen. Net als mensen is onzekerheid een vaak voorkomende emotie bij honden.