Het sterretje symbool zou in vele culturen symbool staan voor goddelijke aanwezigheid. Het symbool ster ster zou symbool staan voor het licht in de duisternis, voor hoop en de eeuwigheid. Het ster symbool is heraldiek en emblematisch afhankelijk van het aantal hoeken en de kleuren.
Het pentagram werd door de Pythagoreeërs beschouwd als een symbool van perfectie, aangezien het pentagram deel uitmaakte van de theorie van de Gulden Snede. Pythagoreeërs gebruikten het pentagram als het symbool van hun broederschap.
De zespuntige en achtpuntige ster, al dan niet binnen een cirkel, betekenen in de Christelijke traditie: Jezus Christus of het acroniem Jezus Christus, Gods zoon, Redder. Het is het teken van het goddelijke. Het had ook hier weer de functie van onheil afweren en geluk te brengen.
Een pentagram met een cirkel er omheen wordt soms een pentakel genoemd. De ring om de ster staat dan voor de wereld of kosmos met daarbinnen vijf verschillende krachten. Welke dat precies zijn, hangt van de traditie af. In de Tarot staan de punten bijvoorbeeld voor de zintuigen of lichamelijk welzijn.
Elke ster is een grote hete gasbol, die zweeft door het heelal. Daaromheen draaien ruimtelichamen, zoals planeten, manen, kometen en ruimtestof. En elke ster geeft licht en warmte.Die energie wordt in de kern van de ster gevormd, doordat verschillende chemische stoffen tegen elkaar botsen en met elkaar reageren.
Als het gas binnenin de ster verbruikt is zal de ster langzaam uitdoven. Dit duurt echter miljoenen tot miljarden jaren, dus dat kunnen wij mensen nooit zien gebeuren. Wat we wel kunnen zien is dat sommige sterren aan het uiteinde van hun leven exploderen (we noemen dit een supernova).
Een ster is een soort zon. Een ster is superheet. Aan de kleur van een ster kun je zien hoe heet hij is. Gele sterren zijn ongeveer 6000 graden Celsius, rode sterren zijn ongeveer 3000 graden Celsius.
De kleur van een ster verwijst naar zijn oppervlaktetemperatuur. Een rode ster is relatief koel met een oppervlaktetemperatuur van minder dan 3.000 graden Celsius. Onze zon is een gele ster: op het oppervlak heerst een temperatuur van meer dan 6.000 graden. En blauwe sterren zijn de heetste, 10.000 graden en meer.
De achtpuntige ster, ook wel bekend als het Zonnewiel of Zonnerad kende voorheen vier betekenissen: God, Christus, bescherming en overwinning.
Sterren bestaan voor het overgrote deel uit waterstof en helium, de twee lichtste elementen in de natuur. Waterstof en helium komen veruit het meest voor in het heelal: van alle materie in de kosmos is ongeveer 75 procent waterstof en 24 procent helium.
Het symbool voor de grootheid kracht is F (van het Engelse force) en de SI-eenheid is de newton (symbool: N), genoemd naar de bekende natuurkundige Isaac Newton.
Vallende ster spiritueel
Van de Oude Grieken stamt ook af dat je een wens mag doen als je een vallende ster ziet, omdat de Goden dichtbij de aarde zouden zijn. En daarmee was de kans groot dat een wens in vervulling zou gaan. Zie je dus een vallende ster, dan mag je een wens doen!
De kleur van een ster geeft aan welke temperatuur hij heeft: de koudste en oudste sterren zijn roodachtig, terwijl de heetste en jongste blauwig zijn. Dit komt doordat het blauwe licht energierijker is dan het rode, en hoe heter een ster is, des te meer van dat blauwe licht hij zal uitzenden.
Heksen dragen vaak een pentagram omdat deze de vijf elementen vertegenwoordigd: aarde, vuur, water, lucht en ether of spirit. Een pentagram met een cirkel eromheen heet een pentakel.
De halve maan gecombineerd met de vijfpuntige ster wordt algemeen beschouwd als een symbool voor de islam, zeker in het Westen. Toch aanvaarden niet alle moslims dit als een symbool voor hun godsdienst. De vroege islam bestreed het gebruik van symbolen: ze deden te veel denken aan afgodenverering.
Twee grote sterren strijden om de titel van grootste ster: VY Canis Majoris en UY Scuti. Beide sterren zijn duizenden keren groter dan de zon. Om je een idee te geven: de zon zou ongeveer 5 miljard keer in deze grote sterren passen.
De sterkste die we kennen is R136a1 in de Grote Magelhaense Wolk, een buursterrenstelsel van de Melkweg. Deze extreem zware ster heeft ongeveer zes miljoen keer zoveel lichtkracht als de zon.
De kleur van een ster verwijst naar zijn oppervlaktetemperatuur. Een rode ster is relatief koel met een oppervlaktetemperatuur van minder dan 3.000 graden Celsius. Onze zon is een gele ster: op het oppervlak heerst een temperatuur van meer dan 6.000 graden. En blauwe sterren zijn de heetste, 10.000 graden en meer.
De zon is een ster, en die beweegt met zo'n honderd miljard andere sterren rond in een enorme platte schijf: de Melkweg . Maar de Melkweg is niet alleen, er zijn nog honderden miljarden andere sterrenstelsels. Dit alles samen noem je het universum.
Sterren worden geboren uit samentrekkende gas- en stofwolken. In zo'n wolk vormt zich eerst een min of meer bolvormige verdichting (een zogeheten globule), die uiteindelijk ineenstort tot een echte ster.
Een ster bereikt haar eindstadium wanneer haar interne brandstof op is. In de beginfase gebruikt ze waterstof, daarna helium, en op het einde de zwaardere chemische elementen. Als de brandstof opraakt, produceert de ster niet meer genoeg energie en worden er geen kernreacties meer veroorzaakt.
Hoe ver is het naar de volgende dichtstbijzijnde ster, Proxima Centauri? Proxima Centauri is ongeveer 38 000 000 000 000 km (achtendertig miljoen miljoen kilometer) hier vandaan. Dat is zo ver weg, dat wanneer een ruimtevaartuig naar deze ster zou reizen, het ongeveer 75 000 jaar duurt om er te komen.
Een implosie is een ontploffing naar binnen toe, dus het omgekeerde van een explosie. Bij een implosie van de kern komen geweldige hoeveelheden energie vrij. Daardoor vindt in de buitenlagen van de ster eveneens een hevige uitbarsting plaats. De buitenlagen van de ster worden de ruimte ingeslingerd.