Alleen met een huis en inkomen is dakloosheid te voorkomen en is herstel na dakloosheid te realiseren. Het is vele malen effectiever deze materiële hulp te garanderen, dan geld te steken in psychosociale hulpverlening en opvangbedden.
U bent dakloos als u geen vaste woonplaats of verblijfplaats heeft. U heeft dan geen adres om te wonen of te logeren. En u staat ook niet met een adres ingeschreven in het bevolkingsregister. U bent thuisloos als u steeds wisselt van onderdak of woonplaats.
Driekwart van de dak- en thuisloze jongeren hebben schulden. Deze jongeren moeten ondersteund worden bij schuldbemiddeling, minnelijke schuldsanering, budgetbeheer of hulp krijgen bij het afsluiten van betalingsregelingen.
De helft van de daklozen is dakloos vanwege een relatiebreuk. De samenleving en de mensen zelf kunnen dat niet meer opvangen. Het risico om uit de samenleving te vallen is groot.
Heeft u geen huis of dreigt u dakloos te worden? Dan kunt u terecht bij de maatschappelijke opvang voor een tijdelijke verblijfplek. Deze opvang biedt ook zorg, begeleiding en praktische hulp.
Mensen worden dakloos door 'een opeenstapeling van crisissen, onfortuinlijke keuzes en domme pech'. Dit noemt Van Doorn het 'Mattheus-effect', naar Mattheus 13, vers 12: 'Want wie heeft, hem zal gegeven worden en hij zal overvloedig hebben; maar wie niet heeft, ook wat hij heeft, zal hem ontnomen worden.
Het leven op straat is meestal hard en gevaarlijk. Daklozen hebben geen toegang tot onderwijs of medische voorzieningen. Daarbij zijn ze vatbaarder voor misdrijven (vaak door andere daklozen), drugsverslaving, ziektes, lichamelijk en seksueel misbruik, mishandeling en in koudere klimaten onderkoeling of doodvriezen.
Vrijwel alle dak- en thuislozen in Nederland kampen met meerdere gezondheidsproblemen. Denk bijvoorbeeld aan psychische klachten, fysieke problemen, verslaving of verstandelijke beperkingen. Dat blijkt uit recent veldonderzoek van de Universiteit Maastricht onder 436 dakloze mensen die…
Ook steeds meer Nederlanders met een baan lukt het niet om een betaalbare woning te vinden, en eindigen op straat. Hoe is dat mogelijk, in een klein en rijk land als Nederland? De snel groeiende dakloosheid is het resultaat van decennialang overheidsbeleid, zegt stadsgeograaf Cody Hochstenbach.
Wat blijkt: het uitdelen van gratis woonruimte is een snoeiharde bezuiniging. Ambtenaren van de staat berekenden dat een zwerver op straat 16.670 dollar per jaar kost (zorg, politie, justitie). Een appartement inclusief de begeleiding van een hulpverlener kost daarentegen slechts 11.000 dollar per jaar.
Gebrek aan huisvesting wordt op dit moment gezien als de grootste veroorzaker van dakloosheid. Eenmaal dakloos stapelen problemen zich snel verder op. Schulden nemen toe en alle aandacht van de dakloze gaat dagelijks uit naar overleven en het vinden van een verblijf- en slaapplek.
Zolang er geen beslag wordt gelegd op een deel van de uitkering, krijgen daklozen 710 euro per maand. Een 'normale' uitkering bedraagt 904 euro. Van die tweehonderd euro extra moeten alle vaste lasten betaald worden.
Reacties. Zolang je maar ergens ingeschreven bent (als adres) EN een identiteitsbewijs heb.
Dakloze mannen overlijden volgens het onderzoek gemiddeld rond de leeftijd van 47 jaar, vrouwen zelfs op hun 43ste. Dit staat in sterk constrast met de levensverwachting van de gemiddelde westerling, die rond 77 jaar ligt.
In de staat Californië is het aantal daklozen veruit het grootst, met zo'n 150.000 mensen die op straat leven. Ook in de hoofdstad, Washington DC, is dakloosheid een groot probleem. Daar is het aantal daklozen twee keer zo hoog als het landelijk gemiddelde: zo'n 20.000 mensen in de hoofdstad leven op straat.
Het buurtteam meldt u aan bij het Centraal Meldpunt Dakloze Gezinnen (CMDG) van de GGD. Het CMDG onderzoekt eerst welke problemen u en uw gezin hebben. Welke hulp u nodig hebt. En of u in aanmerking komt voor noodopvang of maatschappelijke opvang.
Volgens het CBS telde Nederland in 2020 36.000 daklozen, in 2018 zelfs 39.000, ten opzichte van 18.000 in 2009.
Op 1 januari 2021 waren er 32 duizend Nederlanders in de leeftijd van 18 tot 65 jaar zonder vaste verblijfplaats die sliepen op straat, in de laagdrempelige opvang of op niet-structurele basis bij familie of vrienden. Begin 2018 telde Nederland nog ruim 39 duizend daklozen.
Loopvoeten. Lang lopen en staan in combinatie met slecht schoeisel, slechte voethygiëne en risicovol gedrag kan leiden tot 'loopvoeten'. Er zijn allerlei symptomen, zoals clavi, callus, verlengde teennagels, maceratie, blaarvorming, laceraties, chronische ulcera, metatarsalgie of marsfractuur.
Daklozen zonder werk trachten aan geld te raken door te bedelen of te stelen, hoewel deze methoden weinig geld opbrengen. Lucratiever is geld te krijgen door tekenen op de straat, muziek spelen of andere vormen van vermaak. Ook zijn er vele initiatieven, zoals het verkopen van de daklozenkrant.
Zoals ze in Finland hebben gedaan. Daar zijn bijna geen daklozen meer. Finland is het enige land in de Europese Unie waar het aantal daklozen jaar na jaar afneemt. Dat komt onder meer door het initiatief 'Housing First'.
Kansfonds zet zich in voor de meer dan 1 miljoen mensen zonder thuis in onze samenleving. Wij doen dat door plaatselijke initiatieven te steunen, in de buurt of in de wijk, waarin mensen thuisgeven.
Je kunt urgentie aanvragen als je dakloos bent of dakloos dreigt te worden. Of als er sprake is van ernstige bedreiging. In alle gevallen moet je aantonen dat je met spoed een woning nodig hebt. Als je urgent woningzoekende bent, mag je een woningaanbod niet weigeren.
Dit is 50 procent van het netto minimumloon. Er wordt dus tot € 285,62 gekort op de uitkering. Iemand die (tegen zijn zin) op straat verblijft krijgt nog maar 50 procent van het minimumloon. Het is voor dak- en thuislozen overigens erg lastig om te zien hoe de berekeningen zijn gemaakt.