Het vlees van de hagedissen is voedzaam en smaakt volgens kenners naar kip. In Nicaragua is het eten van leguanen niet ongewoon, maar het is een deel van het jaar wel verboden om op ze te jagen.
De structuur van kikkerbillen lijkt een beetje op kip maar “glaziger”, als vis. De smaak lijkt ook een beetje op kip. Best lekker en niet voor niets populair in grote delen van de wereld.
In Latijns-Amerika is het eten van leguanen niet ongewoon. Het vlees van de hagedissen is rijk aan eiwitten en smaakt volgens kenners naar kip. Het vangen, verkopen en consumeren is in Nicaragua echter een deel van het jaar verboden om de bedreigde dieren te beschermen.
Voeding. Van nature eten groene leguanen vooral bladgroente, en daarnaast bloemen en fruit. Ook insecten en aas worden in de natuur gegeten. Een goed dieet in gevangenschap bestaat uit een variatie aan groenten, aangevuld met een kleine hoeveelheid fruit.
Vrouwtjes versieren
In de paartijd krijgen de mannetjes een oranje kleur. Ze veroveren een eigen territorium en vechten met andere mannetjes om de beste plek. Om de vrouwtjes te verleiden schudden de mannetjes met hun hoofd op en neer.
De jonge dieren houden er helemaal niet van om opgepakt te worden. Ze zullen met hun staart slaan, wegspringen en ze zullen proberen te bijten. Pak de leguaan goed vast en houd ze in je hand of zet ze op je onderarm terwijl je hem goed vasthoudt (trui aan).
Over de voortplanting
In de paartijd proberen de grootste en stoerste mannetjes de beste plekken in een boom voor zich op te eisen. Daar in hun mini-territorium geven ze een show door te knikken en proberen ze zo vrouwtjes aan te lokken.
Leguanen hebben UV-licht nodig om voldoende vitamine D aan te maken. Dag en nacht moeten ieder 12 uur duren, dit is te regelen door een schakelklok te gebruiken voor de lampen. De luchtvochtigheid in het terrarium moet overdag 60 tot 80% zijn en 's nachts tussen 80 en 100%.
De Groene leguaan (Iguana iguana) is een soort die voorkomt van Mexico tot halverwege Brazilië, plus op een aantal eilanden in Cariben. Tussen populaties binnen dit grote verspreidingsgebied zijn er zowel uiterlijke als genetische verschillen gevonden.
Kikkerbil is een stuk vlees van het bovenbeen van een kikker. Het is te vergelijken met de drumstick van een kip, maar is kleiner en volgens kenners ongeveer gelijk van smaak. Kikkerbillen verkrijgbaar per kg. Dit is een diepvriesproduct.
Het wordt over het algemeen als een delicatesse gezien. De slachtwijze is echter bijzonder omstreden. De kikker wordt levend in twee delen gesneden, omdat men denkt dat het vlees zo lekkerder blijft. De belangrijkste importeurs van kikkerbilletjes zijn Frankrijk (34%), België (23%) en de Verenigde Staten (20%).
Daar is de gangbare praktijk dat de levende kikker uitgestrekt wordt neergelegd op een snijplank. Vervolgens wordt het achterlijf afgesneden, geknipt of gescheurd. De billen en poten worden ontveld. De rest van de kikker wordt weggegooid om langzaam te sterven.
Groene leguanen zullen wanneer mogelijk altijd vluchten bij gevaar. Dit kan door uit de boom het water in te springen. Ze kunnen ook tot wel zes meter hoogte uit een boom op de bosgrond springen.
In Zuid-Afrika wordt de naam 'leguaan' gebruikt voor de varanen. Dit woord is afkomstig uit het Nederlands. Leguanen verschillen echter van varanen doordat ze een zijwaarts afgeplat lichaam hebben in tegenstelling tot de dorsale afplatting van de varanen.
Op Curaçao komt de Curaçaose slang (Liophis triscalis) of Kolebra di Kòrsou voor. Veel mensen zijn bang voor slangen. Terwijl de slangen die wij tegen kunnen komen volstrekt ongevaarlijk zijn en dat weten mensen meestal zelf ook. Toch kunnen ze hun angst niet bedwingen wanneer ze dit reptiel zien.
Leguanen zijn vaak goede klimmers, die leven op takken in hoge bomen maar er zijn ook uitgesproken bodembewoners die in schrale gebieden leven zoals woestijnen. Klimmende soorten zijn vaak heel behendig en kunnen zich van grote hoogte naar beneden laten vallen om te ontsnappen aan gevaar.
Groene leguanen maken bijna geen geluid. Ze communiceren met elkaar door met de voorpoten te bewegen, met hun kop te knikken of door krabbewegingen te maken. Een groene leguaan kan wel 30 jaar oud worden. Helaas worden ze vaak niet ouder dan een jaar of 15.
Herkenning. De Antilliaanse leguaan is een van de twee Iguana-soorten in de Kleine Antillen en lijkt sterk op de Groene leguaan (Iguana iguana).
De groene leguaan komt voor in tropische bossen in Centraal- en Zuid-Amerika, vaak in de buurt van water. Ze kunnen goed zwemmen. Leguanen vechten om de beste zonplaatsen.
U kunt ze overal op Curacao vinden, meestal zonnebadend op de grond of op de takken van bomen. Beten of slagen met de staart komen relatief zelden voor. De beste locaties om leguanen te spotten zijn het restaurant van Playa Lagun (restaurant van Bahia Apartments & Diving) en het restaurant van Kokomo.
De aankoopprijs van een juveniele parelhagedis bedraagt 50 tot 100 euro. De aankoop van een terrarium en het meeste toebehoren is een eenmalige investering.
De komodovaraan (Varanus komodoensis) is een hagedis uit de familie varanen (Varanidae). De komodovaraan is een van de bekendste hagedissen vanwege de aanzienlijke lengte; tot wel 3 meter lang. Het is dan ook de grootste hagedis ter wereld.
Vrouwtjes leggen 40 eieren in een nestkamer onder de grond. Groene leguanen worden bejaagd vanwege hun vlees. Ze zouden ongeveer smaken zoals kip. Ze worden ook veel als huisdier gehouden, ook in Nederland.