Bij een verslaving heb je geen controle meer over het gebruik van middelen of over bepaald gedrag. Je wil bijvoorbeeld stoppen met gebruiken, maar dat lukt steeds maar niet. Je kunt verslaafd zijn aan middelen zoals alcohol of drugs, maar bijvoorbeeld ook aan gedrag zoals gokken of gamen.
Alcoholverslaving is de meest voorkomende verslaving in de Verenigde Staten, gevolgd door nicotine en marihuana.
Meestal ontstaat een verslaving doordat iemand een middel of een bezigheid al heel prettig vindt. Wanneer iemand verslaafd raakt gebeuren er meerdere dingen tegelijk; het kan zijn dat de omstandigheden van deze persoon zo zijn veranderd dat hij/zij meer behoefte krijgt aan het middel en meer gaat gebruiken.
Soorten verslavingen. Er zijn verschillende soorten verslavingen. Wij maken onderscheid tussen middelen-, medicijnen- en gedragsverslaving.
Het is een proces dat bestaat uit een aantal fasen: van experimenteel naar recreatief gebruik, naar gewoontegebruik, naar problematisch gebruik en uiteindelijk naar een allesbeheersende verslaving.
#1 deodorant eten
Nicole heeft misschien wel de raarste verslaving ter wereld. Ze eet deodorant. En werkt gemiddeld een halve stick deo per dag naar binnen. Met alle gevolgen vandien.
Wetenschappers schatten dat genen, inclusief de effecten die omgevingsfactoren hebben op de genexpressie van een persoon, epigenetica genaamd , verantwoordelijk zijn voor 40 tot 60 procent van het risico op verslaving van een persoon. Ook lopen tieners en mensen met psychische stoornissen een groter risico op drugsgebruik en verslaving dan anderen.
Veel mensen denken nog steeds dat het iemands eigen schuld is als hij of zij verslaafd is. En dat diegene geen wilskracht of ruggengraat zou hebben. Maar dit is niet juist. Al jaren is verslaving terecht erkend als een psychische aandoening (een ziekte).
Negatieve invloeden van uit de omgeving zoals gebrek aan warmte, seksueel misbruik kunnen een rol spelen bij het ontstaan van verslaving. De aanpak moet gericht zijn op meerdere interventies: medicatie, psychotherapie en verbetering van sociale omstandigheden.
Kan je van een verslaving afkomen? Van een verslaving afkomen betekent niet alleen lichamelijk afkicken, maar ook psychisch werken aan herstel. Een psycholoog helpt je in je traject inzicht te krijgen waarom je een verslaving hebt ontwikkeld, wat deze in stand houdt en waar jouw valkuilen liggen.
Mensen blijven verslaafd omdat verslaving een stoornis of ziekte is die door het voortdurende gebruik continu gevoed wordt. Verslaving kan de hersenen veranderen.
In het kort ben je verslaafd wanneer je de controle verliest over je gedrag of gebruik, wanneer je constant bezig bent met het verkrijgen of gebruiken van het middel of het uitvoeren van de gedraging, en wanneer je niet in staat bent om zelfstandig te stoppen ondanks de negatieve consequenties.
Iemand met een verslaving kan liegen, manipulatief zijn en in het algemeen ontkennen dat ze een probleem hebben. Dit is typisch gedrag voor iemand die worstelt met een verslaving. Het betekent niet dat je partner of naaste immoreel of een slecht persoon is, zelfs als ze in problemen komen hierdoor.
Er zijn verschillende oorzaken van verslaving:
Persoonlijke- en omgevingsfactoren kunnen ook een rol spelen. Denk bijvoorbeeld aan het vroegtijdig verlaten van school of financiële problemen. Maar ook de omgeving waarin je bent opgevoed of grote, ingrijpende veranderingen. Iedereen kan verslaafd worden.
Als je verliefd bent maken je hersenen dopamine en adrenaline aan; stofjes die ervoor zorgen dat je meer geluk en plezier ervaart. Dat is ook de reden dat een verliefd persoon graag bij de ander wil zijn want dan wordt er weer nieuwe dopamine en adrenaline aangemaakt, en geluk werkt nou eenmaal verslavend.
Uit de DSM-IV vloeit voort dat ook verslaving als psychische stoornis kan worden aangemerkt.
Verslavend gedrag kan bestaan uit middelenmisbruik (alcohol, andere drugs of nicotine), een combinatie van middelenmisbruik of gedragsverslavingen (waaronder, maar niet beperkt tot): gokken, gamen, internetgebruik, seksuele activiteit, lichaamsbeweging en eten .
Volgens genetici zoals David Goldman is verslaving voor 40 tot 75% erfelijk. Door je genen heb je mogelijk een grotere kans om verslaafd te raken aan bijvoorbeeld drugs en alcohol. Zo zijn er genetische variaties die de effecten van bepaalde middelen in de hersenen versterken.
De drie belangrijkste elementen van verslavend denken: ontkenning, rationalisatie en projectie, moeten in elke fase van verslaving worden aangepakt.
Oorzaken voor deze vreemde verslavingen zijn vergelijkbaar met de meeste oorzaken van drugs- en alcoholverslaving. Bijvoorbeeld trauma, biologie, genen, misbruik , etc. Sommige mensen raken echter verslaafd aan dingen vanwege slechte voeding.
Een verslaving is vaak zowel lichamelijk als geestelijk. Gebruik 'willen' maken van een bepaald middel of gedrag verandert in 'moeten' gebruiken.
Veel professionals in de verslavingszorg zien verslaving als een chronische hersenziekte en alle medische beroepsorganisaties erkennen verslaving als ziekte. Er treden namelijk verschillende neurologische en fysiologische veranderingen op in de hersenen van mensen die verslaafd zijn.