Hooiwagens zijn ten slotte totaal ongevaarlijk voor de mens. Ze kunnen niet door de menselijke huid bijten. ' Nog een weetje: niet alle hooiwagens hebben lange poten.
Hooiwagens zijn niet giftig.
Hooiwagens hebben geen mogelijkheid om een web te spinnen, ze kunnen geen zijde produceren. Wat ook ontbreekt, zijn de gifklieren die spinnen wel hebben. Het verhaal dat de hooiwagens heel erg giftig zijn klopt dus niet. Wel kunnen ze ter verdediging een stinkende vloeistof loslaten.
Sommige mensen denken dat hooiwagens heel giftig zijn, maar dit klopt niet. Hooiwagens hebben kleine monddelen en kunnen mensen niet bijten.
Langpootmuggen worden wel vliegende hooiwagens genoemd. Dezelfde spraakverwarring bestaat ook in het Engels, waar daddy-long-legs gebruikt wordt voor zowel de langpootmug als de hooiwagen. In de Nederlandse taal hebben langpootmuggen verschillende namen, afhankelijk van het gesproken dialect.
Hooiwagens leven overal, tussen planten, op muren en onder stenen. Overdag verstoppen ze zich en 's nachts gaan ze op jacht. Hooiwagens eten zowat alles van dierlijke en plataardig materiaal. Ze paren door directe sperma-overdracht, in tegenstelling tot spinnen die het sperma overdragen in speciale pakketjes.
Hoe komen hooiwagens in de ruimtes? Hooiwagens komen vaak in het najaar naar binnen, wanneer de temperatuur buiten daalt. Zij zoeken dan een warme plek om de winter door te brengen en eten insecten op die ze in het huis kunnen vinden.
De Zwarte Weduwe
De Zwarte Spin staat bekend als meest dodelijke spin ter wereld.
Is de grote huisspin in Nederland gevaarlijk? Hoewel de spin er wellicht gevaarlijk uit ziet, is deze niet gevaarlijk. Enkel wanneer de spin zich in het nauw gedreven voelt zal de spin bijten. Deze spinnenbeet is voor mensen gelukkig niet gevaarlijk.
Spinnen maken zich nuttig door insecten te eten. Ze maken een web waar muggen in vliegen of ze jagen actief op insecten als zilvervisjes. "Als spinnen er niet zouden zijn, zouden we omkomen in de plaagdieren", legt Getreuer uit. "Die insecten kunnen dodelijke ziektes overbrengen, denk bijvoorbeeld aan de malariamug.
Dankzij een speciaal genezingsproces, autotomie geheten, kan de spin nieuwe poten laten groeien op de plek waar hij ze is kwijtgeraakt. De spin stoot een poot af door de bloedtoevoer af te sluiten met speciale spieren.
Ze kunnen jagen op andere diertjes die bestaan uit kleine insekten en spinnen. Of ze eten uitwerpselen, aas en plantaardig voedsel. Om zijn prooi te vangen rent hij er snel achteraan en grijpt hij de prooi. Als hij de prooi beet heeft laat hij een verteringssap uit zijn bek lopen waardoor de prooi vloeibaar wordt.
Wanneer ze echt in paniek zijn, zullen ze daarbij ook wat gif injecteren. Voor mensen is zo'n gifbeet echter totaal ongevaarlijk. De beet geeft een prik en het gif jeukt enkele uren, maar verdwijnt dan zonder enige schade te hebben berokkend. De kruisspin werd in 2010 verkozen tot Europese spin van het jaar.
De hooiwagen is een spinachtige, maar het is geen echte spin zoals de huisspin of de kruisspin. Echte spinnen hebben een lijf dat uit twee delen bestaat, het lijf van de hooiwagen bestaat uit één deel. Een ander belangrijk verschil met de echte spinnen is dat de hooiwagen geen web kan maken en maar twee ogen heeft.
Oren hebben ze niet, dus ging de wetenschap er lang van uit dat spinnen niet kunnen horen. Maar niets blijkt minder waar. De beestjes blijken namelijk de haartjes op hun poten te gebruiken om mee te horen.
Spinnen eten in je slaap
Spinnen hebben namelijk niets te zoeken bij mensen, en al helemaal niet als ze slapen. Er valt dan simpelweg geen eten te halen. Het is voor spinnen veel effectiever als ze in of bij hun web blijven wachten op een invliegend insect. Bovendien trilt een slapend mens doordat hij ademt en snurkt.
Zo'n spin komt nooit alleen, zijn altijd met z'n tweeen? "Nee, spinnen zijn eigenlijk hele solitaire dieren die onafhankelijk van elkaar leven. Als er meerdere spinnen op één plek te vinden zijn betekent dat eventueel dat er meer voedsel te vinden is."
Ze prikken niet, ze zuigen niet, ze eten niet; langpootmuggen hebben binnenshuis niets te zoeken. Op het gras moeten ze wezen. Daar zetten ze hun eitjes af. Hun larven leven in de grasmat en eten gras.
De grote trilspin (Pholcus phalangioides) (ook wel hooiwagenspin genoemd) is een spinnensoort uit de familie der trilspinnen (Pholcidae). De grote trilspin komt wereldwijd voor en is waarschijnlijk één van de meest voorkomende spinnen in huizen in België[2] en Nederland.
Langpootmuggen als sleutelsoort
Ze zijn dan door hun talrijke voorkomen, zeer belangrijke voedselbronnen voor veel dieren: vleermuizen, nachtzwaluwen, tientallen kleine zangvogels en zelfs roofinsecten.
Langpootmuggen zijn volstrekt ongevaarlijk en steken niet in tegenstelling tot de vervelende muggen die 's nachts door onze kamer zoemen. Niet de muggen maar wel de larven van de muggen, emelten, brengen de grootste schade aan. De larve groeit in enkele stappen en ondergaat telkens een vervelling.
Langpootmuggen komen 's avonds op licht af. Ze fladderen rondom een lamp. Ook zie je ze vaak bij het raam. Ze vliegen op en neer, op en neer.
Uiterlijk van de langpootmug (Tipula oleracea) De Tipula oleracea ziet eruit als een zeer grote mug, die echter niet steekt of bijt. De mug wordt tussen de 1,5 en 3 cm lang, waarvan de poten een veelvoud van die lengte kunnen hebben.