Veilig Thuis is het Advies en Meldpunt Huiselijk Geweld, kindermishandeling en ouderenmishandeling. Zij geven advies en ondersteuning bij huiselijk geweld en kindermishandeling. En doen onderzoek bij vermoedens van Huiselijk Geweld en kinder- en ouderenmishandeling.
Wat verwacht Veilig Thuis van u? Van u wordt verlangd dat, als Veilig Thuis om informatie vraagt, u de relevante informatie ook verstrekt. U weegt zelf af welke gegevens relevant kunnen zijn voor het onderzoek naar vermoedens van kindermishandeling of huiselijk geweld.
Kan ik een gesprek weigeren? Wij kunnen niemand dwingen om met ons in gespek te gaan, maar we hebben wel de wettelijke taak om te onderzoeken of het veilig is in jouw gezin is. Dat kunnen we niet doen zonder jou. Jouw mening hebben we nodig om een zo goed mogelijk beeld van de situatie te vormen.
Na een melding doet Veilig Thuis het volgende: een hulpverlener die uw gezin al hulp geeft op de hoogte brengen (zoals de huisarts) of het sociale wijkteam. Die helpen uw gezin dan verder.
Iedereen kan een melding doen bij Veilig Thuis. Bijvoorbeeld als iemand zich zorgen maakt over jouw thuissituatie. De meeste meldingen worden gedaan door de politie. Maar ook leraren, hulp- en zorgverleners, verpleegkundigen, (huis-)artsen, familieleden, buren of vrienden kunnen een melding doen.
Jullie gezinsvoogd of de Raad voor de Kinderbescherming kan een uithuisplaatsing aanvragen bij de rechter. Dat doen ze als ze vinden dat het bij jullie thuis niet veilig of stabiel genoeg is voor je kind. De rechter neemt het besluit. Alleen hij kan bepalen of jouw kind uit huis wordt geplaatst.
Wettelijke termijn
Veilig Thuis voert het onderzoek zo spoedig mogelijk uit doch uiterlijk binnen een termijn van tien weken na de triage.
Anoniem melden
Bij een adviesvraag noteert Veilig Thuis geen gegevens van de betrokkenen. Een professional kan alleen bij hoge uitzondering anoniem blijven bij een melding: als open melden de veiligheid van het kind of de professional zelf in gevaar brengt.
Denk bijvoorbeeld aan kinderen die getuige zijn van geweld in huis, kinderen die zelf slachtoffer zijn van mishandeling/verwaarlozing of kinderen die afhankelijk zijn van volwassenen, die echter door alcohol- of drugsgebruik, een psychische ziekte of agressie in de huiselijke sfeer niet in staat zijn om voor het kind ...
Wat gaat er na de zorgmelding gebeuren? Nadat een medewerker van het ziekenhuis de zorgmelding met u heeft besproken worden er formulieren ingevuld en gefaxt naar de aandachtsfunctionaris kindermishandeling en huiselijk geweld in de Tjongerschans, en naar Veilig Thuis.
Vrijwillige of gedwongen uithuisplaatsing
Een kind kan uit huis worden geplaatst als: het kind wordt verwaarloosd of mishandeld. de ouders te ziek zijn om het kind te verzorgen. er vaak ruzie is tussen ouder(s).
Veilig Thuis werkt samen met politie, GGD, Wijkteams, Maatschappelijk werk en andere instellingen om situaties van eergerelateerd geweld zo goed mogelijk op te pakken en escalaties te voorkomen.
Wat kan de vertrouwenspersoon voor u doen? Het kan gebeuren dat u ontevreden bent over de hulp die u krijgt. Als u er niet uit komt met de medewerker van Veilig Thuis, neem dan contact op met een vertrouwenspersoon van het AKJ. Zij of hij beantwoordt uw vragen, informeert u over uw rechten en geeft advies.
Vijf stappen
Stap 1: In kaart brengen van signalen. Stap 2: Overleggen met een collega (eventueel Veilig Thuis raadplegen van of een deskundige op het gebied van letselduiding). Stap 3: Gesprek met de betrokkene(n). Stap 4: Wegen van het huiselijk geweld of de kindermishandeling.
De term 'huiselijk geweld' verwijst naar de relatie tussen pleger en slachtoffer. Er is meestal sprake van een machtsverschil. Het slachtoffer is afhankelijk van de dader. Het gaat bij huiselijk geweld om lichamelijke, seksuele en psychische vormen van geweld.
Een veilig thuis houdt in dat u en uw kinderen in een gezonde situatie kunnen opgroeien naar volwassenheid. Dit lukt niet als u zich in een onveilige of onrustige thuissituatie bevindt. Het kan bijvoorbeeld zijn dat u als ouder de zorg van uw kind tijdelijk niet kan uitvoeren.
Ouders of opvoeders geven het kind bijvoorbeeld structureel te weinig, slechte of onregelmatige voeding. Er wordt ook gesproken van verwaarlozing als ouders het kind niet adequaat kleden, bijvoorbeeld in vuile kleren laten rondlopen of in de winter nog in een T-shirtje buiten laten lopen.
Is melden bij Veilig Thuis noodzakelijk? Melden is noodzakelijk als er sprake is van acute of structurele onveiligheid.
Je kan altijd bij je huisarts terecht als je tegen problemen aanloopt. Ook zijn er verschillende organisaties waarbij je terecht kan met je vragen en zorgen. Samen met jou kijken de medewerkers welke hulp je nodig hebt. Als het nodig is, sturen ze je door naar een hulporganisatie die bij jouw situatie past.
Als er een melding wordt gemaakt over een gezin, dan nemen mensen van Veilig Thuis contact op met de ouders. De hulpverlener van Veilig Thuis komt bij het gezin thuis om te praten over wat er aan de hand is. Ze praten ook met de kinderen en andere mensen uit de omgeving, zoals een oppas of een opa of oma.
Veilig Thuis is er voor iedereen – kinderen, jongeren, volwassenen en ouderen – die te maken heeft met huiselijk geweld of kindermishandeling. Elke regio heeft zijn eigen Veilig Thuisorganisatie. Veilig Thuis geeft advies en biedt ondersteuning, zowel aan slachtoffers, omstanders als professionals.
Wat gebeurt er na de melding of aangifte? Het slachtoffer kan bij zijn aangifte doorgeven dat hij op de hoogte wil blijven van de voortgang. Zoals het opsporen en aanhouden van de dader door de politie en wat het Openbaar Ministerie (OM) gaat doen. Het slachtoffer kan de voortgang via het slachtofferloket volgen.
In 2021 ontvingen de Veilig Thuis organisaties bijna 120 duizend meldingen over (vermoedens van) kindermishandeling of huiselijk geweld, 8 duizend minder dan in 2020. Daarnaast gaven zij 134 duizend keer advies aan slachtoffers, omstanders of professionals. Dat waren er bijna 12 duizend meer dan in 2020.
Werkt een gezagdragend ouder onvoldoende mee, dan kan een gezinsvoogd een schriftelijke aanwijzing geven. Wordt een aanwijzing niet nageleefd door de ouders, dan moet de GI weer naar de rechter voor een dwangmiddel. Dit kan een dwangsom zijn. De gezinsvoogd mag niet eenzijdig bijvoorbeeld een omgangsregeling inperken.