Vaak ontstaat dit door geboortetrauma of langere scheiding van de moeder zoals de couveuse, adoptie of ziekenhuisopname. Maar het kan ook komen doordat de ouders emotioneel niet beschikbaar zijn omdat ze dingen hebben meegemaakt zoals het verlies van dierbaren, oorlogstrauma of andere grote levensgebeurtenissen.
HSP's krijgen meer prikkels binnen. Dit creëert stress. Als ze niet voldoende tijd nemen om die prikkels te verwerken, stapelt de stress zich op. Die stress kan leiden tot hooggevoelige reacties.
HSP is een erfelijk bepaalde aandoening; ergens op uw erfelijke materiaal (DNA) bevindt zich een fout die leidt tot de aandoening. Deze fout kan op verschillende plaatsen op uw DNA voorkomen en krijgt afhankelijk van die plek een SPG-nummer (SPG1, SPG2, etc.).
Hooggevoeligheid is, in tegenstelling tot hoogsensitiviteit, niet aangeboren en gaat over een verhoogde kwetsbaarheid of overgevoeligheid die zich uit in een (over)emotionele reactie.
Mensen die hoogsensitief zijn zouden ook meer kans maken op burn-out, depressie en angststoornissen wanneer ze zich in een nare (werk)omgeving bevinden.
Daarnaast hebben veel hsp'ers moeite om duidelijk te zijn naar de ander. Dat heeft te maken met de het denkbrein links, de taal. Bij hsp'ers zijn antwoorden niet wit en niet zwart, maar alle kleuren van de regenboog en ook nog eens wollig, vaag en zweverig voor anderen.
Kan je van hoogsensitiviteit afkomen? Hoogsensitiviteit wordt gezien als een karaktereigenschap net zoals je introvert of extravert kunt zijn. Daar kom je niet vanaf. Wel kun je leren om met de lasten ervan om te gaan en te gaan genieten van de kwaliteiten die bij je hoogsensitiviteit horen.
Dit wil zeggen: hoogsensitieve mensen denken langer en dieper na over vraagstukken en belichten het van alle kanten. Dit betekent ook dat HSP'ers dingen te complex kunnen maken en de neiging hebben om te piekeren.
HSP tip 1: Goede communicatie is cruciaal
Daarom is het essentieel om goed te communiceren en je partner deelgenoot te maken van wat je voelt en waar je behoefte aan hebt. Zo kan je partner je beter begrijpen en rekening met je houden.
Hoogsensitiviteit is een aangeboren persoonlijkheidskenmerk, een stukje temperament dat je maakt tot wie je bent. Het is dus geen aandoening, handicap of stoornis. Diepgaande informatieverwerking is hét kenmerk van hoogsensitiviteit.
Hoogsensitiviteit staat niet in de DSM-V, omdat het geen stoornis is, het is onderdeel van je persoonlijkheid. Je wordt ermee geboren. Het is daarom niet te diagnosticeren en ook niet iets waar je vanaf kan komen. Wel kun je voldoen aan bepaalde criteria, waaruit je kunt opmaken of je hoogsensitief bent.
Een rustige en gezonde manier om met conflicten om te gaan
Aan de andere kant zijn gevoelige mensen er heel goed in om conflicten op te lossen. Dit omdat ze in staat zijn om dingen vanuit het perspectief van de ander te zien. Ze zijn zeer empathisch en kunnen zichzelf makkelijk in de schoenen van de ander verplaatsen.
De verschillen
Waar kinderen met Autisme het vaak lastig vinden om hun eigen (en die van anderen) emoties en gevoelens te erkennen, kan een hooggevoelig kind stemmingen juist erg goed aanvoelen. Het waarnemen van lichaamstaal is erg lastig voor kinderen met Autisme.
Hooggevoelig kun je op latere leeftijd worden. Bijvoorbeeld door een trauma, overbelasting of een langere periode van extreme stress. Zie het als een alarmfase van jouw lichaam (het zenuwstelsel). Je lichaam kan de overbelasting/stress niet meer aan.
Door juist te erkennen en te accepteren dat het er is, kan het jou veel meer rust geven. Als het er mag zijn, zit het vaak ook minder in de weg. Hoe meer het iets is waar jij je comfortabel bij voelt, hoe meer anderen dat ook zo zullen ervaren. Gevoeligheid heeft ook veel voordelen en het maakt jou tot wie jij bent.
Een HSP ervaart overprikkeling vaker door externe prikkels, waar ADHD dit voornamelijk door interne prikkels ervaren. Iemand met ADHD vindt het bijna altijd lastig om zich goed te concentreren, terwijl een hoogsensitief persoon zich in de juiste omgeving prima kan concentreren.
Veel hsp'ers hebben behoefte aan een intense verbinding met hun medemens. Een verbinding van wederzijds vertrouwen, respect en uiteraard liefde. Die behoefte aan verbinding kan soms zo groot zijn, dat ze niet meer zien dat een bepaalde vriendschap eigenlijk niet meer zo gezond is.
Kortom, medische diagnoses worden gesteld om een ziekte of stoornis vast te leggen en aangezien hoogsensitiviteit geen stoornis is, zijn er ook geen officiële testen voor een diagnose.
Iets wat ik vaak zie bij HSP die vervelende situaties in hun leven hebben meegemaakt. Ergens is er een overtuiging ontstaan dat je jezelf opzij moet zetten voor de ander. Bijvoorbeeld uit angst dat de ander bij je weggaat. Voor jezelf kiezen voelt dan egoïstisch en gaat gepaard met schuldgevoelens.
In deze drukke, snelle tijd hebben de meeste mensen af en toe angstige gevoelens. Er is altijd iets dat onze aandacht vraagt en er is constante druk om meer te doen. Je combineert werk en gezin, je doet een cursus voor je werk, je sociale contacten en familie vragen tijd en aandacht, er is altijd tijd te kort.
Hsp'ers hebben het zogenaamde 'Pauze-to-check'-systeem. In een nieuwe situatie wordt eerst de situatie geanalyseerd. Het brein maakt verbinding met eerdere ervaringen om de situatie te kunnen analyseren. Zo lang als het niet helemaal duidelijk is hoe de nieuwe situatie geduid moet worden, blijft het brein zoeken.
Ongeveer een op de vijf mensen is hoogsensitief. Dat wil zeggen dat ze een aangeboren sensitiviteit voor omgevingsprikkels hebben.