In Noord-Europa ontstond krijt 70 tot 100 miljoen jaar terug in de krijttijd uit algen met kalkskeletjes. Dode algen zonken naar de zeebodem, waar zo weinig klei en zand was dat er bijna pure krijtafzettingen konden ontstaan. Algen met kalkskeletjes sloegen 70-100 miljoen jaar geleden in krijtlagen neer op de zeebodem.
Krijt is een vast materiaal dat voornamelijk uit calciumcarbonaat (CaCO3) bestaat. Krijt kan worden gebrand waardoor het wordt omgezet in ongebluste kalk (CaO)(Calciumoxide). Calciumoxide is een basevormend oxide met chemische formule CaO.
Nederland kwam op de westrand van het Euraziatische continent te liggen aan de Atlantische Oceaan en lag nu ter hoogte van de Middellandse Zee (ongeveer vijfendertig graden noorderbreedte). Toch schoof ons land nog steeds langzaam naar het noorden.
In water leefde kleine zeediertjes met een kalkskelet. Na de dood van deze beestjes kwam kalk vrij, dit belandde op de zeebodem. Hierdoor ontstond krijtgesteente, wat nu mergel is.
Zo is het eten van krijt een cultureel fenomeen in Georgië. Helaas voor de krijt-eters op Instagram denken een aantal wetenschappers dat dit te maken heeft met dat pica in deze regio opvallend veel voorkomt. Er zijn ook mensen die geloven dat krijt een ontgiftend effect op het lichaam heeft.
Producten uit een school- of speelomgeving zijn meestal onschuldig. De gevolgen bij een blootstelling zijn dan ook meestal beperkt, zeker als ze in kleine hoeveelheden met de kindermond of kinderhuid in contact komen. Dat geldt ook voor plakkaatverf of waterverf, potloden, wasco's, krijt enz…
Er zijn geen aanleidingen dat het krijten met stoepkrijt schadelijk zou zijn voor het milieu of gezondheid.
Krijt is een relatief fijne en zachte kalksteen dat vrijwel geheel bestaat uit de microscopische kalkskeletjes van algen en andere fauna (zogenaamde coccolieten).
Anorganisch of chemisch gevormde kalksteen bestaat uit een opeenstapeling van neergeslagen kalk door een hoge zoutconcentratie in zeewater. Wanneer de zoutconcentratie in zeewater te hoog is slaat calciumcarbonaat als eerste neer.
Aangenomen wordt dat kalksteen al meer dan 3 miljard jaar wordt gevormd, al sinds het Precambrium. Ondiepe zeeën waren en zijn de ideale kweekplaats voor calciumcarbonaat dat op de waterbodem ontstaat door het bezinken en bijeenspoelen van resten van organismen.
Nederland lag rond de evenaar en had een vochtig tropisch klimaat, maar tijdens het Vroeg-Carboon en vooral tijdens het laatste deel van het Laat-Carboon zijn de omstandigheden droger geweest. De uitbundige plantengroei in de Carboonmoerassen onttrok grote hoeveelheden kooldioxide aan de atmosfeer.
Het tijdperk Krijt duurde van ongeveer 145 miljoen tot 66 miljoen jaar. Dat is bijna 80 miljoen jaar, en daarmee aanzienlijk langer dan het Trias en het Jura.
Het Krijt is een geologisch tijdperk dat duurde van ongeveer 145 tot 66 miljoen jaar (Ma) geleden. Het is de laatste periode van de era Mesozoïcum, het volgt op de Jura en wordt gevolgd door het Paleogeen, de eerste periode in het Cenozoïcum.
In Noord-Europa ontstond krijt 70 tot 100 miljoen jaar terug in de krijttijd uit algen met kalkskeletjes. Dode algen zonken naar de zeebodem, waar zo weinig klei en zand was dat er bijna pure krijtafzettingen konden ontstaan. Algen met kalkskeletjes sloegen 70-100 miljoen jaar geleden in krijtlagen neer op de zeebodem.
Calciumcarbonaat (CaCO3) of krijt komt in de natuur veel voor, bijvoorbeeld in kalksteen. Ook zit het in de schaal van eieren en in schelpen. Bij normaal gebruik. Abnormaal gebruik van een product is bijvoorbeeld een halve tube tandpasta in je mond doen.
Het Krijt had warm klimaat waarin er droge en natte seizoenen voorkwamen. De zeeën waren waarschijnlijk tropisch warm en de temperaturen zakten nooit onder het vriespunt. Toen het einde van het Krijt naderde gingen er spectaculaire klimaatsveranderingen aan vooraf.
Die lagen werden miljoenen jaren geleden gevormd door de neerslag van sediment (zand, klei, kalk) op de zeebodem en op die zeebodem leefden de dieren die je nu als fossielen terugvindt. De sedimentlagen zijn daarna verhard en bij de botsing van aardkorstplaten omhoog gekomen om een gebergte te vormen.
Kalksteenslag of “gravé” is een gebroken bijproduct van blauwe Belgische hardsteen. Het wordt meestal gebruikt als een tijdelijke verharding of als funderingsmateriaal.
Krijtgesteente is zeer bekend van de krijtrotsen van Dover in Engeland en Calais in Frankrijk. Ook de kusten van Denemarken worden gekenmerkt door ontsluitingen van krijtgesteente. Ook in de landen rondom de Middellandse Zee, onder andere op Cyprus, is krijtgesteente ontsloten.
In de natuur komt kalk voor in onder andere mergel, kalksteen en dolomiet. Deze sedimenten worden gewonnen in speciaal daarvoor aangelegde groeven, waarna de kalk gezuiverd wordt en verder wordt behandeld voor de uiteindelijke bestemming. Daarnaast kan kalk voortkomen uit het verbranden van zeeschelpen.
Marmer is een metamorf gesteente (kalkgesteente). Ontstaan doordat het sedimentgesteente (afzettingsgesteente) kalksteen zeer lang heeft blootgestaan aan een enorme hoge druk en temperatuurverschillen tijdens het ontstaan van gebergten.
In de meeste gemeenten is het verboden om zonder toestemming "met kalk, krijt, teer of een kleur- of verfstof een afbeelding, letter, cijfer of teken aan te brengen of te doen aanbrengen". De regel is bedoeld om reclameteksten te voorkomen, maar ook kinderen die stoepkrijten overtreden de wet.
Een krijtje is een stuk kalk of (vaker) gips dat in de vorm van een stift is gemaakt, zodat ermee geschreven kan worden op bijvoorbeeld een schoolbord. Kinderen schrijven en tekenen er graag mee op het trottoir: daarom wordt er speciaal stoepkrijt geproduceerd.
Krijt tip 11: Gebruik geen krijtstift
Een krijtstift trekt in het krijtverf op je bord. Daarom gebruik ik alleen krijtjes op krijtborden (schoolborden) en krijtmuren. De schoolborden zijn geschikt voor krijtjes.