De oude Israëlieten worden beschouwd als nakomelingen van de oorspronkelijke Kanaänitische bevolking die lange tijd woonden in de zuidelijke Levant, Syrië, het oude Israël en de Transjordaanse regio.
Op 15 mei 1948 liep het Britse mandaat voor Palestina af. In anticipatie hierop riep het Jewish Agency een dag eerder de staat Israël uit.
Volgens joodse verhalen werd omstreeks 1813 voor Christus Abram geboren in Kanaän, een stuk land waar nu Israël, de Palestijnse gebieden en Libanon liggen. Op het moment dat Abram één god ging aanbidden in plaats van de vele goden die zijn vader vereerde, begon het jodendom.
Ontstaan van Israël
In 1947 stemden de Verenigde Naties in met een verdelingsplan voor Palestina: het gebied moest worden opgedeeld in een Joodse en Arabische staat. Op 14 mei 1948, toen het Britse mandaat over Palestina afliep, riep Israël zijn onafhankelijkheid uit.
De Joodse bevolking leeft verspreid door het hele land, met grote concentraties in de steden zoals Tel Aviv, in en rond het westelijke deel van Jeruzalem, langs de kusten en in de valleien van Galilea. de Palestijnen, van wie in 2006 de meerderheid in Israël geboren was.
Vanaf 1516 tot het eind van de Eerste Wereldoorlog maakte het gebied van de huidige staat Palestina deel uit van het uitgestrekte Ottomaanse Rijk, net als het gebied van het huidige Israël, Libanon, Syrië en Jordanië.
De oude Israëlieten worden beschouwd als nakomelingen van de oorspronkelijke Kanaänitische bevolking die lange tijd woonden in de zuidelijke Levant, Syrië, het oude Israël en de Transjordaanse regio.
Uit de bovenstaande tijdlijn blijkt duidelijk dat de Joden 2600 jaar vóór de Arabieren en de moslims in Palestina leefden, gerekend vanaf de tijd van Abraham. Of minstens 1600 jaar vóór de vestiging van het koninkrijk Israël.
Het noordelijke deel, dat tien van de twaalf stammen omvatte, nam de naam "Israël" mee, maar werd ook wel het "Tienstammenrijk" of "Efraïm" genoemd, naar de meest dominante stam. Het rijk hield stand tot 722 v. Chr.. Het zuidelijke deel na de splitsing werd het koninkrijk Juda genoemd.
Het Palestijnse volk of de Palestijnen is de inheemse bevolking van de regio Palestina in de Levant. Dat gebied had geen eenduidige geografische grenzen, maar kwam grotendeels overeen met de later gevormde Palestijnse gebieden, het gebied van het huidige Israël en Jordanië.
Jezus als messias of profeet
Volgens het Nieuwe Testament waren er Joden die tijdens Jezus' leven dachten dat hij de messias of een profeet was. Deze volgden hem op zijn reizen of kwamen van heinde en verre om hem te ontmoeten, naar hem te luisteren of een zegen van hem te ontvangen.
Na de oorlog besloten internationale leiders dat Joden, die verspreid over de hele wereld woonden, een eigen land moesten krijgen. Een veilige plek om te wonen. En dat was dit gebied in het Midden-Oosten, dat tot die tijd nog Palestina heette. Dat werd toen het land Israël.
Ondanks verdrijvingen en ballingschappen hebben er door de eeuwen en millennia heen altijd Joden in het Land van Israel gewoond. De laatste grote ballingschap begon in het jaar 135 en leidde ertoe dat het merendeel van de Joden over de wereld verspreid raakte.
Het jodendom is ontstaan in Kanaän, een gebied waar tegenwoordig Israël, Palestina en Libanon liggen. De heiligste stad voor de joden is Jeruzalem. Hier stond de belangrijkste joodse tempel, die rond het jaar 70 n.
Op 29 november 1947 werd het verdelingsplan door de Algemene Vergadering van de VN aangenomen.Om middernacht op 14 mei 1948 riep de Voorlopige Regering van Israël een nieuwe staat Israël uit.
Palestijnen zijn de oorspronkelijke bewoners van het gebied
Israël is lang gedreven geweest door zionistische en deels ook socialistische idealen, gestoeld op een stevige parlementaire democratie.
Israël is geen groot volk, het heeft geen enkele status. God koos dit volk, omdat Hij het liefhad en aansloot bij de belofte die Hij aan Abram had gedaan (Deut. 7:6-8). Israël als volk van God wil zeggen: het is het volk van God, het is zijn eigendom (Ex.
Volgens het Evangelie van Lucas woonden Jozef en Maria in Nazareth in de streek Galilea gelegen in het noorden van Israël, maar werd Jezus in Bethlehem (de stad van David) geboren, omdat omstreeks die tijd een Romeinse volkstelling werd gehouden. Iedere inwoner van het gebied waar Herodes de Grote (37 - 4 v.
De Kanaänieten zijn archeologisch gedocumenteerd in de Midden Bronstijd (2100-1550 v.Chr.). Er waren waarschijnlijk onafhankelijke of semi-onafhankelijke stadstaten. Steden werden vaak omringd door enorme aarden wallen, wat resulteerde in de archeologische heuvels, of 'tells' die tegenwoordig veel voorkomen in de regio.
Jodendom . De Mesha Stele draagt de vroegst bekende verwijzing (840 v.Chr.) naar de Israëlitische god Jahweh. Jodendom, de oudste Abrahamitische religie, is gebaseerd op een strikt, exclusief monotheïsme, en vindt zijn oorsprong in de enige verering van Jahweh, de voorloper van het Abrahamitische godsbeeld.
Een van de bekendste is de gemberbolus, waarvan het recept hieronder. Maar ook kunnen we denken aan de Zeeuwse bolus, boterkoek, latkes (aardappelkoekjes), bagel, charoset, gefilte fisj, hamansoren, maror, pom, challe (gevlochten brood), ossenworst, matzes (tijdens de Pesach) en knishes.
In de oudheid werd Palestina bewoond door Semitische volkeren, waarvan de eerste van Kanaänitische oorsprong waren. Volgens de overlevering kwam Abraham, de gemeenschappelijke stamvader van joden en Arabieren, uit Ur naar Kanaän.
Het streven van Joden naar een eigen staat heet Zionisme. De Joden die verlangen naar een eigen land noemen zich Zionisten, naar de berg Zion vlak bij Jeruzalem. In de laat negentiende eeuw beginnen steeds meer Joden, op de vlucht voor de Jodenhaat in Europa, zich te vestigen in het gebied rond Zion.
In het Oude Testament wordt het gebied veelal Kanaän, het beloofde land of het land Israël (Èrètz Yisrael) genoemd. Het gebied wordt beschouwd als een goddelijk geschenk aan de aartsvadersAbraham, Isaak en Jakob. Jeruzalem, de stad van de Tempel, is de voornaamste locatie in het Heilig Land.