Arabieren zijn oorspronkelijk de nomadische Semitische inwoners van het Arabisch Schiereiland (Arabië), die het Arabisch als taal hebben.
Volgens de traditie stammen Arabieren af van Ismaël, de zoon van Abraham . De Syrische woestijn is de thuisbasis van de eerste geattesteerde "Arabische" groepen, evenals andere Arabische groepen die zich over het land verspreidden en millennia lang bestonden.
Arabieren zijn dus mensen die historisch gezien een link hebben met het Arabisch schiereiland. Arabieren zijn de van oorsprong nomadische Semitische inwoners die, volgens de islamitische traditie, afstammen van de aartsvader Abraham, en die Arabisch als hun hoofdtaal hebben.
De Arabische volbloed, ook wel arabier genoemd, is een paardenras dat zijn oorsprong vindt op het Arabisch Schiereiland en is vervolgens meegenomen naar Noord-Afrika in de achtste eeuw. Het ras is meer dan vijfduizend jaar oud en wordt zeer lange tijd gericht gefokt.
De Marokkaanse Arabieren stammen af van de Arabische veroveraars die in de zevende eeuw voor het eerst Marokko binnenkwamen en van de Arabische moslims die in de vijftiende eeuw uit Spanje werden verdreven. Eeuwenlang leefden de berbers voornamelijk in de bergen, terwijl de Arabieren de kustgebieden bevolkten.
Als gevolg van deze geografische invloeden is het genetische profiel van de Marokkaanse bevolking een complexe mozaïek van autochtone Maghrebijnse afstammingslijnen, evenals Noord-Afrikaanse, Europese, West-Aziatische en West-Afrikaanse elementen in verschillende mate .
Volgens de islamitische traditie zijn de Arabieren de nakomelingen van Ismaël en zijn ze daarmee, net als de Joden die van Isaak afstammen, een Semitisch volk. De Arabieren komen oorspronkelijk uit Jemen en bewoonden voor de christelijke jaartelling alleen het Arabisch schiereiland.
Uit een genetisch onderzoek dat in Nature (2019) is gepubliceerd in het European Journal of Human Genetics, blijkt dat mensen uit het Midden-Oosten (Arabieren) nauw verwant zijn aan Europeanen en Noord-Afrikanen, maar ook aan mensen uit Zuidwest-Azië .
Ruim zeventig procent van de Marokkaanse bevolking identificeert zich als Arabier. Zij spreken het Marokkaanse dialect van het Arabisch en leven met de Arabische cultuur. De overige dertig procent zijn niet-gearabiseerde Berbers, die cultureel gezien Berbers zijn en vaak naast het Arabisch nog een Berbertaal spreken.
In feite worden alle Arabisch sprekende mensen opgevoed in een dialect, ook wel omgangstaal genoemd. De dialecten verschillen onderling, waardoor Arabischsprekende inwoners uit verschillende regio's elkaar moeilijker kunnen verstaan.
Iran en Turkije worden door velen ook vaak als Arabische naties beschouwd, maar zij maken officieel geen deel uit van de groep, omdat men daar respectievelijk Farsi en Turks spreekt. Die verwarring komt doorgaans voort uit het feit dat men in deze landen grotendeels islamitisch is, zoals ook in de Arabische landen.
Zij stammen af van Arabieren die de afgelopen eeuwen in de landstreek Palestina zijn gaan wonen, vooral vanaf de negentiende eeuw. Tot de twintigste eeuw hadden de Arabieren in Palestina geen vastomlijnde nationale identiteit: natiestaten bestonden destijds immers nog niet in het Midden-Oosten.
Degenen die de term "Arabier" prefereerden, zeiden dat Arabieren, net als Hispanics, een etnische groep van gemengd ras zijn en een gedeelde taal en cultuur hebben. Ze zouden "Arabier" een aparte categorie maken in plaats van onderdeel van de "Blanke" categorie; ze zouden Noord-Afrikanen, die geen Arabieren zijn, als onderdeel van de "Blanke" categorie laten.
Qahtanite (/ˈkɑːtənaɪt/; Arabisch: قَحْطَانِي, geromaniseerd: Qaḥṭānī) verwijst naar Arabieren die afkomstig zijn uit het hedendaagse Jemen . De term "Qahtan" wordt genoemd in meerdere oude Arabische inscripties die in Jemen zijn gevonden. Arabische tradities geloven dat zij de oorspronkelijke Arabieren zijn.
Zowel het Christendom, als de Islam en het Joodse geloof stellen dat Abraham hun aartsvader is.
Israëlische Arabieren worden beschreven als een traditionele collectivistische cultuur, Israëlische Joden als een moderne, westerse cultuur (Mikulincer, Weller & Florian, 1993). Het feit dat ze op hetzelfde land wonen, maar toch "twee verschillende culturele groepen" zijn (Mikulincer et al., 1993) maakt ze een ideaal onderwerp voor intercultureel onderzoek.
Marokkanen zijn overwegend soennitische moslims van Arabische, Berberse of gemengde Arabisch-Berberse afkomst . De Arabieren brachten de islam, samen met de Arabische taal en cultuur, naar de regio vanuit het Arabische schiereiland tijdens de islamitische veroveringen van de 7e eeuw.
In tegenstelling tot de Berbers, die in dorpen in de bergen wonen, wonen de Arabieren in (de Marokkaanse) steden. Grote delen van Marokko zijn door bergen en woestijnen tot op heden moeilijk bereikbaar en onherbergzaam. Het leven is er hard en de mensen leven een simpel en geïsoleerd bestaan in stammen.
Marokkanen zijn voornamelijk van Arabische en Berberse afkomst , net als in andere buurlanden in de Maghreb-regio. Arabieren vormen 67% van de bevolking van Marokko, terwijl Berbers 31% uitmaken en Sahrawi's 2%.
Samenvatting. Met een bevolking van 1,4 miljard deelt China de grootste last van zeldzame genetische ziekten wereldwijd. Huidige schattingen suggereren dat er meer dan tien miljoen individuen zijn die lijden aan chromosoomziektesyndromen en ruim een miljoen individuen met monogenetische ziekten.
Kortom, kun je er daadwerkelijk achter komen of je Arabische voorouders hebt? Jazeker! Dankzij DNA-testkits zoals die wij hier bij Living DNA aanbieden, kun je een eenvoudig mondswabje afnemen en opsturen voor laboratoriumanalyse .
In de vroege tijden werd Palestina bewoond door Semitische volkeren, waarvan de Kanaänieten de eerste waren. Volgens de traditie kwam Abraham, de gemeenschappelijke voorouder van de Joden en de Arabieren, van Ur naar Kanaän.
Familierollen zijn bij Arabieren conventioneel samengesteld. De mannen hebben vaak een patriarchale rol. De man zorgt dat hij financieel stabiel is en zorgt voor het gezin. De schaamte is groot als dit niet kan.
Egypte is geen islamitische staat, zoals Saudi-Arabie aan de overkant. In Cairo ziet u wel dat het dagelijks leven sterk wordt bepaald door de islam, omdat de godsdienst sterke invloed heeft op de gedragsregels.
In 732 richten de moslims hun blik op het noorden en trekken ze het Frankische Rijk binnen. De enige die tussen hen en de heerschappij over heel Europa staat, is de machtige Frankische hofmeier Karel Martel. Als hij verliest, wordt Europa islamitisch.