Hoe is het jodendom ontstaan? Volgens joodse verhalen werd omstreeks 1813 voor Christus Abram geboren in Kanaän, een stuk land waar nu Israël, de Palestijnse gebieden en Libanon liggen. Op het moment dat Abram één god ging aanbidden in plaats van de vele goden die zijn vader vereerde, begon het jodendom.
Drie belangrijke wereldgodsdiensten zijn het Jodendom, het Christendom en de Islam. De een is wat ouder dan de andere, maar alle drie vereren ze eigenlijk dezelfde God. Het Jodendom is de oudste van de drie.
Volgens Joodse religieuze verhalen begint het Jodendom bij Avraham (Abraham). Hij wil het geloof in één God doorgeven. God sluit een verbond met Avraham. Daarin belooft God dat de mensen die van Avraham afstammen zullen uitgroeien tot een groot volk.
Volgens de Joodse traditie was de Semiet Abraham, afkomstig uit Ur de eerste jood. Daarom wordt hij aartsvader genoemd. Rabbijnse literatuur vertelt dat hij de eerste was om het tegen de rest van de wereld op te nemen en de dwaasheid van afgodendienst af te werpen. Hij vertrok naar Kanaän.
[1] IN het begin schiep God de hemel en de aarde. [2] De aarde was woest en leeg; duisternis lag over de diepte, en de geest van God zweefde over de wateren. [3] Toen zei God: 'Er moet licht zijn!' En er was licht.
De Thora begint met het eerste scheppingsverhaal in Genesis 1:1–2:4 : 'In het begin van Gods schepping van de hemelen en de aarde, was de aarde woest en leeg, duisternis was op het aangezicht van de diepte, en de geest van God zweefde over het aangezicht van de wateren. God zei: "Laat er licht zijn"; en er was licht.
De Joden stammen af van de oude Israëlieten (ook bekend als Hebreeërs), die in het land van Israël regeerden. Israëlieten vonden hun gemeenschappelijke afstamming in de patriarch Abraham via Isaak en Jacob, later Israël genoemd.
Op 15 mei 1948 liep het Britse mandaat voor Palestina af. In anticipatie hierop riep het Jewish Agency een dag eerder de staat Israël uit.
Christenen geloven dat Jezus de Messias oftewel de Christus is. Daarom noemen zij zich 'christen'. In het joodse denken gelooft men dat de Messias nog moet komen. Het is niet duidelijk of de Joden een persoon zoals Jezus verwachten of alleen maar een messiaans 'vredesrijk'.
We hebben veel gemeen met andere religies, maar koesteren ook onze eigenheid. Jezidisme is de oudste godsdienst ter wereld met oeroude wortels in de Soemerische beschaving.
In de oudheid werd Palestina bewoond door Semitische volkeren, waarvan de eerste van Kanaänitische oorsprong waren. Volgens de overlevering kwam Abraham, de gemeenschappelijke stamvader van joden en Arabieren, uit Ur naar Kanaän.
Wie heeft animisme bedacht? Animisme is het allereerste geloof ter wereld. Niemand heeft het uitgevonden. Het ontstond doordat wereldwijd mensen verklaringen zochten voor de dingen die gebeurden.
Het jodendom is tweeduizend tot duizend jaar voor het begin van onze jaartelling ontstaan en is een monotheïstische religie. Dat betekent dat je gelooft in één God als schepper van alles. Joden noemen deze God Jahweh, maar spreken zijn naam nooit uit. In ons alfabet schrijven we het als JHWH.
Het jodendom wordt over het algemeen beschouwd als de eerste monotheïstische religie . De komst van de islam bracht echter een strikt monotheïstische "concurrent" voor het jodendom. Hoe zagen joodse geleerden deze nieuwe religie? Zowel de Koran als vroege islamitische geschriften getuigen van talrijke ontmoetingen tussen de profeet Mohammed en joden.
De grootste godsdiensten zijn het christendom (2,4 miljard mensen, 30 procent van de wereldbevolking), de islam (24 procent), het hindoeïsme (15 procent) en het boeddhisme (6 procent).
Beschrijving: De keppel of kippa is het hoofddeksel waarmee joodse mannen hun hoofd bedekken om een onderscheid te maken tussen het aardse en het hogere. Ook de uitspraken in de Misjna en Talmoed, volgens welke het in strijd is met de zedigheid om blootshoofds te lopen, spelen een factor bij het dragen van een keppel.
Jezus was immers een Jood. Hij leefde en predikte in Galilea, een grotendeels Joodse landstreek in Palestina (het huidige Israël). Jezus had daarom door en door Joodse ideeën. Een van die ideeën was heel opvallend, en bovendien politiek dynamiet: dat van het 'koninkrijk van God'.
Arye Shimron het bijna zeker: Jezus van Nazareth is na Pasen niet opgestaan uit zijn graf en later ten hemel gevaren. Nee, Jezus lag begraven in het graf van Talpiot in het zuidoosten van Jeruzalem. Bovendien lag hij daar niet alleen. Hij was getrouwd met Maria en had een zoon, Judas.
Sint-Jozef, een Joodse timmerman uit Galilea, was de man van de Heilige Maagd Maria, de moeder van Jezus.
Het noordelijke deel, dat tien van de twaalf stammen omvatte, nam de naam "Israël" mee, maar werd ook wel het "Tienstammenrijk" of "Efraïm" genoemd, naar de meest dominante stam. Het rijk hield stand tot 722 v. Chr.. Het zuidelijke deel na de splitsing werd het koninkrijk Juda genoemd.
Van 1917 tot 1947
Tot september 1922 bleef Jeruzalem en de rest van Palestina onder Brits militair bestuur. Door de Volkerenbond werd in 1922 het mandaat aan de Britten gegeven om Palestina te besturen en de lokale bevolking voor te bereiden op zelfstandigheid.
In november 1947 besliste de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een einde te stellen aan het na WO I aan Groot-Brittannië toevertrouwde mandaat over Palestina en dat land (27.000 km²) te verdelen in twee onafhankelijke staten, een joodse en een Arabische, de eerste 14.500 km² groot, de tweede 12.500 km².
Een veilige plek om te wonen. En dat was dit gebied in het Midden-Oosten, dat tot die tijd nog Palestina heette. Dat werd toen het land Israël. De Joden vonden het een goede plek, want duizenden jaren geleden was hun geloof, het jodendom, daar ontstaan.
In de joodse traditie is de Godsnaam zo heilig dat hij niet mag worden uitgesproken. Daarom wordt op de plek waar JHWH staat, Adonai (Hebreeuws voor 'Heer') gelezen. In de Septuaginta is het tetragrammaton uiteindelijk vervangen door Kurios, het Griekse woord voor 'Heer'.