Je hebt het recht om je kind(eren) te zien, ook als ze niet bij je inwonen.Je hebt recht op partneralimentatie als je na de scheiding niet in staat bent om zelf in je levensonderhoud te voorzien. Hierbij wordt uitgegaan van een vergelijkbare levenstandaard als tijdens het huwelijk, voor beiden.
De financiële bijdrage heet alimentatie. Alimentatie is een regeling waarbij er financieel wordt bijgedragen aan degene die na de scheiding financieel ondersteund moet worden. Het betalen of ontvangen van alimentatie bestaat alleen tussen ex-echtgenoten.
Bij een scheiding betaalt u samen met uw ex-partner de kosten voor de advocaat. U betaalt ook griffierecht voor de behandeling van de scheidingszaak bij de rechter. Als u kiest voor mediation, betaalt u ook deze kosten. Soms kunt u een tegemoetkoming in de kosten krijgen.
Volgens de wettelijke richtlijn bedraagt de duur van de partneralimentatie de helft van het aantal huwelijksjaren met een maximum van vijf jaar. Bijvoorbeeld: ben je 12 jaar getrouwd, dan moet je maximaal 5 jaar partneralimentatie betalen aan je minder verdienende ex-partner.
De ex-partner die in de echtelijke woning woont kan op grond van art. 3:178 lid 1 BW de rechter verzoeken de woning voor maximaal drie jaar onverdeeld te laten.
In een gemiddeld gezin met twee kinderen en een modaal inkomen kost een kind volgens het NIBUD per maand ongeveer € 400,-. Op basis van het TREMA-rapport komt de alimentatie dan per kind uit op € 140,- per maand. Meestal liggen de bedragen voor kinderalimentatie tussen € 100,- en € 500,- per kind per maand.
Uitkopen houdt in dat de vertrekkende partner recht heeft op de helft van de waarde van het koophuis. Wat de uiteindelijke waarde is, hangt af van de taxatiewaarde en de hypotheek. Ligt de taxatiewaarde hoger dan de bijbehorende hypotheek, dan is er sprake van een overwaarde.
Is uitkopen van uw partner verplicht? Nee, het is niet verplicht uw ex-partner uit te kopen bij een scheiding. U kunt er immers voor kiezen uw woning in zijn geheel te verkopen. Het is zelfs mogelijk gezamenlijk eigenaar te blijven van het huis.
Je mag niet zomaar je partner uit de woning zetten als de woning van jullie beiden is. Bij een echtscheiding moeten er afspraken gemaakt worden over de verdeling van de woning. Dit kan betekenen dat één van jullie beiden de woning overneemt of dat de woning verkocht wordt.
Wat kun je nog meer doen? Niemand kan voor jullie de keuze maken om wel of niet uit elkaar te gaan. En welk effect het op jullie kinderen zal hebben, vertelt ook niemand jullie. Uit cijfers blijkt dat het met ongeveer tweederde van de scheidingskinderen na verloop van tijd weer goed gaat.
Wanneer je beide recht hebt op een toevoeging, is de scheiding 100% gratis. Alle kosten worden dan betaald van de overheidssubsidie die je hiervoor ontvangt. Hieronder vallen de kosten van de advocaat en de proceskosten bij de rechtbank. In enkele gevallen blijft er dan nog een kleine eigen bijdrage over.
Financiële hulp bij scheiding vanuit de overheid
In Nederland is er een voorziening voor mensen die een advocaat of mediator nodig hebben en een laag of geen inkomen hebben. Deze voorziening wordt ook wel 'gesubsidieerde rechtsbijstand, pro-deo hulp of een toevoeging' genoemd.
Uitkopen van de ex-partner
De ex-partner die in de woning blijft wonen, betaald de andere een vergoeding voor zijn/haar deel van de woning. De berekening van de vergoeding gebeurt door middel van de woningwaarde minus de openstaande hypotheek. Het bedrag dat overblijft is voor de helft van beide ex-partners.
Als het huis op beide namen staat, moeten partners het bij een scheiding wel verdelen. De verdeling gaat dan zoals bij een huwelijk of partnerschap in gemeenschap van goederen: de partners zijn in principe beiden voor de helft eigenaar van de woning (tenzij een andere verdeling is afgesproken bij de notaris).
Zolang je beiden eigenaar bent van de koopwoning, ben je beiden hoofdelijk aansprakelijk voor de hypotheek. Ook als je niet meer in de woning woont. Als het je partner financieel lukt de woning over te nemen, moet de eventueel nog bestaande hypotheek op zijn/haar naam komen te staan.
Als je het huis verlaat, vervallen alle rechten
Indien ten tijde van het huwelijk jullie gezamenlijk eigenaar waren van het huis, blijft dit ook zo in het geval één van beiden het huis verlaat. Het is niet zo dat degene die vertrekt ook het eigendom verliest.
Wist je dat jullie allebei evenveel recht hebben om in de woning te blijven. Jullie zullen zelf moeten bepalen wie er blijft wonen en wie er vertrekt. Lukt het jullie niet om een besluit te nemen, dan kun je naar de rechter stappen om de woning toegewezen te krijgen.
U kunt ervoor kiezen om in het huis te blijven, terwijl uw ex-partner eigenaar blijft. Let wel goed op: u 'geniet' dan van een zogenaamd woongenot als u gehuwd was. Daar kan uw ex, de eigenaar, na vertrek niet meer van genieten. Woongenot telt als een vorm van partneralimentatie.
Beide partijen betalen alle notariskosten idealiter samen, maar in realiteit moet de uitkopende partij dat bedrag vaak alleen ophoesten.
U kunt via de rechter vragen om een zogenaamde 'machtiging tegeldemaking' ex artikel 3:174 BW. Met deze machtiging kunt u zonder de medewerking van de ander, zelf de woning verkopen. Meestal wordt deze machtiging via een kort geding gevorderd, zodat u snel verder kunt.
Wie betaalt de hypotheek als je allebei in de woning blijft wonen? Dan blijf je samen de hypotheek betalen. Je kunt onderling afspraken maken voor de verdeling van de gezamenlijke kosten en dat je daarnaast ieder je eigen kosten voldoet zodat daar geen discussies over zijn. Een mediator kan je daarbij helpen.
De partner die behoefte heeft aan alimentatie heeft in principe recht op 60% van het netto gezinsinkomen zoals dat gold tijdens het huwelijk. Er wordt dus gekeken naar de financiële welstand van partijen tijdens het huwelijk.
De overheid maakt in november bekend hoeveel procent meer u betaalt in het volgende jaar. Sinds 1 januari 2022 is dat 1,9%.
De niet-verzorgende ouder is verplicht om financieel voor de kinderen te blijven zorgen. Dit heet een onderhoudsplicht of alimentatieplicht. Het bedrag dat voor het onderhoud van de kinderen wordt betaald heet de kinderalimentatie. De hoogte hiervan is onder andere afhankelijk van de omgangsregeling.