In de Italiaanse keuken gebruikt men ze in alle recepten 'alla vongole' (onder de naam vongola verace of vongola nera). De geruite tapijtschelp leeft in de Middellandse Zee, het Ierse, Zuid- en West-Engelse kustgebied en langs de Atlantische kusten van Frankrijk, Spanje, Portugal, Marokko tot in Senegal.
De venusschelp leeft in zandbodems en komt voor beneden de laagwaterlijn en is tot op 400 m diepte waargenomen. De soort bevindt zich echter meestal op een diepte van ongeveer 30 tot 60 meter. Het zijn filteraars die leven van in het water zwevend voedsel.
De vongole worden met de hand gevangen, waardoor ze onder de 'duurdere' schelpdieren vallen. De Vongole veraci komt voor langs de kust van Noorwegen tot aan Marokko, maar ook in de Middellandse zee treft men deze schelp aan.
Vongole is Italiaans voor venusschelpen. Eigenlijk kunnen venusschelpen worden gezien als het Italiaanse broertje van de Nederlandse kokkels. Qua smaak is er nauwelijks verschil tussen de twee. Wel zijn venusschelpen wat groter, platter en gladder dan de geribbelde kokkels.
De vongole
Venusschelpen zijn er in verschillende uitvoeringen. Een vongole wordt ook wel een gemarmerde tapijtschelp genoemd. Deze naam heeft hij te danken aan de kleur van de schelp, welke een beetje gemarmerd lijkt te zijn. De vongole komt voor van Noorwegen tot aan Marokko en tevens in het Middellandse Zeegebied.
De geruite tapijtschelp
In de Italiaanse keuken gebruikt men ze in alle recepten 'alla vongole' (onder de naam vongola verace of vongola nera).
Spaghetti vongole (of Spaghetti alle vongole) is een Italiaans pastagerecht met schelpdieren, afkomstig uit het midden en zuiden van Italië. De letterlijke Nederlandse vertaling is "spaghetti met venusschelpen". Het gerecht kan ook met een andere pastasoort gegeten worden, zoals linguine of tagliatelle.
Vongole is razend populair in de keukens van Zuid-Europa. Dit zeer smakelijke schelpdiertje bevat veel vlees en heeft in de smaak iets pittigs en iets zoets. Op dezelfde manier te bereiden als de mossel.
Recept spaghetti vongole
Was de schelpen en haal de slechte eruit. Wanneer schelpen stuk zijn of open staan en niet meer dicht gaan als je er met een mesje tussen gaat dan moet je de schelpen weggooien.
De venusschelp bevat stevig vlees en heeft een fijne en fruitige smaak. Jammer genoeg worden de schelpen wel steeds zeldzamer en worden ze vaak vervangen door varianten die magerder en minder fijn van smaak zijn.
Kokkels komen in bijna alle zeeën voor en zijn de meest voorkomende schelpen in Noord-Europa. Kokkels zijn te eten als mosselen en ze zijn het hele jaar te verkrijgen. Ook kokkels moet je, zoals de meeste schelpen, dicht kopen. De mossel is een schelpdier welke voorkomt in de Nederlandse kustwateren.
Schelpjes van Joop Vongole M 1 kg net | Makro Nederland.
Venusschelpen, kokkels, scheermessen en andere eetbare schelpjes bevatten nu eenmaal zand en dat krijg je er niet uit door ze vooraf te spoelen of even te laten weken in water. Het wondermiddeltje om ze helemaal zandvrij te maken, is een schep zout.
Hoe vongole schoonmaken? Vongole maak je makkelijk schoon door de schelpdieren een uurtje in ruim gezouten water te laten. De diertjes zullen zelf het zand uit hun schelp verwijderen. Daarna hoef je ze alleen nog onder koud water te spoelen en ze zijn klaar om gebruikt te worden.
Vongole koop je vers en dus levend. Hierdoor kun je ze niet lang bewaren. Leg het netje in de koelkast en bewaar ze niet langer dan twee dagen. De kwaliteit gaat hierna snel achteruit, waardoor je meer schelpen weg zult moeten gooien.
Gekookt. Bewaar gekookte schaal- en schelpdieren in de koelkast of vriezer. Gekookt kun je ze 2 dagen in de koelkast bewaren bij een temperatuur van 4°C. Je kunt ze ongeveer 3 maanden in de diepvries bewaren.
Kokkels leven net onder de zeebodem in het zand. De schelpdieren hebben twee buisjes die net boven het zand uitsteken en waar op een slimme manier gebruik van wordt gemaakt. Het voedsel wat in het water zit, wordt door de ene buis naar binnen gezogen. Voor de afvalverwijdering wordt de andere buis gebruikt.
Kokkels graven zichzelf in zand. Het is daarom belangrijk om ze goed te wassen. Spoel ze met zout wate en stop ze daarna in een pan met koud water en veel zout en laat geruime tijd staan. Ververs daarna nog een keer het water zodat ze helemaal zand vrij zijn.
Ga je voor authentiek Italiaans, dan komen druivenrassen als verdicchio, trebbiano, cortese en vernaccia in aanmerking. Pinot Grigio of Sauvignon Blanc uit het noordoosten van Italië kunnen ook. Voor een uitheemse metgezel kun je denken aan Spaanse Albariño of Godello of een lichtvoetige Franse Chablis of Muscadet.
Zelf kokkels rapen
Kokkels leven in ondiep water op de zeebodem. Het beestje graaft zich in in het zand. Op het Wad kun je op veel plaatsen kokkels vinden. Als het Wad net is drooggevallen trek je met je vingers door het zand.
Kokkels kunnen, net als mosselen, worden gestoomd, gekookt, gebakken en zelf levend rauw worden gegeten. Als u zelf kokkels gaat bereiden controleer dan eerst of ze allemaal vers zijn. Als de schelp iets open staat kunt u controleren of de kokkel nog leeft. Geef een tikje op de schelp.
Was de kokkels een paar keer in koud water en check of er open schelpjes tussen zitten. Tik er even op: gaan ze dicht, dan kunnen ze mee. Blijven ze open of zijn ze kapot, gooi ze dan weg.
Mosselen kunnen rauw, gekookt, gebakken of gefrituurd gegeten worden. Kook ze niet te lang, ongeveer 10 minuten, anders worden ze taai en donkerbruin.