Bijna overal in Nederland waar voldoende kalk in de bodem zit groeien eetbare truffels. Of het nu langs de grote rivieren, de duinen of op de stuwwallen is. Overal worden momenteel wel truffels gevonden mits je een goede truffelhond bezit.
,,In iedere tuin is truffelteelt mogelijk'', zegt Evenaar. Maar truffels houden van kalk en dat betekent dat je goede truffelgrond in Nederland alleen vindt in Zuid-Limburg en langs de Noordzeekust. In de rest van het land zul je de grond kalkrijk moeten maken.
Er zijn twee manieren om aan truffels te komen: door ze in het wild te gaan zoeken of door ze te kweken. Omdat truffels onder de grond groeien en niet voorspelbaar is waar de truffel groeit, kunnen mensen ze moeilijk vinden. Er worden daarom andere dieren met een beter reukvermogen gebruikt om de truffels te vinden.
De Bourgondische truffel is in heel Europa aanwezig, net als de zwarte zomertruffel. Witte truffels worden meestal gevonden in de Langhe en Montferrat regio's van Noord-Italië, rond de Piemonte regio. Daarnaast zijn het Alba- en Asti-landschap populaire truffeljachtgebieden.
De truffel is een ondergrondse zwam die groeit op boomwortels. Voornamelijk op wortels van eiken, hazelaars, dennen en wilgen. Er ontstaat een symbiose (samenwerking): de truffel wordt door de boomwortels gevoed met organische stoffen en de boom krijgt door de truffel water en voedingstoffen.
Rekening houdend met de hoeveelheid materiaal die wordt weggegooid bij het schoonmaken, ligt de prijs van vuile truffels rond de €300/kg.
"Meestal denken mensen dat de truffel een wild product is dat moeilijk is om te kweken, maar dat is helemaal niet zo. De teelt wordt mogelijk gemaakt door de zogenaamde 'tartufaie', percelen waar mycorrhiza planten worden geplant met wortels die al zijn gekoloniseerd met de verscheidenheid aan truffels.
Waarom is de zwarte truffel goed voor je gezondheid:
De truffel is een goede bron van folaat (vitamine B11), bevat volop mineralen en is opvallend rijk aan vezels. 100 gram van deze delicatesse levert je al 8,5 gram vezels! Mineralen die je veel in de zwarte truffel kunt vinden zijn kalium, ijzer en zink.
De zwarte truffel komt veel meer voor en is daarom ook betaalbaarder, minder aromatisch met een rimpelige huid en in dezelfde afmetingen als de witte exemplaren. Hij komt vooral veel voor in Umbrië, langs de Nera rivier en wordt geoogst van november tot maart.
Truffels kunnen niet verbouwd worden en zijn om die reden zo kostbaar. “Truffels hebben heel specifieke eisen wat betreft de grond en het klimaat, dat kan de mens niet nabootsen.” Dat de truffels dus gezocht moeten worden, drijft de prijs omhoog. Daarnaast is het zoeken van truffels erg arbeidsintensief.
Na ongeveer drie maanden zijn ze klaar om te worden geoogst en met de mogelijkheid van maximaal 80 gram truffels, kan het bijna niet misgaan.
Hoeveel kost een truffelvarken??
Robin Felds zoektocht naar zijn varken onthult een donkere kant van de truffelindustrie, vol rivaliteit en sabotage. Op een gegeven moment wordt er een prijs van $ 25.000 op het leven van zijn dier gezet.
De truffel is al van oudsher een mysterieus en intrigerend ingrediënt. De truffel groeit namelijk volledig onder de grond, hoogst ongebruikelijk op zichzelf en is van zwarte kleur. Dit is uiterst ongewoon voor een levende plant.
Graaf een klein gat en plant het truffelboompje (stekje met mycelium) Houd de plek onkruidvrij, verzorg het boompje en plaats kippengaas. Wekelijks één keer water geven voor extra vochtigheid. Na 3, 5 of zelfs 10 jaar kun je een hond gebruiken om truffels op te sporen.
Witte truffels zijn slechts 7 dagen houdbaar. Een zwarte truffel is wel 14 dagen houdbaar. Snijd er dan dunne plakjes van of schaaf de truffel.
Een truffelboom is een boompje waarvan de wortels beënt zijn met de truffelschimmel (ectomycorrhiza). Er is sprake van een symbiose; de samenwerking tussen de gastheerboom en de truffelschimmel levert voordeel op voor zowel boom als schimmel.
De smaak van magic truffels is uniek en daarom lastig te beschrijven. Maar lekker is anders! De smaak lijkt wel wat op metaalachtig bloed. En verse magic truffels moet je goed kauwen om alle belangrijke stoffen eruit te halen.
Verwerk je truffel in sauzen, pasta, risotto of schaaf ze over gerechten. De smaak van de zwarte truffel komt het beste tot zijn recht als hij verwarmd is en een tijdje heeft getrokken. Witte truffels hoeven niet verwarmd te worden. Ze hebben van nature een krachtige smaak en koken tast de smaak alleen maar aan.
Zwarte zomertruffel
Dit is eigenlijk de bekendste soort truffel met een zachtere smaak. Door deze smaak en wat vriendelijkere prijs kiezen thuiskoks vaker voor deze soort. Vanaf augustus tot en met oktober zijn ze verkrijgbaar.
Van paddo's en truffels kun je erg misselijk worden. De volgende klachten komen vaak voor: duizeligheid, buikpijn/buikkrampen, overgeven, rillingen, desoriëntatie en zweten. Deze 'bodyload' kan heel heftig zijn. Voor mensen die daar gevoelig voor zijn, is dat vaak een reden om geen tripmiddelen (meer) te gebruiken.
Paddo's en truffels zijn onderdelen van schimmels waarin de stof psilocybine of psilocine in zit. Die stof wekt bij mensen een trip op. Ze ervaren de werkelijkheid dan op een andere manier. Paddo's worden al duizenden jaren over de hele wereld gebruikt in verschillende culturen.
De werkzame stoffen in paddo's zijn psilocybine en psilocine, waardoor je kunt gaan trippen. Paddo's worden via het bloed in de hersenen opgenomen en beginnen een half uur tot een uur na inname te werken. De roes duurt meestal 3 tot 4 uur, maar kan afhankelijk van de dosis langer duren.
Truffels zien er knobbelig uit en zijn eigenlijk de bron van een paddestoel. Ze groeien onder de grond en uiteindelijk komen er boven de grond paddestoelen uit voort. Ze bevatten dezelfde werkzame stoffen.
- De witte truffel (Tuber magnatum) is verreweg de duurste. Hij wordt rauw gegeten en komt meestal uit Italië en soms uit Kroatië. - De zwarte of Perigord truffel (Tuber melanosporum) is minder duur en wordt meegekookt in een gerecht.
Magic truffels zijn eigenlijk geen echte truffels, maar sclerotia. Anders dan paddenstoelen groeien ze onder de grond, tussen de zwamdraden. Uit een stelsel van zwamdraden, ookwel een zwamvlok of mycelium, groeien normaal gesproken paddenstoelen, maar soms zijn de omstandigheden hiervoor niet optimaal.