Mensenrechten gelden voor iedereen. In Nederland zijn gemeenten vaak de eerste overheid waar mensen mee in contact komen. Gemeenten zijn daarom erg belangrijk bij het beschermen, bevorderen en realiseren van mensenrechten.
Algerije staat boven aan de lijst. Daarna komen Noord-Korea, Birma, Indonesië, Libië, Colombia, Syrië, Irak, Joegoslavië. China staat tiende, gevolgd door Saoedi-Arabië, Iran, Afghanistan, Turkije en Nigeria. Het meest respectabele land is Tuvalu, een paradijs in de Stille zuidzee.
Mensenrechten zijn hoofdzakelijk vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, drie VN-verdragen uit 1966 en nog een dozijn andere internationale mensenrechtenverdragen. In deze documenten staan in totaal honderd verschillende rechten beschreven.
Behalve Saudi-Arabië stemden de landen met een moslimmeerderheid vóór: Afghanistan, Egypte, Iran, Irak, Jemen, Syrië, Indonesië en Turkije. Later hebben alle landen van de wereld de UVRM bevestigd.
Het is ondertekend door 195 landen; de Verenigde Staten en Zuid-Sudan zijn de enige uitzonderingen.
De basis voor alle internationale afspraken over mensenrechten is de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Deze verklaring is op 10 december 1948 aangenomen door de Verenigde Naties.
In artikel 1 van de Nederlandse Grondwet staat dat iedereen die zich in Nederland bevindt in gelijke gevallen gelijk moet worden behandeld. Je mag niet discrimineren wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook.
Je hebt mensenrechten omdat je mens bent, welk geslacht, etnische afkomst, godsdienst of politieke overtuiging je ook hebt. Deze rechten gelden altijd en overal, voor iedereen.
Wie controleert de overheid? Veel instellingen houden zich bezig met toezicht op de naleving van mensenrechten. In Nederland zijn dat in elk geval de rechter, de Nationale ombudsman en het College voor de Rechten van de Mens.
Er bestaan rond honderd verschillende mensenrechten, vervat in internationale verdragen.
Het meest opvallend was de Engelse Magna Carta van 1215, een contract tussen de vorst en de (welgestelde) burgers die een 'parlamentium' (praathuis) vormden. Veel later kwamen de Bill of Rights (1689) en de erkenning van ieder persoon voor de wet in de Engelse habeas corpus (1679).
Schendingen van het internationaal recht
Die discriminatie gaat om ” verregaande, willekeurige en discriminerende beperkingen van de mensenrechten en fundamentele vrijheden, in strijd met internationale wetten en normen”, waaronder beperkingen van de godsdienstvrijheid en het recht op privacy en beweging.
Klassieke grondrechten: de burgerlijke en politieke rechten. Dit zijn onder andere het kiesrecht, vrijheid van meningsuiting, recht op privacy, godsdienstvrijheid en het discriminatieverbod. Sociale grondrechten: de economische, sociale en culturele rechten.
Mensenrechten zijn er om mensen te beschermen tegen de macht van de staat en moeten ervoor zorgen dat iedereen kan leven in menselijke waardigheid. Mensenrechten betekenen bijvoorbeeld dat iedereen een eigen vrije mening mag hebben en die kan uiten en dat de overheid niet zomaar geweld tegen burgers mag gebruiken.
Bent u van mening dat uw rechten zijn geschonden in een ander verband dan dat van de EU-wetgeving, dan zult u uw klacht moeten richten tot de bevoegde nationale instantie, d.w.z. de betrokken overheid, de nationale rechter of een gespecialiseerd mensenrechtenorgaan.
'Het briefgeheim is nooit absoluut, vrijwel geen enkel mensenrecht is absoluut. Het gaat bijna altijd over de vraag onder welke bepaalde voorwaarden een mensenrecht mag worden beperkt, waarbij nu de eventuele inbreuk door een rechter-commissaris wordt getoetst.
Mensenrechten omvatten burgerlijke en politieke rechten, zoals het recht op leven, vrijheid en de vrijheid van meningsuiting. Daarnaast zijn er ook de sociale, culturele en economische rechten, waaronder het recht op deelname in de cultuur, het recht op voedsel, het recht op werken en op onderwijs.
Vrouwen en mannen in Nederland hebben volgens de wet dezelfde rechten.
De grootste mensenrechten-ngo's zijn Amnesty International, Human Rights Watch en Artsen zonder Grenzen.
Vanuit Babylon, het idee van mensenrechten verspreidde zich snel van Babylon naar India, Griekenland en uiteindelijk naar Rome. Daar ontstond het concept van een “natuurwet”, gezien het feit dat mensen gedurende hun leven uit zichzelf al bepaalde ongeschreven wetten schenen te volgen.
Die rechten zijn universeel, met elkaar verbonden, onderling afhankelijk en ondeelbaar. Iedereen heeft in gelijke mate recht op die rechten, zonder discriminatie. Mensenrechten brengen zowel rechten als plichten met zich mee. Staten nemen de plicht op zich om mensenrechten te respecteren, te beschermen en te vervullen.
De Grondwet treedt op 1 november 2006 in werking als alle lidstaten haar hebben geratificeerd. Als dat op die datum niet is gebeurd, treedt de Grondwet enige tijd na de laatste ratificatie in werking ("de eerste dag van de tweede maand").