Na een crematie kunt u de bloemen vaak achterlaten op een speciale plaats op het terrein of ze naar een ander familiegraf brengen. Het crematorium zorgt na verloop van tijd voor het opruimen van de uitgebloeide bloemen.
Bij het cremeren wordt de kist in een crematieoven geplaatst. De kist vergaat daarbij door de hitte. Voorafgaand aan een crematie is er vaak een uitvaartdienst of een kerkdienst, maar het hoeft niet. Na het afscheid brengt de uitvaartondernemer de kist naar de ovenruimte, waar de uiteindelijke crematie plaatsvindt.
Wat gebeurt er met de bloemen na een begrafenis of crematie? U bepaalt zelf wat er na afloop van de uitvaartplechtigheid gebeurt met de bloemen. U kunt ze bijvoorbeeld mee naar huis nemen. Na een begrafenis kunt u de bloemen ook op het graf laten liggen totdat ze zijn uitgebloeid.
Wat gebeurt er na crematie met de as? Na crematie wordt de oven geruimd en de asresten verzameld in een aspan. De crematieresten worden daarna verpulverd in een zogenaamde cremalutor, een machine die met loden ballen de poreuze asresten (botjes) fijnmaalt. Vervolgens wordt de as verzameld in een asbus.
Je hoeft geen bloemen mee te nemen naar een begrafenis of crematie. Toch doen mensen dit vaak wel, om hun medeleven te betuigen aan de nabestaanden en om te laten zien wat de overledene voor hen betekend heeft. Soms staat er op de rouwkaart van welke kleur of soort bloemen de overledene hield.
Wanneer het een crematie betreft wordt er nooit gekozen voor “Rust zacht” omdat dit verkeerd kan overkomen bij de nabestaanden. Er passen 50 tekens (inclusief spaties) op een rouwlint.
Nadat de dierbare overledene is opgebaard, kan men met familie, vrienden en dichtste kennissen de laatste groet brengen. Vooral voor het rouwproces is dergelijke groet en afscheid nemen onderdeel van het rouwproces.
Het wit-grijze poeder is de as
Wat men uit de crematieoven haalt na crematie, is een menselijk lichaam maar dan enkel de botten. De vermaling van deze botten of beenderen, zorgen voor het wit-grijze poeder dat we kannen: as.
De weke delen van een lichaam zoals ogen en ingewanden zijn na enkele weken of maanden weg. Het spierweefsel (zeg maar het vlees) gaat veel en veel langzamer. Dat komt omdat er in de grond vrij weinig zuurstof doordringt, waardoor er een langzame stofwisseling en langzaam ontbindingsproces is.
Van een volwassen persoon blijft ongeveer 1,5 kg as over na een crematie.
Een rouwboeket zonder water bij een temp. van 16-18 graden, zal ongeveer tussen de 6-12 uur mooi blijven. Rouwboeketten worden vaak hierdoor op de dag zelf van de begrafenis of crematie gebruikt.
Bloemen vergaan, stenen blijven bestaan
Door daar een steentje aan toe te voegen, geeft je aan dat je verder verder wilt bouwen op die goede daden. Hoe dan ook, de steentjes zijn een tastbaar teken van respect en liefde voor de overledene en het weghalen ervan is dan ook een schending van het graf. Laten liggen dus.
Eén van de populairste bloemkeuzes voor een uitvaart. Lelies staan voor de herstelde onschuld van de ziel van de overledene. Deze majestueuze bloemen staan voor een sterk karakter, morele integriteit en oprechtheid. Witte anjers staan voor pure liefde en onschuld.
Elk geval is anders. De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Eén van de stoffen die het makkelijkst vergaan, zeker wanneer het over 100% katoen gaat. In een (georganiseerd) composteringsproces zou het materiaal ongeveer na 1 week tot 5 maanden verdwenen moeten zijn.
Bij wet is het niet verplicht om begraven of gecremeerd te worden in een kist. Het enige dat verplicht is is dat het lichaam bedekt is, en bij een crematie is er een platte onderkant en opstaande rand nodig. Dit komt omdat het lichaam anders niet de crematieoven in kan worden geduwd.
Binnen twee weken na intreding van de dood komen producten van ontbinding uit de lichaamsopeningen zoals uit de mond, de neus, de anus en eventuele andere lichaamsopeningen (bijvoorbeeld wonden). De stank van rotting is op dit moment overweldigend aanwezig.
Na de verzorging kan men bij een intacte huid van zowel de overledene, als nabestaande of verzorger, iemand zonder problemen aanraken. Voor het sluiten van de ogen, is het vaak al voldoende ogen direct na het overlijden met de vingers dicht te strijken.
Als er wordt gesproken over het schoonmaken na een overlijden of onopgemerkte dood, ligt de nadruk vaak op het risico van bloed overdraagbare ziekteverwekkers. Dit zijn ziektekiemen die in bloed leven en zeer veel ellende kunnen veroorzaken. Sommige van deze ziektekiemen worden bacteriën genoemd en anderen virussen.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
In Nederland wordt na een crematie niet meteen het as vrijgegeven. Hiervoor is een vaste periode van 1 maand vastgelegd in de As-wet. Een reden hier van is dat de overheid hierdoor nog een maand de mogelijkheid heeft het as te onderzoeken.
Na 1 maand kun je de as ophalen bij het crematorium. Verbrandt het hele lichaam tijdens een crematie, dus ook de botten? Nee, de botten vallen uit elkaar, doordat elementen hiervan verdampen. Na de crematie worden de asresten vermalen tot as.
De uiteindelijke rekening voor het afwikkelen van de erfenis kan een paar honderd euro zijn als er een duidelijk testament is of wanneer alle erfgenamen het snel eens worden. Maar het kan ook duizenden euro's of zelfs nog meer kosten. Doorgaans worden de notariskosten betaald uit de erfenis.
Bloemen geven over het algemeen medeleven en warmte tijdens een uitvaart. Wanneer u écht niet weet welke bloemen u kan meenemen, kies dan voor witte bloemen. Wit is een neutrale, vredige en rustige kleur. Witte rozen en witte lelies zijn vaak bloemen die terug komen op een begrafenis of crematie.
In het Nationaal Register Overledenen (NRO) kunt u persoonsgegevens opzoeken van inwoners van Nederland die vanaf 1939 zijn overleden. Bijvoorbeeld voor stamboomonderzoek. In het register vindt u bijvoorbeeld geboortedata en adressen.