Kinderen met autisme spelen liever alleen. Dit heeft deels te maken met het zich afsluiten van de vele prikkels in een sociale omgeving. Vaak wil dit kind bij voorkeur zijn/haar eigen spel spelen.
Kinderen met autisme spelen niet zoals andere kinderen. Om met andere kinderen te kunnen spelen, moet een kind kunnen communiceren en sociaal gedrag kunnen begrijpen. Het moet ook verbeelding hebben om de werkelijkheid na te spelen. Gewone kinderen zijn in de ogen van kinderen met autisme vaak onvoorspelbaar.
Mensen met autisme willen het liefst alleen zijn
Het klopt dat mensen met autisme vaak goed alleen kunnen zijn. Dit betekent echter niet dat zij geen sociaal contact willen. Het overgrote deel van de mensen met autisme heeft net zoveel behoefte aan sociaal contact als ieder ander, alleen kost het hen vaak meer moeite.
Veel kinderen met autisme zijn liever alleen . Hoewel wat tijd alleen nooit verkeerd is, is het ook belangrijk om ze de vaardigheden te leren die ze nodig hebben om met anderen te communiceren en samen te werken.
Vaak hebben kinderen met autisme moeite met sociale contacten. Hier helpen rollenspelen goed bij. Samen spelen met poppen, bouwen, theeserviesje, keukentje, muziek maken, auto's... hiermee kunnen kinderen op een speelse manier contact maken met andere kinderen of met volwassenen.
Voor kinderen met autisme kan het dus heel goed zijn om speelgoed te kiezen dat helpt om de zintuiglijke prikkels te verwerken. Dit wordt ook wel sensorisch speelgoed genoemd. Hierbij kun je denken aan een voelspel, een muziekinstrument of interactieve vloertegels die oplichten als je er op gaat staan.
Veel kinderen met autisme fladderen of springen heel opvallend. Of ze roepen woorden of maken piepende geluiden. Je zou denken dat ze er gelukkig van worden maar in tegendeel het is een uiting van stress/spanningen of overprikkeling of onderprikkeling.
Autisme kun je niet aan de buitenkant zien, maar je kunt het soms wel aan iemand merken. Veel kinderen met autisme kunnen er slecht tegen als er dingen veranderen of anders lopen dan gepland. Je kind kan dan heel angstig of boos worden.
Veel mensen met autisme geven aan grote moeite te hebben met het opmerken en interpreteren van non-verbale communicatie. Hierdoor kan het ontzettend lastig zijn om de boodschap die iemand probeert over te brengen, te begrijpen, wanneer diegene non-verbale signalen gebruikt en de dingen onduidelijk en indirect benoemt.
Overgevoeligheid of juist helemaal niet gevoelig voor pijn, warmte en kou en geluiden. Afwijkende motoriek. Houterig bewegen, veel met de handen zwaaien (praten met de handen). Overmatige gerichtheid op een onderwerp en weinig tot geen belangstelling hebben voor andere onderwerpen.
Autisten die moeite hebben met het begrijpen van taal in het algemeen hebben ook moeite met het begrijpen van figuratieve taal in het bijzonder. Autisten die geen beperking hebben in het begrijpen van taal, hebben over het algemeen ook geen moeite met het begrijpen van metaforen, vergelijkingen en andere stijlfiguren.
Veel autistische jongeren voelen zich eenzaam en geïsoleerd, maar willen wel vriendschap en sociale verbondenheid. Er zijn autistische jongeren die vrienden hebben, maar vaak buiten de schoolcontext. Vriendschappen van autistische jongeren gaan vaak gepaard met ruzies en negatieve ervaringen.
Er is gerapporteerd dat autistische kinderen een specifieke verminderde betrokkenheid vertonen bij symbolisch spel en een beperkte spontane fantasierijke creativiteit bij het doen alsof (Beyer & Gammeltoft, 2000; Hobson et al., 2013; Janert, 2000; Jarrold et al., 1993; Kasari et al., 2010; Rutherford et al., 2007; Wilson et al., 2017).
Persisterende vuistjes, weinig variatie in het bewegingspatroon, een te lage spierspanning: allemaal zaken die kunnen duiden op een afwijkende motorische ontwikkeling. Zo zijn er nog veel meer signalen om aan de bel te trekken. Kinderen maken na hun geboorte in hoog tempo stappen in hun motorische ontwikkeling.
Mensen met autisme gaan dan ook vaak heel primair reageren als ze stress hebben. Ze kunnen dan niets meer met hun frustratie. Ze hebben er geen controle meer over. En dan worden ze agressief, willen ze vluchten, bevriezen ze of worden ze suïcidaal.
Agressie om je te ontladen
Als je autisme hebt, krijg je alle prikkels haarscherp binnen. Ook details die aan een ander voorbijgaan, worden opgemerkt. Al die prikkels leiden bij een autistisch kind sneller dan bij een ander tot overprikkeling.
Moeilijkheden met veranderingen en overgangen
Dit kan het voor hen moeilijk maken om dingen te doen zoals baden of tandenpoetsen zo vaak als nodig is. Het is vrij gebruikelijk dat autistische mensen moeite hebben om in de douche of het bad te stappen en/of de verandering van het gevoel van droog naar nat te haten.
Als je merkt dat je kind je weinig aankijkt, niet graag knuffelt, laat begint met praten, weinig interesse toont in anderen en weinig behoefte heeft om dingen te delen of samen te doen, kan dit wijzen op autisme. Ook kan je kind gevoeliger of juist minder gevoelig zijn voor prikkels zoals licht, geluid of pijn.
"Net als bij taal, is het brein voorbereid op het herkennen van gezichten. Maar het vereist ook ervaring. Bij autisme kan er een andere reden zijn waarom kinderen geen aandacht besteden aan gezichten. Ze vinden het misschien niet bevredigend, en dan ontwikkelt dat deel van hun brein zich niet verder."
Zo zijn er kinderen die nooit hebben gekropen, en dan 'ineens' gaan lopen of op een driewielertje wegrijden. Houterig bewegingspatroon, met daar tegenover opvallende motorische behendigheden. Bijvoorbeeld: kunnen klimmen en klauteren, maar niet kunnen springen.
Handflapping is een vorm van Autism stimming. Het verwijst naar repetitieve handbewegingen die op en neer of van links naar rechts plaatsvinden . Het kan bestaan uit vingerwiebelen, klappen, armen bewegen, schudden, vuisten ballen of een andere variatie van deze kenmerken.
De zenuwen geven de signalen die vanuit de hersenen via het ruggenmerg komen door aan de spieren. Wanneer de zenuwen niet goed functioneren, kunnen de spieren op een afwijkende manier worden aangestuurd. Kinderen krijgen vaak een afwijkende voetstand en kunnen op hun tenen gaan lopen.