Houding, kleur en beweging zijn hier duidelijke voorbeelden van, maar vissen gebruiken ook subtielere signalen om met elkaar te communiceren. Net als mensen hebben vissen zintuigen als zicht, tast, reuk en smaak. Vissen delen nog een zintuig met ons: gehoor.
Om geluid waar te nemen beschikken ze zelfs over twee systemen: het zijlijn- systeem en het binnenoor. Met behulp van beide systemen kunnen vissen geluid waarnemen afkom- stig van bronnen op zowel korte als op lange afstand. Het binnenoor en het zijlijnsysteem registeren geluid met behulp van haarcellen.
De meeste vissoorten horen alleen relatief lage frequenties . Maar tegelijkertijd bevat veel van het geluid in menselijke spraak, bootmotoren, lopen, muziek en andere geluiden die we aan boord maken, veel lage frequenties die vissen waarschijnlijk horen.
Zeedieren kunnen in de donkere, troebele onderwaterwereld nauwelijks op hun zicht afgaan, en dus kunnen zij over het algemeen uitstekend horen. Vissen, bijvoorbeeld, detecteren moeiteloos alle geluiden met een frequentie tussen dertig en vijfhonderd Hertz.
“Vissen onderling horen die geluiden ook uitstekend (dankzij hun gevoelige zijlijn en door hun hele lichaam) maar wij mensen hebben onderwatermicrofoons nodig om ernaar te kunnen luisteren. Onze zintuigen zijn namelijk niet toegerust op onderwatergeluiden.”
Gewervelde dieren, zoals vissen, honden, maar ook mensen, zien dankzij pakweg twee typen lichtgevoelige cellen in hun ogen; kegeltjes en staafjes. Beiden bevatten zogenaamde opsines; lichtgevoelige eiwitten die licht van specifieke golflengten (lees: kleuren) kunnen absorberen.
Veel huisdieren kun je aaien, uitlaten, kunstjes leren of iets anders leuks. Met vissen kan dat allemaal niet. Je kunt er geen contact mee maken. Ook niet door op het aquarium te tikken.
Een vis hoeft geen mensachtig brein te hebben om pijn of andere gevoelens te ervaren.” Uit onderzoek blijkt dat vissen zich na een pijnlijke ervaring voor langere tijd behoedzaam gedragen en minder actief zijn.
Onderzoek toont aan dat ze mogelijk daadwerkelijk het verschil kunnen horen tussen verschillende soorten muziek – en dat kunnen vertalen naar voedingsvoorkeuren!
Hoewel vissen misschien geen geluk voelen, althans niet in de menselijke zin, voelen ze zeker stress en verveling. Vissen voelen bijna zeker geen verdriet of verlies, dus stress en verveling zijn de belangrijkste negatieve emoties die vissen beïnvloeden.
(de meeste vissen dan) een veelheid van geluiden kunnen produceren om met elkaar te communiceren. Ze kunnen kreunen, grommen, kwaken, donderen, sissen, fluiten, schreeuwen en huilen.
Geluiden kunnen vissen fysiologisch schaden . Ze kunnen biologische geluiden maskeren en gedrag veranderen." Popper zei dat de gedragsmatige en fysiologische effecten op vissen afhankelijk kunnen zijn van de intensiteit en duur van het geluid en een reeks factoren waar wetenschappers pas net meer over beginnen te leren.
Je zou het misschien niet denken als je zo'n dier kalmpjes ziet rondzwemmen, maar ook zalmen kunnen depressief worden. Dat blijkt uit onderzoek dat onlangs gepubliceerd is in Royal Society Open Science.
Ja, vissen kunnen je horen praten !
Geluiden die boven water worden gecreëerd, hebben doorgaans niet genoeg kracht om de oppervlaktespanning van het water te doorbreken, dus praten op de boot of hard geluid heeft mogelijk niet zoveel effect op vissen als uw medevissers u willen doen geloven. Uw stem zal vissen waarschijnlijk niet afschrikken of wegjagen.
Gelukkig voelen vissen geen pijn op de manier zoals mensen dat doen. Dat zegt een team van internationale neurobiologen, gedragsecologen en viswetenschappers. De onderzoekers concluderen dat vissen niet de neuro-fysiologische capaciteit hebben voor het bewustzijn van pijn. Vissen lijden dus niet aan pijn.
Het geheugen van een vis
Die blijken veel beter te zijn dan de meeste mensen denken. Je hoort weleens dat vissen een geheugen van 2 seconden hebben, maar niets is minder waar: hun langetermijngeheugen is goed ontwikkeld. Ook kunnen ze nieuwe dingen leren.
Vissen zijn dus wezens met gevoel, en kunnen ook positieve en negatieve emoties ervaren. Wetenschappers ontdekten bijvoorbeeld dat ze pessimistisch of optimistisch kunnen zijn, en dat hun gemoed beïnvloed wordt door de aan- of afwezigheid van hun maatje.
Zo kunnen harde geluiden een vis bijvoorbeeld gestresst maken, wat leidt tot hogere energetische kosten. Of geluiden kunnen het gedrag van een vis verstoren, wat kan leiden tot een lagere voedselinname. Als vissen dichtbij een harde geluidsbron zijn, kunnen geluiden de vis verwonden en uiteindelijk zelfs doen sterven.
Vissen zijn gemakkelijk vergevingsgezind en oprecht liefdevol. Je krijgt niet zomaar ruzie met Vissen, dus als het gebeurd dan zit het ook echt niet goed. En als de emoties hoog oplopen, kan Vissen het moeilijk hebben om te begrijpen waar een ander vandaan komt.
Nadat ze door een visser zijn gevangen en vrijgelaten, kunnen vissen om verschillende redenen sterven . De meest voorkomende doodsoorzaken zijn de fysiologische stress die wordt veroorzaakt door de worsteling tijdens de vangst en verwondingen die worden veroorzaakt door de haak of de visser. Sommige vissen kunnen sterven, ook al lijken ze ongedeerd en ondanks pogingen om ze weer tot leven te wekken.
Het is niet voor het eerst dat vissen mensen bijten. Drie jaar geleden was de blauwe trekkervis in het nieuws, omdat er in drie dagen tijd vijftien beten van het dier werden gemeld aan de Côte d'Azur. Wetenschappers vermoedden destijds echter ook al dat het om een zeebrasem ging.
ð Vissen maken geen goede match met Tweelingen of Weegschalen. Vissen kunnen eigenlijk altijd wel meekomen met iedereen, maar houden van rust en stilte, in tegenstelling tot Tweelingen en Weegschalen. Geen van alle sterrenbeelden kunnen goed omgaan met heftige emoties. Vissen zullen zich al snel niet gesteund voelen.
Vissen kunnen gezichten herkennen, aldus onderzoek. Voor het eerst is aangetoond dat vissen menselijke gezichten kunnen herkennen. Met verbazende precisie konden schuttersvissen een vertrouwd gezicht uit tientallen andere gezichten halen.
Als je huisdierenvisjes bedoelde, is het antwoord over het algemeen nee . Vissen zijn prooidieren, dus hun instinct vertelt ze om zich te verstoppen. Bovendien hebben ze een dunne vacht die de schubben beschermt (die meestal heel delicaat zijn of losjes vastzitten), dus ze vinden het helemaal niet prettig om aangeraakt te worden.
Door hun gedrag te begrijpen, hun lichaamstaal te observeren en een stimulerende omgeving te creëren, kunt u een band met uw vissen opbouwen die verder gaat dan het wateroppervlak.