Eerst zien we een reactieve fase, waarbij rust de balans in de pees nog kan herstellen. Gebeurt dat niet dan wordt de balans van afbraak en opbouw verstoord. Een pees kan in deze tweede fase nog steeds herstellen, vertelt Jan Peter, maar dat duurt wel langer (zes tot twaalf weken).
Een peesblessure ontstaat meestal door overbelasting. Wanneer de pees overbelast raakt door intensief sporten of het tillen van zware gewichten, kunnen er scheurtjes ontstaan. Deze scheurtjes kunnen zichzelf herstellen maar door de slechte doorbloeding duurt dit bij een pees wat langer.
De pees moet de tijd krijgen om kracht en capaciteit (vermogen tot belasten) op te bouwen. Dit kan wel 3 maanden of soms zelfs langer duren. De langetermijnresultaten zijn goed wanneer de juiste revalidatie wordt gevolgd.
Een sterkere pees is wellicht een oplossing en gelatine nuttigen helpt daar bij. Gelatine en vitamine C zijn goedkoop en makkelijk te verkrijgen. Zo zit gelatine bijvoorbeeld in snoep, maar is het ook in poedervorm te koop, en vitamine C zit in veel soorten fruit.
Behandeling. Een gescheurde pees geneest niet vanzelf. De behandeling kan zonder of met een operatie gebeuren. Meestal opereert men pas als de niet-operatieve behandeling niet helpt.
De behandeling kan bestaan uit afwachten met fysiotherapie of opereren. Acute peesscheuren op relatief jonge leeftijd komen in aanmerking voor operatie. Bij de operatie wordt de pees gehecht of vastgezet in het bot.
Train je de spier, dan train je de pees
Aan de uiteinden van een spier zitten de pezen vast aan botten waardoor een gewricht in beweging komt. Aan de pees wordt dus ook heel hard getrokken. Als de belasting zich gedurende enkele maanden geleidelijk opbouwt, dan worden de spier en de pees samen sterker.
De koude en warmte zijn je beste vrienden in geval van een peesontsteking.
Pijn, stijfheid en vermoeidheid na bewegen die een paar uur aanhoudt. Kortstondige pijn bij starten van bewegen, deze verdwijnt tijdens het bewegen. De pijn komt terug tijdens het rusten. De napijn houdt 12-24 uur aan.
De eerste dagen na het begin van de ontsteking, breng je koude kompressen aan op de ontstoken pees. Zo kan je de pijn verminderen en kan je ook een zwelling vermijden. Om de spieren en gewrichten dan te doen ontspannen, kan je na een paar dagen overschakelen op een gel of crème.
Ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID's), zoals naproxen, ibuprofen of diclofenac, zorgen ervoor dat de ontstekingsreactie in of rondom de pees vermindert. Ze werken dus niet alleen goed als pijnstiller, ze kunnen ook een helend effect hebben op de pees zelf.
HERKENBAAR DOOR VOELEN
Pijn of zwelling valt dan wellicht met het oog niet zo op, maar is dan vaak genoeg, niet altijd, wel voelbaar met de hand. De beste manier om de buigpezen (en het checkligament) te voelen, is met het been opgetild, als het geen gewicht draagt.
Een peesontsteking, ofwel tendinitis, ontstaat meestal als gevolg van lichamelijke overbelasting, maar kan ook samenhangen met een reumatische ziekte. In het laatste geval is er vaak sprake van chronische tendinitis.
Een peesontsteking is helaas een blessure die langdurig kan zijn. Blijf je last hebben, ga dan naar de dokter of fysiotherapeut.
Wanneer u pijn heeft aan uw spieren, botten of pezen, gaat u eerst naar de huisarts of fysiotherapeut. Als uw huisarts of fysiotherapeut uw klachten niet zelf kan behandelen, kan u doorverwezen worden naar een orthopedisch chirurg.
Je kan dus in een stadium zijn van minder tot veel meer klachten. Als je een liesblessure hebt, is het verstandig om een sportarts te raadplegen, zeker als de klachten langer dan zes weken bestaan. Het is namelijk van belang dat gekeken wordt of er aanwijzingen zijn dat er iets anders de oorzaak van de pijnklachten is.
Ook is calcium nodig voor het goed functioneren van de spieren. Zuivelproducten, met calcium verrijkte sojamelk en donkere bladgroenten zijn bronnen van calcium. Omega 3 draagt juist bij aan soepele gewrichten. Vette vissoorten zoals zalm, haring en makreel bevatten omega-3-vetzuren.
De oorzaak achter een peesontsteking is doorgaans tweeledig. Enerzijds is er bijna altijd sprake van continue overbelasting. Anderzijds is er een verkeerde beweging (bijvoorbeeld een te zwaar gewicht heffen) waardoor de pees ontstoken raakt. Die ene verkeerde beweging is een nekslag voor de al overbelaste pees.
Een scheur in een pees of spier zorgt voor pijn, bewegingsbeperking en krachtsverlies. Vaak ontstaat er een zwelling en soms een blauwe verkleuring rond de regio van de scheur. Bij een peesscheur is niet altijd pijn aanwezig. Soms is het onvermogen om de arm te heffen of het been te bewegen het grootste probleem.
Chronische (langer bestaande) scheuren geven meestal een sluipend begin van de klachten. Dergelijke scheuren ontstaan meestal pas boven de leeftijd van 50 tot 60 jaar.
Op oudere leeftijd worden de pezen dunner. Ze kunnen dan verzwakken en scheuren door slijtage. Dit heet een degeneratieve scheur. Het gebeurt vaak dat een ouder iemand al een verzwakte pees heeft, valt en dan de pees scheurt.
De kwaliteit van pezen neemt af wanneer je weinig beweegt, maar te veel bewegen kan ook zorgen voor klachten. Het is belangrijk hierin een goede balans te vinden. Beweeg met regelmaat, probeer de dagelijks aanbevolen hoeveelheid beweging te halen. Met een half uur per wandelen kom je al een heel eind!
Door een ontsteking of scheur kan de pees pijn doen. De klachten kunnen variëren van een hinderlijke pijn tot een allesoverheersende pijn. Peesklachten ontstaan vaak door verkeerd gebruik, overbelasting of zware voortdurende belasting. Pezen raken erg snel geïrriteerd en het is vaak lastig om ervan te herstellen.
Wat te doen bij overbelasting
Rust: Tijdens rust hersteld het lichaam en kunnen eventuele ontstekingsfactoren hun werk doen en vervolgens verdwijnen. Dat is meestal na 3-5 dagen. Vaak is dat relatieve rust.