De meest in het oog springende uitkomst is dat een combinatietherapie van lorazepam en haloperidol op groepsniveau fantastisch werkt bij de behandeling van delier (figuur 2). Ze vonden een odds ratio (OR) van 28.13 (95% betrouwbaarheidsinterval van 2.38-333.08).
Haldol behoort tot de groep klassieke antipsychotica. Het vermindert in de hersenen onder andere het effect van de natuurlijk voorkomende stof dopamine. Hierdoor nemen psychosen, hevige onrust, misselijkheid en bepaalde spiertrekkingen af.
Overweeg atypische antipsychotica, of een ander middel, of, bij dementie een cholinesteraseremmer, zoals vermeld in tabel 1, als alternatief voor haloperidol bij onvoldoende effect en/ of bijwerkingen. Overleg laagdrempelig met een specialist over alternatieven voor haloperidol.
De bijwerkingen van Haldol kunnen bij ouderen veel zwaardere gevolgen hebben. Van Marum: 'De helft van de gebruikers wordt wat verstijfd, waardoor ze moeilijker lopen. Daarnaast is er een toegenomen kans op beroertes, longontstekingen, valaccidenten en vroegtijdig overlijden.
Haloperidol vermindert de verschijnselen. De druppels en tabletten werken na enkele uren en hebben ongeveer een halve dag lang effect. Er zijn injecties die na 20 minuten werken en ongeveer een halve dag lang effect hebben. Er zijn ook injecties die na 3-9 dagen beginnen te werken en die 4 weken lang effect hebben.
Volwassenen. Oraal: 2–10 mg/dag in 1 of 2 doses. Bij een eerste psychotische episode is 2–4 mg/dag meestal voldoende, bij volgende psychosen tot 10 mg/dag.
Haldol wordt gegeven bij ernstige vormen van opwinding en onrust, manie, tics, psychosen (zoals bij schizofrenie). Ook bij misselijkheid en braken kan dit middel worden gegeven. Haldol, ook wel haloperidol genoemd, is verkrijgbaar in tabletten van 1 mg en van 5 mg.
U kunt suf, slaperig of moe worden. Ook reageert u minder snel, waardoor u makkelijker kunt vallen. Dat kan tot de volgende dag duren. Andere bijwerkingen: slappe spieren en geheugenproblemen.
Waarschuwing: Haloperidol is gecontra-indiceerd bij 'Lewy body'-dementie, Parkinson-dementie en frontotemporale dementie vanwege de kans op extrapiramidale verschijnselen en een verlengd QT-interval [1,4].
Agressie/Agitatie: Het is aannemelijk dat aripiprazole, risperidon, olanzapine en haloperidol effectief zijn in het verminderen van agressie/agitatie bij patiënten met dementie. Risperidon is het enige geregistreerde antipsychoticum voor de indicatie agressie bij ziekte van Alzheimer.
Haloperidol is niet verslavend. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je steeds meer behoefte hebt om het medicijn vaker te gebruiken dan voorgeschreven. Wel kunnen er onthoudingsverschijnselen optreden als je stopt met het medicijn.
Stil delier
De patiënt kan ook lusteloos, apathisch gedrag vertonen: hij trekt zich terug en sluit zich af voor zijn omgeving. Dit noemen we ook wel een 'stil' delier. De patiënt in een stil delier kan ook dingen zien, horen of ruiken die er niet zijn. De patiënt kan hierdoor angstig zijn, maar kan dit niet uiten.
Antipsychotica zoals haloperidol (Haldol®) kan agitatie en gevaarlijk of probleemgedrag bij delirante patiënten verminderen. Dat is nuttig bij patiënten met een onrustig delier, maar patiënten met een stil delier hebben die symptomen meestal niet.
De naam van uw geneesmiddel is Haldol. Haldol bevat de werkzame stof haloperidol. Deze behoort tot een groep geneesmiddelen die 'antipsychotica' worden genoemd.
Een delirium (delier) is een plotse verwardheid die ontstaat door een verstoring van de normale werking van de hersenen. Deze verwardheid wordt uitgelokt door een lichamelijke oorzaak of overmatige stress.
In elk ziekenhuis van Nederland is de richtlijn glashelder: als een patiënt een delier doormaakt geef je haloperidol. Eerst een halve milligram, ophogen wanneer nodig.
Ouderen op de intensive care lopen een groot risico om een delier, ofwel acute verwardheid, te krijgen. Dat kan leiden tot verschijnselen van dementie of deze verergeren.
4.3 Contra-indicaties
Ziekte van Parkinson. Lewy-bodydementie. Progressieve supranucleaire verlamming. Bekende QTc-intervalverlenging of het congenitale lange QT-syndroom.
Als alternatief voor lorazepam kun je een korter werkende benzodiazepine gebruiken, zoals temazepam of oxazepam. Ook kan je arts een ander soort slaapmiddel voorschrijven, zoals zopiclon. Sommige mensen geven de voorkeur aan een natuurlijk alternatief voor lorazepam, zoals valeriaan of melatonine.
Slaperigheid overdag , sufheid, duizeligheid, ataxie en spierzwakte. Hoofdpijn, verminderde oplettendheid, emotionele vervlakking, verwardheid, depressie, slaapstoornissen, libidoverandering, visusstoornis, dubbelzien, maag-darmstoornissen en allergische huidreacties.
Uw arts heeft voorgeschreven hoeveel u moet gebruiken van Lorazepam. In het algemeen gelden de volgende doseringen: Voor de behandeling van angst en spanning: 1: In het algemeen: één halve tablet van 1 mg, 2 à 3 keer per dag en vervolgens 1 tablet van 1 mg, 2 à 3 keer per dag.
Het vermindert in de hersenen het effect van natuurlijk voorkomende stoffen, voornamelijk dopamine. Hierdoor verminderen psychosen en onrust. Artsen schrijven het voor bij psychose, schizofrenie, bewegingsstoornissen, manie, depressie en onrust.