„Alle lieveheersbeestje kunnen bijten, maar de harlekijnlieveheersbeestjes zijn groter en bijten vaker.” De harlekijnvariant komt in Nederland ook voor, blijkt uit deze kaart.
Lieveheersbeestjes lijken heel onschuldig en ze zien er zélfs wat schattig uit, met hun stipjes. Maar ze kunnen behoorlijk gevaarlijk zijn, blijkt. Een man is bijna overleden aan de gevolgen van een bloedvergiftiging, veroorzaakt door een beet van het rood-zwarte insect.
ze doen geen mensen kwaad, maar soms wel hun eigen soortgenoten. Gelukkig zijn ze niet schadelijk voor je huis, de beestjes eten namelijk niet in de winter.
Nee, lieveheersbeestjes zijn niet gevaarlijk. Ze kunnen wel bijten maar doen dit zelden. Steken kunnen ze niet en ze zijn ook niet giftig. De gele vloeistof die ze kunnen afscheiden is wel erg bitter en kan je maar beter van je handen wassen.
Want dit kleine kevertje heeft een geheim wapen om andere dieren op afstand te houden. 'Blijf uit de buurt! ' Dat zegt het opvallende dekschild tegen mogelijke vijanden. En als ze dan toch te dichtbij komen, krijgen ze te maken met het geheime wapen van het lieveheersbeestje – zijn eigen bloed.
Lieveheersbeestjes bevinden zich overal op de wereld en symboliseren bescherming, weerstand en geluk. Lieveheersbeestjes staan erom bekend dat zij het plantenrijk beschermen doordat zij ongedierte eten die mogelijk de planten zouden kunnen beschadigen. Dit is waarom lieveheersbeestjes geluk brengen.
Ze kunnen steken, zoemen en kriebelen, ze zien er afschrikwekkend uit, gaan op ons eten zitten of brengen ziektes over. Maar lieveheersbeestjes vinden de meeste mensen leuke diertjes. Toch zijn het ook insecten. Ze hebben dus kop, borststuk, achterlijf, antennes en zes pootjes.
Als je een lieveheersbeestje "pest" door zachtjes op hem te drukken dan produceert hij een gele vloeistof. Dit gedrag heet "reflexbloeden". De vloeistof (hemolymfe), die tevoorschijn komt bij het femoro-tibiale gewricht van de poten, heeft een kwalijk geurtje en smaakt erg bitter.
Recent Brits onderzoek op basis van radargegevens heeft aangetoond dat lieveheersbeestjes letterlijk hoogvliegers zijn. Voor het eerst werd vastgesteld dat ze tot 1.100 meter hoog kunnen vliegen en snelheden tot 60 kilometer per uur halen.
Rode lieveheersbeestje zijn dus zelfs giftiger dan de gele want ze vallen met hun knalrode kleur harder op in de natuur. De gele beestjes zijn dan wel minder opvallend maar hebben dus ook minder gif in zich. Gelukkig kunnen ze zich makkelijker verstoppen voor vijanden.
Als ze toch binnen zijn kan je verschillende dingen doen, maar vooral: geen paniek, maar gezond verstand gebruiken. Je kunt lieveheersbeestjes gewoon in je huis laten overwinteren: in het voorjaar gaan ze vanzelf weer naar buiten. Als je ze hinderlijk vindt of allergisch bent, kun je ze vangen en weer buitenzetten.
Dit is voornamelijk bladluis en schildluis maar andere kleine diertjes zoals kleine larven van andere insecten, bladhaantjes, trips en spintmijten worden eveneens gegeten. Ook eieren van vlinders en jonge rupsen kunnen op het menu staan.
Hoe komen de lieveheersbeestjes in de ruimtes? Zoals bij veel insecten en plaagdieren is het belangrijk om kiertjes, gaatjes en ingangen van buiten naar binnen af te dichten. Voor insecten zoals het lieveheersbeestje zijn het vaak de ruimtes onder de deuren en rond leidingen waardoor zij naar binnen kunnen kruipen.
Ontwikkelingsfasen. Bij het lieveheersbeestje ziet men bijna geen verschil tussen het mannetje en het vrouwtje. Meestal is het mannetje iets kleiner. Pas bij de paring wordt duidelijk wie het mannetje is, want deze klimt dan op de rug van het vrouwtje.
Het lieveheersbeestje
De meeste lieveheersbeestje leven maar een jaar. Het aantal stippen zegt dus niets over hun leeftijd. Anders zouden er alleen maar lieveheersbeestje bestaan met een stip. Lieveheersbeestje behoren tot de keverfamilie.
Lieveheersbeestjes ontwaken ook massaal uit hun winterslaap. Zij overwinteren als volwassen kever, nooit als ei of larve, in spleten hout, tussen boomwortels, achter loszittend boomschors, onder bladeren of mos en andere plaatsen waar zij kunnen schuilen tegen de kou, zoals zolders en schuurtjes.
Samenvatting. Twee boeven zijn 's nachts van plan de prijskoe van de boerderij te stelen. Ze worden echter afgeluisterd door het lieveheersbeestje, dat een slimme tegenaanval bedenkt: elk dier doet het geluid van een ander dier op de boerderij na.
Zij hebben de voorkeur voor bepaalde gebieden en zijn zeer prikkelbaar voor de temperatuur die er heerst. Hiernaast kiezen zij voornamelijk aan de hand van de hoeveelheid beschikbaar voedsel hun leefomgeving uit. De insecten hebben de voorkeur voor onder andere brandnetels en korenbloemen.
Vogels zouden de lieveheersbeestjes wel willen eten maar zo vlug een vogel het waagt, scheiden ze een vieze geelachtige vloeistof uit (= reflexbloeden) waardoor de vogel het lieveheersbeestje weer laat vallen. Mieren zijn voor de meeste larven en volwassen lieveheersbeestjes geduchte vijanden.
Kantoorgebouwen en woningen vormen welkome overwinterplekken voor één van onze lievelingen: lieveheersbeestjes. Op zoek naar beschutting om de kou te overleven vinden ze altijd wel een plekje waar ze niemand kwaad doen. Als het weer kouder wordt kunnen zij soms wel met honderden tegelijk aangetroffen worden in huis.
Hoe zien de larven van lieveheersbeestjes eruit? Larven van lieveheersbeestjes lijken helemaal niet op het volwassen kevertje. Ze zien eruit als krokodilvormige, langwerpige insecten en worden daarom door de mensen vaak niet herkend en uit onwetendheid gedood.
Oranje en gele lieveheersbeestjes
Oranje is namelijk de kleur van het heiligbeenchakra en staat voor creativiteit, vruchtbaarheid en gezondheid. Er bestaan overigens ook gele lieveheersbeestjes. Deze symboliseren het begin van iets nieuws.
Zoekgedrag en voeding
Een volwassen lieveheersbeestje eet gemiddeld 80 bladluizen per dag en zijn larve maar liefst 120! Lieveheersbeestjes grijpen een bladluis met hun kaken vast en zuigen deze leeg. De oudere larven en de volwassen lieveheersbeestjes eten een niet al te grote bladluis zelfs volledig op.
Kriebelbeestjes = Wormen, pissebedden en andere kriebelbeestjes worden door de mens vaak als lastig ervaren, maar voor de natuur zijn ze uiterst nuttig. Ze vervullen in het ecosysteem de rol van opruimers en afbrekers. Met hun activiteiten ...