Ingegroeide aar bultjes zijn haren die horizontaal onder het huidoppervlak liggen of door hun structuur terug krullen in de huid. Dit kan klachten geven als rode bultjes, puskopjes, pijn en jeuk.
Ingegroeide haren zien er meestal uit als rode bultjes op de huid. Het kan ook voorkomen dat de huid gaat ontsteken, waardoor de kleur roder wordt en er eventueel ook wat pus ophoopt onder de huid. Veel mensen verwarren deze haren met puistjes, maar dit zijn echt twee verschillende huidproblemen.
De bultjes of puistjes gaan meestal in 1 tot 2 weken vanzelf weg. De huid geneest meestal zonder littekens als u niet krabt.
Probeer eerst de ingegroeide haren voorzichtig te verwijderen door het huidoppervlak te peelen of zachtjes te scrubben. Je kunt ook crèmes met salicylzuur gebruiken. Ze maken de buitenste laag van de huid los en daarmee ook de ingegroeide haren.
Over het algemeen zijn ingegroeide haartjes niet gevaarlijk. Het zal ook zelden tot verdere complicaties leiden. Wel kan het rondom de ingegroeide haar wat gevoeliger zijn, en een lichte ontsteking geven. Een ingegroeide haar kan in sommige gevallen wel tot nare huidinfecties lijden.
Voorzichtig scrubben is een uitstekende manier om dode huidcellen te verwijderen. Haartjes hebben dan minder kans om in te groeien. Hiermee kun je ook haartjes die al aan het ingroeien zijn weer losmaken uit de huid. Scrub voor het ontharen en herhaal dit enkele malen per week naderhand.
Ga dan langs bij je huisarts of een schoonheidsspecialist. Deze knijpt het bultje uit met een speciaal naaldje. Meestal komt de ingegroeide haar mee naar boven en wordt deze er voorzichtig uitgehaald met een gedesinfecteerde pincet.
Men ziet meestal meerdere, kleine rode bultjes of puistjes die verspreid zijn volgens de patroon van de ligging van de haren. Uw huidarts noemt dit ook wel een “folliculaire” rangschikking. Deze huidafwijkingen kunnen veel jeuk geven. De ontstekingen kunnen dus overal optreden in het lichaam waar zich haren bevinden.
Behandeling van een ontstoken haarzakje
Meestal gaat een ontstoken haarzakje vanzelf over. Wanneer een ontstoken haarzakje langdurig aanhoudt of telkens terugkeert, kan antibiotica helpen. Ga voor overleg naar je huisarts. Je kunt ook kiezen voor een behandeling van de huid met desinfecterende zeep.
Een haarnestcyste ontstaat vrijwel altijd doordat een haarzakje verstopt raakt. U ziet dan een puistje. Als het haarzakje onderhuids open barst, kan een abces ontstaan. Dat is een afgesloten holte gevuld met pus.
In tegenstelling tot wat nog vaak wordt gedacht bij het uittrekken van een haar, wordt het haarzakje niet verwijderd. De haarwortel zal meegetrokken worden, het haarzakje zelf niet. Na een rustperiode zal de haargroei zich herstellen.
Het is verstandig om een ontsteking met rust te laten. Uitwendige wondjes en ontstekingen kun je het beste goed schoonhouden en afdekken. Bij inwendige ontstekingen is het van belang goed te drinken en de weerstand op peil te houden. Bijkomende klachten zijn vaak goed te behandelen met zelfzorgmiddelen.
Een steenpuist is een rode zwelling waar een puskop opkomt. Het komt door een ontsteking van een haarzakje, diep in de huid. Laat de steenpuist met rust. Was uw handen regelmatig om verspreiding van bacteriën te voorkomen.
Scheerbultjes ontstaan meestal door kleine ingegroeide haartjes. Scheeruitslag ontstaat juist wanneer je het scheermesje te hard over je huid wrijft.
Een ontstoken haarzakje wordt doorgaans veroorzaakt door gisten, bacteriën of schimmels. Symptomen zijn onder andere rode bultjes of puistjes en een jeukende, pijnlijke huid. Meestal verdwijnt een ontstoken haarzakje vanzelf. Antibiotica kan helpen als de ontsteking lang aanhoudt of steeds terugkeert.
Gistpuistjes zijn veel kleine bultjes, ongeveer zo groot als een speldenknop en rood van kleur. De puistjes komen vooral voor op het voorhoofd, kaaklijn, rug of borst. Gistpuistjes zijn soms lastig van acne te onderscheiden. Ze lijken op het eerste oog erg op elkaar en kunnen op dezelfde plekken voorkomen.
Wanneer de infectiehaard zich vanuit het haarzakje uitbreidt naar de omliggende huid en het onderhuids weefsel, dan ontstaat een huidabces of furunkel ('zevenoog'). Een verzameling van meerdere furunkels noemt men een karbonkel ('negenoog').
Symptomen van een abces
Een abces veroorzaakt meestal de volgende klachten: Zwelling, pijn en warmte op de getroffen plek. Het gebied rond het abces is meestal rood van kleur.
Soms gaat een perianaal abces vanzelf open en komt de pus eruit. Als dit niet gebeurt, moet een arts het abces openmaken om de pus eruit te laten.
Ichthammol remt ontstekingen, vermindert schilfering, stilt de jeuk, werkt licht ontsmettend en vermindert zwelling. Artsen schrijven het vooral voor bij chronisch eczeem. Het werd vroeger ook gebruikt bij steenpuisten.
Puistjes of bultjes op de schaamlippen kunnen ook worden veroorzaakt door ingegroeide haren. Wanneer een haartje naar binnen onder de huid groeit, is dat omdat de top van een groeiend haartje terug in de huid of in het haarzakje gedwongen werd. Dit vaak te wijten aan de druk van strakke kleding.
Scrub regelmatig om ingegroeide haartjes te voorkomen. Probeer één keer per week te scrubben om ingegroeide haartjes te voorkomen - het helpt om dode huidcellen te verwijderen en 'maakt de weg vrij' zodat je haartjes kunnen groeien zoals dat zou moeten. Het beste is om 2 dagen voordat je je epileert te scrubben.
Het smeren met een zalf, waaronder trekzalf, is af te raden. De werkzame stof van trekzalf is ichthammol. Dat remt ontstekingen en vermindert jeuk en schilfering. Uit onderzoek bleek dat ichthammol stoffen bevat die mogelijk kankerverwekkend zijn.
Pustels zijn met pus gevulde bultjes die optreden wanneer een infectie in de follikel aanwezig is. Dit gebeurt als er teveel dode huidcellen, talg en bacteriën ophopen in de follikel. Doordat bacteriën de strijd aangaan met witte bloedcellen, ontstaat er schade in de vorm van pus.