Vissen communiceren met elkaar middels een geheime taal die bestaat uit gegrom, gekwetter en pop-geluiden. Dat hebben wetenschappers ontdekt. De vissen gebruiken hun taal om hun geliefde te verleiden, anderen voor gevaar te waarschuwen of de te zwemmen route aan te duiden.
Een andere manier van het gebruiken van zicht om mogelijke partners – en kapers- te herkennen is het gebruik van kleurpatronen op de huid door pijlinktvissen. Een mannetje dat met een vrouwtje wil paren, laat dit zien door een bepaald kleurpatroon op zijn huid.
Volgens een gepubliceerde studie in Behavioural Processes luisteren goudvissen niet alleen naar muziek, maar onderscheiden ze ook complexe eigenschappen zoals toonhoogte en klankkleur.
Vissen hebben geen stembanden en produceren geluid door middel van het bewegen van vinnen, raspen met tanden en monddelen of door het laten trillen van de zwemblaas. Zo produceren baars (Perca fluviatilis) en blankvoorn (Rutilus rutilus) een bonkend geluid door middel van het pulseren van de zwemblaas.
Vissen hebben geen oren. Tenminste, niet van die flappers die je aan de buitenkant kunt zien. Zij detecteren geluid met behulp van het binnenoor en het zijlijnsysteem. Het binnenoor is met name gevoelig voor geluid met een frequentie van honderden of zelfs duizenden Hertz.
Het korte antwoord is ja, vissen slapen. De manier waarop ze slapen is echter totaal anders dan bij mensen, zoogdieren en de meeste andere dieren. Tijdens het slapen komen de meeste vissen in een rusttoestand waarin ze stil blijven, een lagere stofwisseling hebben, minder ademhalen en minder hersenactiviteit hebben.
Een vis heeft kieuwen, die dezelfde functie hebben als de longen bij een mens. Komt een vis uit het water, dan zijn de kieuwen niet in staat om zuurstof op te nemen en zal de vis stikken. Ergo: een vis uit het water 'verdrinkt' op dezelfde manier als een mens in het water.
Een van de eerste aanwijzingen van het bestaan van spelen bij vissen was het zeer complexe gedrag van tapi- rvissen (olifantsvissen). Dit is een Afrikaans geslacht van zwak elektrische vissen. Het gaat hier echter om aanwij- zingen en vermoedens.
Vissen hebben zich aangepast aan die omstandigheden. Ze kunnen vooral de kleuren zien die in hun natuurlijke omgeving veel voorkomen. Sommige diepzeevissen zien alleen blauw licht, andere soorten ook groen, rood en ultraviolet. Op het eerste gezicht lijken vissenogen heel anders dan de onze.
Een karper kan al op grote afstand geluid en trillingen waarnemen. Het zijlijnorgaan, vaak duidelijk waarneembaar op beide flanken van de vis, neemt drukverschillen in het water waar.
Vissen hebben een tongbeen onderaan in hun bek. Ze trekken dat naar beneden om hun bek te openen. Wij stammen af van vissen en hebben de restanten van zo'n tongbeentje in ons hoofd.
Hoe uw (buitenboord)motor vissen wegjaagt
Vissen kunnen horen en daarom van geluiden afschrikken. Geluiden onder water verplaatsen zich gemakkelijk en snel. Deze trillingen gaan ongeveer 4 keer zo snel als trillingen die door de lucht worden overgedragen. Op deze trillingen reageren de vissen.
Zo hebben vissen net als zoogdieren een hersengedeelte dat het ruimtelijk geheugen mogelijk maakt. Ze kunnen bijvoorbeeld in korte tijd de weg leren te vinden in een doolhof. En ze herinneren zich die route maanden later nog steeds.
Uitdrogingsgevaar is er niet, maar ze kunnen wel opzwellen. Daarom plassen ze veel. Ze hebben een cloaca of een opening achter de anus waar de plas en poep uitkomt. Indien je dus een zeevis in zoet water zet dan zal deze niet overleven.
"Vele vissoorten zijn in staat tot dezelfde intellectuele prestaties als ratten of muizen." Webster ontdekte dat op grond van een aantal experimenten waarbij hij naging hoe kleine vissen erin slagen te ontsnappen aan grote en gevaarlijke soortgenoten.
De belangrijkste factor bij het bepalen of vissen tijd hebben om een dutje te doen, is licht. Dagactieve vissen, die overdag actief zijn en 's nachts slapen, kunnen in het donker niet zo goed zien. Als de zon ondergaat, gaan ze instinctief schuilen of nemen ze een andere rusthouding aan.
Vissen zelf hebben meestal geen behoefte aan fel licht. Uiteraard plaatsen mensen dergelijke verlichting op hun aquaria omdat ze zelf de vissen willen zien zwemmen. De meeste vissoorten passen zich goed aan aan het licht in een aquarium, maar voor sommige soorten is fel licht zeer stresserend.
Goudvissen zijn geen knuffeldieren. Hoe graag je jouw goudvis ook wilt aanraken, doe het niet. Als je een goudvis oppakt met je handen loop je niet alleen het risico dat hij uit je handen glibbert en op de grond valt, maar je beschadigd ook zijn schubben en slijmhuid met je handen.
Lekker wroeten
Op de bodem van het aquarium horen dus steentjes. Daarnaast zullen waterplantjes hun leefomgeving interessanter maken. Wil je ze echt gelukkig maken, bied ze dan ook uitdaging! Verstop bijvoorbeeld wat lekkers in een schelpje en leg deze op de bodem."
Laat hem door een hoepel zwemmen, een voetbal in een net duwen of voer uit je hand eten. Dit heb je de goudvis niet op één dag geleerd, en dat hoeft ook niet. Door je goudvis trucjes te leren speel je op een leuke manier met hem. Dit geeft een goudvis de nodige afleiding en aandacht.
Deze eigenschap maakt ze namelijk geweldig om mee te nemen naar een museum, film of concert. Ze zullen de meest creatieve interpretaties hebben van alles wat jullie hebben gehoord en gezien. Als jullie intiemer worden, zal een Vissen je uitnodigen om deel uit te maken van zijn of haar eigen speciale wereld.
nee dat is onmogelijk. om je te verslikken heb je een luchtpijp nodig én een slokdarm. vissen kunnen met eten teveel lucht binnen krijgen (daarom beter geen drijvend voer voor sluierstaarten bv) en hier problemen van ondervinden. ook kan een vis verkeerde dingen in zijn maag krijgen.
Een vis die in de zee leeft heeft eigenlijk altijd dorst en drinkt veel water via de kieuwen. Een vis die in meren of rivieren leeft heeft nooit dorst, maar die plast juist heel veel! Een vis die in de zee leeft heeft eigenlijk altijd dorst en drinkt veel water via de kieuwen.
Vissen kunnen wel stikken als er bijvoorbeeld te weinig zuurstof in het water zit. Dit kan als het water te warm is of te vervuild. De vissen komen dan naar het wateroppervlak letterlijk om naar adem te happen. Dit kunnen we zien in een aquarium met of zonder pomp maar ook in de vijvers buiten.
Vissen trekken een nachthemd aan En aantal vissen krijgt 's nachts een andere kleur. Dat is hun manier om zich te camoufleren. De meeste vissen doen dit door hun blinkende kleuren te laten verdwijnen en de licht gekleurde zones met een donkere laag af te dekken.