Zeewater bevat diverse zouten in opgeloste toestand en is daarmee ongeschikt als drinkwater. Het zoutgehalte of saliniteit wordt in promilles (‰) uitgedrukt. In 1 liter zeewater komen gemiddeld de volgende hoeveelheden zouten voor: 24 gram natriumchloride (NaCl)
Als het zeewater lang genoeg gekookt wordt, blijft al het zout op de bodem achter terwijl het zoete water verdampt. Deze waterdamp wordt opgevangen en afgekoeld. Dan is het water zoet. Het is vaak nog niet geschikt om te drinken, omdat er nog andere mineralen zoals magnesium, zwavel en kalk in kunnen zitten.
De enige manieren om meer drinkbaar water beschikbaar te maken, is door ontzouting en hergebruik. In regio's waar grondwater en oppervlaktewater schaars zijn, wordt al heel lang zeewater ontzout. Koeweit bijvoorbeeld haalt al zijn drinkwater uit zeewater.
“Als je via een slok een bacterie binnenkrijgt, kan je kort erna - in de namiddag of 's avonds - beginnen overgeven of ernstige diarree krijgen. Dat is een reactie van je lichaam. Het zet zich schrap tegen de bacteriën uit het zeewater komen. Deze klachten drogen het lichaam bovendien extra uit.
Mensen die in zee zwommen bleken maar liefst twee keer zo veel op ooraandoeningen en 29 procent meer kans op gastro-intestinale klachten te hebben dan mensen die niet in aanraking waren gekomen met zeewater.
"Het punt is alleen: zee bestaat niet enkel uit zout." Zeewater is bij lange na niet steriel. Honderden soorten bacteriën en virussen komen erin voor. Die kunnen vaak helemaal geen kwaad, zegt Van Aalsburg. Maar een bepaald klimaat en sommige bacteriën kunnen tot problemen leiden.
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Nee, chloor in het leidingwater is niet schadelijk voor onze gezondheid. Het enige nadeel is de geur van chloor. Je kunt water met een chloorsmaak of -geur dus zonder problemen drinken.
Vroeger werd zout water al als huismiddeltje gebruikt bij verkoudheid. Nieuw onderzoek heeft aangetoond dat dit nog niet zo gek is. Er is namelijk gebleken dat een spray met een zoutwateroplossing (gemaakt van zeewater uit de Atlantische Oceaan) voor de neus heel goed werkt tegen verkoudheid bij kinderen.
De urine in het zwembad bindt in realiteit met de chloor in het water en vormt zo de stof chloorcyaan. En dat is erg giftig. De productie ervan in de chemie wordt aan strenge regels onderworpen, want blootstelling eraan resulteert in huid- en oogirritatie, misselijkheid en hartkloppingen in kleine hoeveelheden.
Het proces van ontzilting door omgekeerde osmose via membranen is de veel gebruikte oplossing voor de drinkwatervoorziening uit zeewater of brak water. Dit proces maakt gebruik van hogedrukpompen en halfdoorlaatbare membranen om zoet water te creëren.
Destillatie is de meest gebruikte techniek voor zeewaterontzilting. Het principe is eenvoudig: zeewater wordt verwarmd tot het verdampt waarna de zuivere waterdamp vervolgens weer condenseert. De zouten verdampen niet mee en blijven achter.
Winnaar van De Gouden Kraan
Het Oostenrijkse water kwam met een 7,8 als winnaar uit de bus. Het Nederlandse kraanwater eindigde met een 7,1 op de tweede plaats. De deskundige jury beoordeelde het water op verschillende aspecten, zoals smaakintensiteit, mondgevoel en afdronk.
Om zelf zeewater te maken moet je beginnen met kraanwater. Je moet het chloor eruit halen door waterverbeteraars toe te voegen (te koop bij de aquariumspeciaalzaak). Voeg daarna speciaal aquariumzeezout toe. Voor sommige dieren heb je osmosewater (gedestilleerd water) nodig om te beginnen.
Zuivering en controle
Kraanwater is zo zuiver dat het perfect drinkbaar is. Daar zorgt het waterbedrijf voor. Eerst wordt het water opgepompt uit de grond of uit een rivier, nadien wordt het gefilterd en gezuiverd. De waterbedrijven controleren het kraanwater dagelijks.
Het is belangrijk dat het opgevangen water niet te lang stilstaat en ook niet te warm wordt door bijvoorbeeld de zon. Verder is het handig dat je het regen- of slootwater grof filtert, door bijvoorbeeld een zeef, zodat er niet allerlei takjes en blaadjes in je waterfilter terecht komen.
"De lucht aan zee is zwaarder dan in het binnenland. Daardoor moeten we meer inspanning doen bij het ademen en ademen we ook trager. Van deze inspanning worden we snel moe.
Voordelen van zeewater voor de huid
De natuurlijke mineralen in zeewater hebben een antibacteriële en ontstekingsremmende werking. Dit zorgt ervoor dat wondjes sneller genezen en huidirritaties en puistjes minder worden. Zwemmen in zeewater kan ook voordelen bieden voor mensen die last hebben van lichte acne.
Laag in nitraat: in sommige streken, vooral in de landbouw, kan het water veel nitraat bevatten. Dat is op zich niet schadelijk, maak nitraat kan zich omzetten in nitriet, en een teveel aan nitriet leidt tot onvoldoende zuurstoftransport in het bloed. Voor baby's is maximaal 25 mg nitraat per liter water veilig.
Het leidingwater in Spanje kan een chloorsmaak hebben. Spanjaarden maken dan ook veel gebruik van flessenwater.
Van 'droge verdrinking' is sprake wanneer je kind bij het zwemmen water binnenkrijgt waarvan hij eerst geen last lijkt te hebben, maar waarvan hij 24 uur later toch nog kan stikken.
In de gemiddelde plas zitten ook nog eens zo weinig van de stoffen, dat het helemaal niet vervuilend zou zijn voor het zeewater. Volgens de deskundigen komt daar nog bij dat ook alle vissen in zee plassen. Een vinvis laat iedere dag zelfs wel 250 liter urine de zee in lopen.
“Bij water van 5 graden, overleef je maar een uur. Bij 10 graden is dat twee uur. Bij 15 graden al zes uur. En bij 20 graden kan je meer dan twintig uur overleven.
In het water koel je 26x sneller af dan in lucht van dezelfde temperatuur. Een voorbeeld: bij een watertemperatuur van 17 graden is de overlevingstijd 23 minuten (Noordzee in de zomer). Bij 7 graden is deze 19 minuten (Noordzee in de winter).