Laat het label/sticker op het deksel zitten. U kunt zich anders verwonden aan de naald onder het label. Lever geen urine in tijdens de menstruatie of als u diarree heeft. Noteer op het potje de datum en het tijdstip waarop de urine is geloosd en uw naam en geboortedatum.
bewaar de urine maximaal 4 uur in de koelkast (koel bewaren) een klein beetje urine is echt voldoende: een bodempje van 1 cm. volstaat.
In urine kan van alles worden gevonden: micro-organisamen, stofwisselingsproducten, rode bloedcellen, witte bloedcellen, cellen van slijmvlies van de urinewegen en allerlei chemische verbindingen. Wanneer u klachten heeft kan de huisarts aan Saltro vragen om in het laboratorium een aantal testen te doen.
Het beste is om de opgevangen urine zo snel mogelijk bij de huisarts of op het laboratorium af te geven. Als dit niet mogelijk is moet de urine in ieder geval in de koelkast bewaard worden, maar niet langer dan 24 uur. Bij kamertemperatuur kunnen aanwezige bacteriën zich snel vermeerderen, vaak al binnen één uur.
Meestal vraagt de arts om ochtendurine. De ochtendurine (eerste urine in de ochtend) is het meest geschikt voor onderzoek. Deze urine is namelijk het meest geconcentreerd. Als u erg vroeg wakker wordt, bijvoorbeeld om drie uur 's nachts, vang dan liever de urine op een later tijdstip op.
Dat je urine felgeel is betekent dat je lichaam genoeg vitamine B2 heeft en het teveel direct weer naar buiten gaat. Niets om je zorgen over te maken dus!
Het is algemeen bekend dat urine gaat stinken door het eten van asperges. Ook andere voedingsmiddelen zoals zalm, knoflook en bepaalde specerijen hebben eenzelfde soort effect op de geur van urine. Soms kan stinkende urine echter duiden op gezondheidsproblemen zoals urineweginfecties, nierstenen en prostaatproblemen.
Urine bevat behalve water in water oplosbare stoffen, vooral ureum en anorganische zouten. Urobiline en porfyrine zorgen voor de typische gele kleur. Wanneer iemand erg veel drinkt, wordt de urine bij benadering waterkleurig.
Interstitiële cystitis (IC) noemen we ook wel blaaspijnsyndroom. Het is een chronische goedaardige aandoening van de urineblaas, die niet wordt veroorzaakt door bacteriën. Het gaat om een ontstekingsreactie van de blaaswand. Het lijkt op een blaasontsteking, maar antibiotica helpen niet.
Niet wetenschappelijk bewezen
Toch is er geen enkel wetenschappelijk bewijs dat urine echt goed voor je is. Het enige waar het uit is opgebouwd is water, zout, ammoniak en andere reststoffen. Volgens wetenschappers zit daar niets in waar je lichaam wat aan heeft.
Het is het beste om de eerste urine die u 's ochtends produceert, in te leveren, de zogenaamde ochtendurine. Als u echter al heel vroeg wakker bent (bijv. om 3.00 uur), dan is het beter dat u urine inlevert die later is geproduceerd.
De urine kan het beste binnen twee uur worden onderzocht. Wanneer dat niet lukt, kunt u de urine in de koelkast bewaren (maximaal 24 uur).
Wat merk ik bij een blaasontsteking (vrouw)?
Plassen doet pijn of geeft een branderig gevoel. U voelt vaker dat u moet plassen. Maar u plast elke keer maar een klein beetje. Het gevoel te moeten plassen kan al pijn doen.
Bij voorkeur ontvangen wij de eerste opgevangen ochtendurine. Het onderzoek van bij kamertemperatuur bewaarde urine is alleen betrouwbaar indien de urine binnen 2 uur na lozing wordt onderzocht. Wanneer dit niet mogelijk is, plaatst u de urine onmiddellijk in de koelkast (tot max. 24 uur na lozing).
De aanwezigheid van nitriet in de urine duidt op een bacteriële infectie in de urionewegen. Het is belangrijk om te weten dat niet alle bacteriën in staat zijn om nitriet te produceren. Dit betekent dat afwezigheid van nitriet een bacteriële urineweginfectie niet kan uitsluiten.
Troebele urine kan echter ook een teken zijn van een blaasontsteking. Witte bloedcellen en pus zijn dan in je urine uitgescheiden. Andere symptomen waaraan je een blaasontsteking kunt herkennen zijn jeuk, branderigheid en pijn bij het plassen.
Bij een urineweginfectie kunnen de symptomen als vaak moeten plassen en een branderig gevoel weleens achterwege blijven, terwijl er toch een infectie gaande is. Soms is er dan wel van vermoeidheid sprake. Een urinetest kan aantonen of er van een infectie is en in dat geval kan antibiotica voorgeschreven worden.
Blaasontstekingen kun je 'wegdrinken'
Door dan veel te gaan drinken kunnen zij voorkomen dat de ontsteking doorzet. Maar heel veel drinken is juist weer niet verstandig bij het gebruik van antibiotica, dan kan het antibioticum door de verdunning zijn werk niet goed doen.
Staand plassen is ook een goede plasmethode voor dames. Onderzoek heeft aangetoond dat vrouwen die staand plassen hun blaas net zo goed legen als wanneer zij zittend plassen. In veel Afrikaanse landen wordt door vrouwen alleen staand geplast en is dit de reguliere methode. Mannen doen het al eeuwen: staand plassen.
Een volwassene plast normaal gesproken drie tot acht keer per dag, afhankelijk van de vochtinname. Meestal is de urine lichtgeel tot goudgeel van kleur. Bij minder geconcentreerde urine is de kleur lichter. Urine kan ook kleurloos, bruin, zwart of zelfs paars zijn.
Pas als er erg veel eiwit in de urine terechtkomt, kun je de volgende symptomen krijgen: Schuimende urine. Het eiwit laat je urine schuimen en kan een duidelijk zichtbare laag schuim op de urine veroorzaken. Het schuim blijft ook liggen op de urine.
Oorzaak overactieve blaas
Bekkenbodemproblemen. Sommige mensen spannen zonder dat ze dat weten de bekkenbodem te veel aan. Hierdoor ontstaat er druk op de blaas, waardoor je vaker moet plassen. Een ziekte aan de blaas: blaasontsteking, blaasstenen of een blaastumor.
Hoe vaak je het toilet bezoekt, is afhankelijk van verschillende factoren, zoals je vochtinname - de gemiddelde vrouw moet streven naar acht glazen water per dag - evenals de maat van je blaas, zegt Fara Bellows, MD, een uroloog aan het Wexner Medical Center van de Ohio State University tegen onze collega's.
Gezonde urine is lichtzuur en heeft een zwakke, bouillonachtige geur. Voeding (uien en knoflook bijvoorbeeld), kruiden, voedingssupplementen, onvoldoende inname van vocht en geneesmiddelen kunnen allemaal de urinegeur beïnvloeden, net als een (urineweg)infectie.