Het antwoord is dus ja: scheiden zonder toestemming van de andere partij is mogelijk.
Een echtscheidingsprocedure tegenhouden kan niet. Wel kan je partner de procedure rekken. Zoals hierboven genoemd heeft je partner na het verzoek tot een echtscheiding zes weken de tijd om te reageren of een bezwaar aan te tekenen. Deze periode kan (ook zonder jouw toestemming) verlengd worden met nog eens vier weken.
Wil je partner niet meewerken aan een scheiding? Dan kan je een eenzijdig verzoek tot echtscheiding indienen bij de rechter. Dit dien je niet zelf in, maar een advocaat. Er wordt een document opgesteld waarin je aangeeft dat het huwelijk duurzaam is ontwricht en dat dat de reden is waarom je een scheiding wenst.
Weigeren te scheiden kan vandaag niet meer, ook niet indien u getrouwd bent. Maar u kunt wél proberen om samen met kennis van zaken te beslissen over de manier waarop u uit elkaar wilt gaan en waarop alles wordt geregeld. Deze brochure heeft tot doel u te oriënteren tijdens de eerste periode na een scheiding.
Een gemiddeld mediation traject duurt één tot drie maanden. Een scheidingstraject waarin jij en je ex-partner beiden een eigen advocaat inschakelen kan langer duren dan een mediation traject. Als er veel zaken zijn waar jullie het niet met elkaar eens zijn, kan het scheidingstraject zelfs meerdere jaren duren.
Jij wilt scheiden, maar je partner niet. Dan kun je scheiden zonder toestemming van je partner. Het antwoord is dus ja: scheiden zonder toestemming van de andere partij is mogelijk. Wanneer je op deze manier wilt scheiden, dien je samen met een advocaat een eenzijdig verzoekschrift in bij de rechtbank.
Eenzijdige scheiding kosten
Het is wel belangrijk om te weten dat de kosten van eenzijdige scheiding hoger zijn dan van een scheiding met mediation. Een advocaat rekent namelijk al snel tussen de €100,- en €250,- per uur, terwijl de complete scheiding met mediator al vanaf €55,- per persoon geregeld kan zijn.
“Koppels die geen seks hebben en waar de fysieke connectie volledig ontbreekt, dreigen uit elkaar te groeien. Vaak vermijden ze niet alleen seks, maar ook de communicatie erover. Dat zorgt dan weer tot een nog dieper gevoel van eenzaamheid voor de partners, en is daarom vaak een voorbode van een echtscheiding.
De rechtspraak definieert de zware fout ex artikel 301, § 2, tweede lid BW als een ernstige, zwaarwichtige, eenmalige of opeenvolgende tekortkoming door een echtgenoot, die aan de basis ligt van de onherstelbare ontwrichting van het huwelijk.
Er is geen vaste regel wie de woning moet verlaten en wie na de scheiding in de woning mag blijven wonen. Het is niet relevant op wiens naam het huurcontract staat. Ook niet relevant is of een partij de woning al voor het huwelijk had. De verhuurder heeft ook geen zeggenschap over wie mag blijven en wie niet.
Je moet aan de rechter vragen om apart te mogen wonen. Het louter instellen van die vordering voor de rechter is voldoende. Het maakt niet uit wat de rechter nadien beslist. Na het instellen van deze vordering mag je niet opnieuw samen gaan wonen met je huwelijkspartner.
Bij een scheiding heb je verschillende rechten Je hebt het recht op helft van de gemeenschap van goederen. De gemeenschappelijke goederen worden in onderling overleg verdeeld. Je hebt allebei evenveel recht om een bepaalde zaak te ontvangen.
Echtscheidingsverzoek afgewezen
In de praktijk komt het nauwelijks voor dat de rechter een eenzijdig verzoek tot echtscheiding afwijst. Als één van de partners blijft volhouden dat hij of zij wil scheiden, dan is dat namelijk al een duidelijk teken van duurzame ontwrichting.
Ik zou counseling tijdens de scheiding aanraden om te onderzoeken of de relatie hersteld kan worden . Als u zich in deze situatie bevindt, zou het nuttig zijn om een therapeut te vinden die gespecialiseerd is in onderscheidingstherapie. Zonder counseling zou de scheiding onvermijdelijk leiden tot een scheiding.
Kan je partner een scheiding tegenhouden? Een andere vraag die mij regelmatig wordt gesteld is: “Kan mijn partner de scheiding tegenhouden?” Het antwoord daarop is nee. Wanneer goed onderbouwd is dat jullie huwelijk duurzaam ontwricht is, zal de rechter instemmen met het eenzijdige verzoek om te scheiden.
Juridische gevolgen van overspel
In tegenstelling tot wat veel mensen denken, zijn er geen juridische gevolgen verbonden aan vreemdgaan. Simpel gezegd: in Nederland is het niet van belang wie er 'schuld' heeft aan de scheiding. Ook niet voor het recht op partneralimentatie of een deel van het vermogen.
3) Er is altijd recht op alimentatie
Je hebt niet automatisch recht op alimentatie wanneer je gaat scheiden. Er geldt hier een aantal voorwaarden. Je hebt recht op alimentatie, alleen als je niet (volledig) in je eigen onderhoud kunt voorzien.
Is de seksdrang van mijn partner normaal? Een normale hoeveelheid bestaat dus niet. De seksdrive is iets persoonlijks en als je genoeg seks hebt om zelf met een tevreden gevoel je leven te leiden, dan zit alles goed. Voor de een is dat drie keer per week, en voor de ander weer eens in de twee weken.
Een vraag die veel mensen zich schamen is of het onthouden van seks een reden kan zijn voor echtscheiding. Het gebrek aan intimiteit in een huwelijk kan moeilijk te kwantificeren zijn, maar het kan een reden zijn voor echtscheiding, met enkele kanttekeningen .
Redenen om te scheiden kunnen bijvoorbeeld zijn:
Verschillende of onrealistische verwachtingen. Er is sprake van mishandeling en/of intimidatie. Ontrouw van je partner of jezelf. Verliefdheid op een ander.
Bij een scheiding betaalt u samen met uw ex-partner de kosten voor de advocaat.U betaalt ook griffierecht voor de behandeling van de scheidingszaak bij de rechter.
Partneralimentatie. Ex-echtgenoten zijn wettelijk verplicht elkaar te onderhouden. De ex-partner die geen of nauwelijks inkomen heeft, kan partneralimentatie vragen. Dit kan alleen als je getrouwd was of een geregistreerd partnerschap had.
De resultaten kwamen van een analyse, genaamd 'Hoe koppels elkaar ontmoeten en samen blijven'. Daarvoor werd informatie verzameld van 2.262 volwassenen met sekspartners van het andere geslacht. Vrouwen waren in 69 procent van de gevallen vragende partij voor een scheiding, mannen in 31 procent.