Het is echter vooralsnog onduidelijk of het gebruik van antipsychotica op lange termijn de levensverwachting van mensen met een psychotische stoornis negatief beïnvloedt en of er tussen de verschillende antipsychotica op dat vlak onderlinge verschillen bestaan.
Dat antipsychotica vaak bijwerkingen hebben is algemeen bekend, maar dat het ook kan leiden tot het ontstaan van diabetes type 2, obesitas en verstoringen van de vetstofwisseling is relatief onderbelicht. Deze klachten samen worden ook wel het metabool syndroom genoemd.
Naarmate het menselijk lichaam ouder wordt, reageert het anders op medicijnen.Hierdoor lopen ouderen een groter risico op bijwerkingen van medicijnen . Met name antipsychotica worden in verband gebracht met een groter risico op vallen, diabetes en hartziekten.
Een aantal richtlijnen adviseert bij een eerste psychose minimaal twee jaar antipsychotica voor te schrijven (Bosveld-van Haandel et al., 2001; Landelijke Stuurgroep Multidisciplinaire Richtlijnontwikkeling in de GGZ, 2005). Na meerdere episoden moet behandeling levenslang gegeven worden.
Het zorgt dat stoffen die van nature in de hersenen voorkomen minder werken, vooral dopamine.Hierdoor worden psychosen en onrust minder. Artsen schrijven het voor bij psychose, schizofrenie, bewegingsstoornissen, manie, depressie en onrust.
Aanbeveling. Bij instelling op een antipsychoticum dient de behandelend psychiater rekening te houden met verschillen tussen antipsychotica in het risico op ontregeling van metabole waarden. Dit weegt het zwaarst bij clozapine en olanzapine en weegt ook zwaar, maar minder, bij quetiapine en risperidon.
Antwoord. Er is onvoldoende bewijs dat psychose hersenschade veroorzaakt. Het is ook lastig te onderzoeken, of te bepalen welke onderzoeksvragen van belang zijn.
Hoewel het niet zeker is, is langdurige antipsychotische behandeling een veelvoorkomende uitkomst voor mensen met schizofrenie . We moedigen een gevoel van nieuwsgierigheid aan over de mogelijkheid van dosisverlaging en stopzetting bij geschikte patiënten.
En ja, in zeldzame gevallen kunnen antipsychotica soms ook symptomen van psychose juist verergeren, helemaal niet zo gek als je bedenkt dat die medicijnen op heel veel plekken in je brein werken, niet alleen op de plekken waar je het zou willen.
Haloperidol wordt ook gebruikt om ernstige gedragsproblemen te behandelen, zoals explosief, agressief gedrag of hyperactiviteit bij kinderen die niet behandeld kunnen worden met psychotherapie of met andere medicijnen. Haloperidol behoort tot een groep medicijnen die conventionele antipsychotica worden genoemd.
Blootstelling aan antipsychotica (AP's) leidde tot een verhoogd risico op dementie . Er bestonden cumulatieve dosis-responsrelaties tussen orale AP's en dementierisico. Zowel typische als atypische AP's verhoogden het dementierisico met verschillende effectgroottes. De resultaten waren robuust in een reeks gevoeligheidsanalyses.
Factcheck. Britse wetenschappers stellen vast dat 7 op 10 mensen die antipsychotica krijgen voorgeschreven (geneesmiddelen gebruikt bij ernstige psychiatrische ziektebeelden zoals psychose) in werkelijkheid geen ernstige mentale problemen hebben, maar veeleer onaangepast gedrag.
Het nemen van antipsychotica kan uw risico op het ontwikkelen van het metabool syndroom vergroten . Als u het metabool syndroom ervaart, betekent dit dat u een hoger risico loopt op het ontwikkelen van: diabetes. beroerte.
Risperidon is het enige geregistreerde antipsychoticum voor de indicatie agressie bij ziekte van Alzheimer. Psychose: Het is aannemelijk dat aripiprazol, olanzapine,risperidon en haloperidol effectief zijn in het verminderen van psychotische symptomen bij dementie.
Dit zijn een paar belangrijke kenmerken van katatonie: je reageert niet goed of helemaal niet op de omgeving. je lichaam staat in een bepaalde stand en blijft in deze houding. je praat niet meer.
Antipsychotica beïnvloeden de eetlust en het eetpatroon
Hierdoor nemen symptomen van schizofrenie of psychoses af. Maar door blokkade van de dopaminereceptor kan ook het beloningssysteem in de hersenen verstoord raken. Het eetpatroon kan daardoor veranderen met gewichtstoename tot gevolg [8].
Over het algemeen moet het gelijktijdig gebruik van twee of meer antipsychotische medicijnen worden vermeden, behalve in gevallen van drie mislukte monotherapie-onderzoeken , waarvan één mislukte behandeling met clozapine indien mogelijk, of wanneer een tweede antipsychoticum wordt toegevoegd met het plan om de behandeling af te bouwen naar monotherapie.
Van sommige antipsychotica staat vast welke doseringen 'normaal' zijn, maar bij andere antipsychotica kan de dosering per persoon erg wisselen. Om bij die medicijnen te bepalen of de dosering voor jou goed is, kan het nodig zijn om bloed te prikken. Je arts kan dan een 'bloedspiegel' laten bepalen.
Alcohol en antipsychotica versterken elkaars werking. Zowel alcohol als antipsychotica worden in de lever afgebroken. In de hersenen oefenen deze middelen een dempend effect uit op hetzelfde gebied. Hier wordt de werking, en dus mogelijk ook de bijwerkingen, versterkt.
Het gebruik van antipsychotica wordt echter in verband gebracht met een aantal nadelige effecten op het hart, waaronder levensbedreigende hartritmestoornissen en plotselinge hartdood (SCD).
7 Momenteel wordt een nieuw antipsychoticum genaamd cariprazine gepromoot.
Over het algemeen moet onderhoudsbehandeling met antipsychotica worden aanbevolen voor de middellange termijn (d.w.z. 1-3 jaar ), aangezien er sterk bewijs is dat antipsychotica effectief zijn bij het verminderen van terugvallen gedurende deze periode.
Zo worden bijvoorbeeld vergrote ventrikels en een kleiner hersenvolume in verband gebracht met psychose , terwijl stemmingsstoornissen in verband worden gebracht met gebieden in de witte stof van de cortex 3 met een hoge signaalintensiteit en een afname van het volume van de frontale kwab.
Als je een psychose hebt, verwerken je hersenen de prikkels anders, het netwerk in je hersenen is verstoord en uit zijn evenwicht. Ook neurotransmitters (zoals dopamine, glutamaat en GABA) zijn uit hun evenwicht, het dopaminesysteem is bijvoorbeeld heel actief.
Studies hebben aangetoond dat het gebruikelijk is dat een persoon psychotische symptomen heeft gedurende meer dan een jaar voordat hij/zij behandeld wordt . Het verkorten van deze duur van onbehandelde psychose is cruciaal omdat vroege behandeling vaak een beter herstel betekent.