Daar waar tachypneu slaat op het aanhoudend te vlug en te oppervlakkig ademen tijdens de slaap, gaat acute hyperventilatie tijdens de slaap over plotse aanvallen of episodes van te vlugge, te intense en te diepe ademhaling (net zoals bij hyperventilatie overdag).
Paniekaanvallen 's nachts
Sommige mensen worden 's nachts wakker met paniekaanvallen. Dit komt vaker voor bij mensen die ook overdag paniekaanvallen hebben. Ook mensen zonder paniekaanvallen overdag kunnen 's nachts een soort paniekaanvallen hebben. Dit wordt ook wel pavor nocturnus, nachtangst of nachtterreur genoemd.
Klachten van het centrale zenuwcentrum: duizeligheid, zwart worden voor de ogen, gevoel van flauwvallen, droge mond, transpireren, koud of warm worden, hoofdpijn; Maag-darmklachten: misselijkheid, buikpijn, opgeblazen gevoel, overgeven; Algemene klachten: gespannenheid, angst, paniek, vermoeidheid, slaapproblemen.
'Sleep choking'-syndroom
De patiënt wordt plotseling wakker met een intens gevoel van kortademigheid en het gevoel alsof hij stikt. Zulke episodes treden bijna iedere nacht op en soms vaker in één nacht. De patiënt is direct wakker en heeft grote angst, soms het gevoel dood te gaan. Het angstgevoel neemt vrij vlot af.
Apneu betekent letterlijk: geen lucht. Bij slaapapneu stopt de ademhaling regelmatig in de slaap gedurende 10 seconden of langer. Dat komt doordat de luchtwegen tijdelijk worden afgesloten (OSAS) of doordat de hersenen 'vergeten' de ademhaling te regelen (CSAS).
Wanneer mensen aan het sterven zijn is een stokkende ademhaling een teken dat de dood dichterbij komt. De ademhaling kan stil vallen en daarna weer met een diepe zucht op gang komen. De tijd tussen de ademteugen wordt langer en langer, dit kan soms oplopen tot wel 30 seconden.
De meeste mensen stoppen wel eens kortdurend met ademen tijdens de slaap. Pas als dit vaak voorkomt en tot klachten leidt spreken we van slaap apneu. Slaap apneu betekent letterlijk: tijdelijk stoppen met ademen tijdens de slaap. Bij obstructief slaap apneu (OSA) komt dit door een obstructie in de keel.
Als je slaapapneu hebt, stokt je adem tijdens je slaap minstens tien seconden. Als zo'n ademstilstand per uur 10 tot 15 keer voorkomt, spreken we zelfs van het slaapapneusyndroom. Tijdens een slaapneu krijg je geen lucht meer, waardoor je een zuurstoftekort krijgt en het CO2-gehalte in je bloed stijgt.
Dit vallende gevoel wordt een hypnagoge schok of slaapstuip genoemd. Het is de fase tussen het wakker zijn en het slapen en kan zich ook uiten in de vorm van een schok die door uw armen of benen gaat. Het is (nog) niet precies duidelijk waardoor een hypnagoge schok wordt veroorzaakt, maar er zijn wel enkele theorieën.
Bij slaapapneu betekent: niet ademen tijdens de slaap. De adempauzes duren 10 seconden of langer. Overdag bent u moe of slaperig.
Aan de hand van casulstiek en literatuurgegevens wordt aannemelijk gemaakt dat dit niet altijd het geval is: hyperventilatie kan leiden tot ischemie van de hartspier en daarmee waar- schijnlijk bijdragen aan angina pectoris, hartinfarct en acute hartdood.
Hyperventilatie heeft vaak een psychologische oorzaak, maar kan ook ontstaan door een lichamelijke oorzaak. In veel gevallen wordt hyperventilatie veroorzaakt door: gevoelens van angst en paniek; een fobie (sociale fobie);
Naast de acute vorm van hyperventilatie bestaat een chronische vorm. Deze is minder spectaculair en daardoor ook minder goed te herkennen. Chronische hyperventilatie wordt gekenmerkt door vage klachten die constant aanwezig zijn. Dit is logisch, omdat deze mensen bijna de hele dag 'onbewust' hyperventileren.
Uw hart gaat steeds sneller kloppen, u heeft uw ademhaling niet meer onder controle, u kunt duizelig worden of wazig gaan zien. Het voelt alsof uw lichaam het niet meer aan kan. Dat maakt de angst nog groter en u raakt in paniek. U weet niet meer wat u moet doen.
Iemand met een paniekstoornis heeft regelmatig paniekaanvallen. Tijdens een paniekaanval wordt je onverwacht overvallen door een plotselinge golf van intense angst of intens onbehagen. Als je een paniekaanval hebt, kun je het gevoel krijgen gek te worden, de controle te verliezen of dood te gaan.
Adem gedurende 4 seconden heel rustig in door je neus. Houd je adem 7 seconden in. Adem heel rustig uit door je mond gedurende 8 seconden.
Houd de slaapkamer koel
Wanneer u in slaap valt, daalt je lichaamstemperatuur enigszin. Een koele, donkere slaapkamer helpt hierbij. De ideale slaapkamertemperatuur ligt tussen de 16 tot 18 graden. De duisternis stimuleert de hersenen om melatonine te maken, en dat vertelt uw interne klok dat het tijd is om te slapen.
Er is sprake van hypersomnia als er minstens 3 keer per week, 3 maanden lang, sprake is van één van de volgende kenmerken: meerdere keren per dag slapen of in slaap vallen. zich niet uitgeslapen voelen ondanks 9 uur slaap of langer. na plotseling ontwaken veel moeite met volledig wakker worden.
Dit proces begint tijdens de slaap, omdat de ademhaling dan minder diep is en de zwaartekracht door het plat liggen minder meewerkt aan de ventilatie. Koolzuurgas hoopt zich op in het bloed. Deze verminderde ademhaling heet (nachtelijke) hypoventilatie.
Onderzoek bij slaapapneu
De huisarts stuurt u hiervoor naar een neuroloog, keel-neus-oorarts of longarts. Om te kijken of u slaapapneu heeft, krijgt u een slaaponderzoek. Terwijl u slaapt, meet een apparaat hoe vaak en hoe lang uw adem stopt. Dit onderzoek kan thuis of in het ziekenhuis.
Bij een acute aanval van hyperventilatie is er eveneens sprake van een verkeerd ademhalingspatroon. Hierbij is het echter wel duidelijk zichtbaar dat u te vaak en te diep ademt. De klachten bij een aanval verschillen per persoon. De klachten kunnen zelfs bij één persoon van dag tot dag verschillen.
U kunt tijdens uw slaap last hebben van apneu's, ook wel ademstops genoemd. Een apneu is een ademstilstand die langer dan 10 seconden duurt. Iedereen kan hiervan wel eens last hebben.
Slaapapneu is een vervelende kwaal die helaas niet te 'genezen' is: alle behandelingen zijn in zekere zin symptoombestrijding. De behandelingen verminderen dus het aantal ademstops dat u hebt tijdens uw slaap, maar als u stopt met de behandeling, zullen de apneus in alle hevigheid terugkeren.
Een verminderde ademhaling (hypoventilatie) ontstaat bij deze ziekte door chronisch (langdurig, niet voorbijgaand) vernauwde luchtwegen en kapot longweefsel (longemfyseem). Roken is bijna altijd de boosdoener.