Smaad, smaadschrift en laster, net zoals belediging trouwens, zijn misdrijven. Maar deze worden niet zomaar vervolgd.Het zijn namelijk zogenaamde klachtdelicten.Dat betekent dat je klacht moet doen bij de hulpofficier van justitie.
Kortom: er is sprake van smaad als iemand opzettelijk 'slechte' dingen zegt over een ander, met als doel dat anderen dit ter ore komt en deze persoon in een slecht daglicht wordt gesteld. Net als de eenvoudige belediging, wordt smaad enkel vervolgd wanneer iemand aangifte doet. Smaad is een zogenaamd 'klachtdelict'.
Als iemand negatieve berichten over u verspreidt, vraag dan of hij hiermee stopt en de berichten verwijdert. Als de persoon weigert, kunt u aangifte doen bij de politie. U kunt de rechter vragen de dader te dwingen de berichten te verwijderen.
U kunt alleen worden veroordeeld voor smaad en/of laster als met voldoende bewijs kan worden aangetoond dat u opzettelijk de eer of goede naam van een ander aanrandt met het doel daar ruchtbaarheid (bekendheid) aan te geven, zijnde smaad, of het doen van schriftelijke of mondelingen uitlatingen waarbij een ander in ...
Het verschil tussen smaad en laster is dus dat het bij laster altijd gaat om beweerde feiten die niet waar zijn. Dus enkel wanneer u iemands goede naam aantast door onware feiten bent u strafbaar op grond van laster. Wanneer u de waarheid vertelt en iemands goede naam aantast, kan dit smaad zijn.
Voor strafbaarheid van smaad is het vereist dat de persoon anders dan uit noodzakelijke verdediging of uit goede trouw, iemand beschuldigt van iets, waarbij het niet eenvoudig vast te stellen is of deze feiten onwaar zijn. Zelfs wanneer de persoon de waarheid aan het licht stelt, kan die strafbaar zijn.
Het is goed mogelijk dat uw werkgever een vertrouwenspersoon heeft aangesteld, mogelijk zelfs meerdere personen. Ook als u onterecht beschuldigd bent, kan het een overweging zijn om met de vertrouwenspersoon contact op te nemen om de beschuldiging die naar u is geuit te bespreken.
Smaad en laster zijn vormen van belediging en kunnen leiden tot strafvervolging. Als u iemand beledigt, kan dit leiden tot een aangifte door het 'slachtoffer'. Een belediging is in het algemeen te omschrijven als een negatieve uitlating die iemand doet jegens een ander.
er is geen bewijs of onvoldoende bewijs. het belang van de aangifte is te klein. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn bij een gestolen fiets. er is al te veel tijd verstreken sinds het strafbare feit is gepleegd.
Laster en eerroof is strafbaar. Wie in het openbaar kwaadwillig onwaarheden over iemand vertelt die zijn eer of imago kunnen schaden, begaat een inbreuk op artikel 443 van het Strafwetboek. Ook publieke beledigingen kunnen bestraft worden, in dat geval door artikel 448 van het Strafwetboek.
Voorbeelden van eenvoudige belediging zijn het grof uitschelden van iemand, het opsteken van een middelvinger of het spugen in het gezicht. Eenvoudige belediging is strafbaar gesteld in artikel 266 Sr. Een bijzonder vorm van belediging is smaad/smaadschrift.
Smaad wordt omschreven als het zwartmaken van een persoon door het openbaar maken van feiten, met als doel de reputatie van het slachtoffer te ruïneren. Het wetboek van strafrecht ziet smaad als een misdrijf.
Dat kan als het (online) pesten bedreigend of discriminerend wordt. Ook smaad en laster zijn strafbaar. De politie neemt aangiften zeer serieus, omdat je iemand levenslang kunt beschadigen.
Als je klacht indient, zal de politie je verhoren. Je klacht wordt genoteerd in een proces-verbaal (PV). Een PV is een document waarin de politie alle nuttige informatie over de gebeurtenis beschrijft.
De officier van justitie behandelt
Dan geeft de politie de zaak door aan de officier van justitie. De officier van justitie behandelt de zaak verder. Je ontvangt een brief van het Openbaar Ministerie met het formulier 'Gegevens slachtoffer' en Wensenformulier.
Smaad is het opzettelijk zwartmaken van een ander. Deze persoon wordt in dat geval beschuldigd van strafbare feiten die hij zou hebben gepleegd. Hier is sprake van als iemand opzettelijk 'slechte' of 'nare' dingen zegt over een ander persoon met als doel dat hij of zij in een kwaad daglicht komt te staan.
Er is sprake van een verschil tussen een klacht en een aangifte. De politie is op grond van artikel 163 lid 6 en artikel 165 lid 1 Wetboek van Strafvordering verplicht de aangifte of klacht in ontvangst te nemen. In de praktijk komt het echter vrijwel niet voor dat de politie weigert om een klacht op te nemen.
U kunt uw klacht indienen bij de politie met het digitale klachtformulier. U kunt uw klacht ook schriftelijk of mondeling doorgeven. U moet uw klacht indienen binnen 1 jaar na de gebeurtenis waarover u wilt klagen.
Als je aangifte doet, verzoek je om strafvervolging. Dit betekent dat je wil dat de dader gestraft wordt. Doe je een melding, dan stel je de politie op de hoogte van de situatie.
Veel intimiderend gedrag is al strafbaar. Denk daarbij aan bedreiging en stalking. Intimidatie door het gebruik van persoonsgegevens is in de praktijk vaak niet strafrechtelijk aan te pakken.
Vals aangifte doen is strafbaar
Exacte cijfers met betrekking tot het aantal valse aangiften van zedendelicten zijn niet bekend, maar naar schatting gaat het om zo'n 10 tot 20 procent van alle bij de politie aangebrachte zedenzaken. Het motief komt vaak voort uit wraak.
Een klacht kan ingediend worden bij de politiediensten, maar ook een klacht met burgerlijke partijstelling voor de onderzoeksrechter of een rechtstreekse dagvaarding kunnen nuttig zijn om de zaak met zekerheid bij het gerecht aanhangig te maken.
Een valse verklaring is wanneer personen in rechte opgeroepen worden om enkel inlichtingen te geven en alsdan de waarheid vervalsen ten nadele of ten voordele van de beschuldigde. De valse verklaring wordt gestraft met een straf die een graad lager is dan die van een valse getuigenis.