Oorzaken. Als u besmet bent met hepatitis B, dan bevindt het virus zich in verschillende lichaamsvloeistoffen zoals bloed, sperma, vaginaal vocht en speeksel. De virusdeeltjes in het lichaam van patiënten met chronische hepatitis B vermenigvuldigen zich continu.
Hepatitis B is een ontsteking van de lever door een virus. Besmet raken kan door onveilige seks of via bloed. Vaak geeft de ontsteking geen klachten. Uw bloed moet elk halfjaar gecontroleerd worden.
5 tot 10% van de volwassenen houdt een chronische hepatitis B virus infectie. Zij kunnen andere mensen blijven besmetten. Bij 90% van de jonge kinderen die hepatitis B heeft opgelopen, wordt de infectie chronisch. Chronische hepatitis B kan behandeld worden met antivirale medicijnen.
Van mens tot mens. Mens op mens overdracht van het virus verloopt via contact met ontlasting, waarin het virus aanwezig is. Dit kan bijvoorbeeld wanneer iemand zijn handen in de mond steekt na contact met besmette oppervlakten, zoals een wc-bril.
De meeste volwassenen zijn na een aantal maanden weer genezen. Een klein deel van de volwassenen houdt het virus het hele leven in het bloed. Dit wordt chronische hepatitis B infectie genoemd. Een infectie met hepatitis B kan op den duur leiden tot ernstige leverziekte.
Door een chronische actieve hepatitis B-infectie kan na 10-20 jaar verlittekening van de lever ontstaan, levercirrose en leverfibrose. Mensen met chronische actieve hepatitis B kunnen op den duur ook leverkanker krijgen, waardoor mensen kunnen overlijden.
De hepatitis B-vaccinatie beschermt u tegen de infectieziekte hepatitis B, een ernstige infectie van de lever. U heeft drie vaccinaties nodig om volledig beschermd te zijn tegen hepatitis B. De tweede hepatitis B-vaccinatie volgt meestal een maand na de eerste.
Hepatitis B is een soa (seksueel overdraagbare aandoening) die vooral voorkomt bij mannen die seks hebben met mannen. Het hepatitis B virus veroorzaakt een ontsteking van de lever. Je kunt het oplopen door onveilig te vrijen of via bloedcontact.
De huisarts kan via bloedonderzoek de diagnose van hepatitis B stellen. Het bloed wordt onderzocht op de aanwezigheid van antistoffen tegen het hepatitis B-virus. Antistoffen zijn vanaf ongeveer zes weken na besmetting in het bloed aantoonbaar.
hepatitis B-virus (HBV), de meest voorkomende en meest besmettelijke vorm.
Hepatitis is gevaarlijk omdat de lever vitale functies vervult. Chronische hepatitis kan leiden tot leverbeschadiging of zelfs tot levercirrose. Hepatitis kan ontstaan door onder andere een virusinfectie, overmatig alcoholgebruik of een auto-immuunziekte.
In het kort. Hepatitis A is een leverontsteking door een virus. Mogelijke verschijnselen zijn moeheid, misselijkheid, koorts, pijn rechts in de bovenbuik, gele huid en oogwit, donkere urine en beige ontlasting. De ziekte gaat vanzelf over.
Twee prikken zorgen er voor dat je levenslang beschermd bent, maar de eerste prik zorgt al direct voor bescherming van minimaal 1 jaar. De tweede prik haal je 6-12 maanden na de eerste prik. De vaccinatie kost in totaal €90 of €45 per prik.
Een test op “hepatitis B surface antigeen”. Het is een deel van het oppervlak van het virus. Als dit aanwezig is (HBsAg positief), betekent dit dat iemand besmet is met het hepatitis B-virus. Het virus kan dan ook op anderen worden overgedragen.
Behandeling van hepatitis B gebeurt met geneesmiddelen die het afweersysteem versterken (PEG-interferon alfa-2a of PEG-interferon alfa-2b, maximale duur 48 weken) of medicijnen die het virus langdurig onderdrukken, zoals entecavir of tenofovir. De behandelduur van deze laatste groep middelen is in principe levenslang.
Als ik ingeënt ben tegen hepatitis B, kan ik dan ook geen andere hepatitisvirussen oplopen? Het hepatitis B vaccin werkt alleen tegen hepatitis B en niet tegen andere hepatitisvirussen. Je kan je ook tegen hepatitis A laten vaccineren, maar niet tegen hepatitis C, E of andere vormen.
Een besmetting met het hepatitis C-virus geeft meestal geen aanleiding tot ziekteverschijnselen. Symptomen zoals geelzucht zijn tijdens de acute ontsteking bij minder dan 10% van de mensen aanwezig. Slechts bij hoge uitzondering geeft de ziekte in de acute fase aanleiding tot levensbedreigende complicaties.
De klachten duren meestal een paar weken. Het kan ook langer duren tot wel 3 maanden. De tijd tussen besmet raken en ziek worden is 2 tot 7 weken. Hoe kunt u hepatitis A krijgen?
Je kunt ziekteverwekkers bij je dragen zonder dat je er zelf iets van merkt. Na een besmetting kan het zelfs vier maanden duren totdat de ziekte in het bloed aantoonbaar is. In die periode, de zogenaamde windowfase, kan bloed van een donor wel patiënten besmetten.
Incubatietijd: 4 weken tot 6 maanden (meestal 2-3 maanden). Besmettelijke periode: ca 6 weken vóór klachten tot het verdwijnen van HBsAg/seroconversie naar anti-HBs. Chronisch geinfecteerden (HBsAg-dragerschap).
Op de leeftijd van 2, 3, 4 en 11 maanden krijgen kinderen een combinatievaccin DKTP difterie kinkhoest tetanus polio (difterie kinkhoest tetanus polio)- Hib haemophilus influenzae type b (haemophilus influenzae type b)- HepB hepatitis B (hepatitis B) aangeboden.