Schijnaardbei moet je niet zien als een vruchtplant, maar als een groente! De bladeren van bosaardbei zijn ook eetbaar, maar als je (veel van) de vruchten wilt, dan moet je niet te veel bladeren willen oogsten. Schijnaardbeien eten (de meeste van ons) toch niet, dus kun je ervan oogsten zo veel je wilt.
Wilde aardbeien: de schijnaardbei
Schijnaardbeien bloeien van mei tot oktober met gele bloempjes (in plaats van witte bij de bos- en tuinaardbeien). De vruchten zijn klein en knalrood. Niet eetbaar, wel decoratief.
Bosaardbei smaak
De smaak van bosaardbeitjes is zoet en heel intens. Ze zijn heerlijk uit het vuistje, maar je kunt ze ook zo gebruiken: Gebruik ze als garnering in salades, borrelhapjes en fruitsalades.
In de schappen van Albert Heijn heeft een vreemde vrucht een plekje weten te veroveren, namelijk de albino aardbei. Niet alleen de witte kleur maar ook de smaak is verrassend. De smaak heeft namelijk wat weg van ananas!
Als mensen de Schijnaardbei wel kennen, vinden ze het meestal geen fijne plant, hoewel het een leuke bodembedekker is. Hij verspreidt zich snel, bloeit lang door en maakt mooie rode vruchtjes. Helaas zijn deze nogal waterig van smaak. Sommigen noemen ze zelfs giftig, maar dat is gelukkig niet waar.
Vergeleken met ander fruit in de supermarkt zijn aardbeien zes keer giftiger. Dat komt doordat elke aardbei is bespoten met gemiddeld zeven tot acht schadelijke stoffen, zo blijkt uit een onderzoek van de Nederlandse krant Trouw.
De bosaardbei is een kruipende bodembedekker, met kleine witte bloemen met 5 rondachtige kroonblaadjes rond diepgele meeldraden. De gedeelde drievoudige bladeren zijn glanzend en hebben een gezaagde rand. Aan de onderkant zijn de bladeren zijdeachtig behaard.
De jonge blaadjes van de aardbei smaken een beetje naar spinazie. Sterker nog, er zitten veel gezondheidsvoordelen aan om de blaadjes wél te eten. Het is goed voor de maag en darmen, de blaadjes bevatten vitaminen én het zou helpen tegen artritis, omdat het de gewrichten verlicht.
Schijnaardbei (Duchesnea indica) volledige plant.
Deze invasieve exoot lijkt op de bosaardbei maar de vrucht van deze plant is niet lekker en de bloemen zijn geel i.p.v. wit. Plant deze soort niet aan in de tuin en gooi hem zeker niet in de natuur want daar zorgt hij voor problemen.
De pineberry wordt ook wel ananas-aardbei genoemd. Deze variant is wit van kleur, klein van stuk en heeft een friszure smaak die sommige mensen aan ananas doet denken.
Laat je alle bloemetjes en vruchtjes zitten dan krijg je veel aardbeien maar ze blijven vrij klein. Aan elke stengel laat je 3 vruchtjes zitten. Die groeien dan uit tot de mooiste en grootste aardbeien die je maar kan bedenken. Ook dit jaar knip je weer alle uitlopers weg.
De Fragaria vesca, in Nederland zeer bekend als de Bosaardbei, is een prachtige vaste plant die tot ongeveer 15 cm hoog wordt.
Aardbeien vermeerderen met uitlopers
Maak het jezelf gemakkelijk en laat de uitlopers direct wortelen in een los potje. Zet een potje naast de moederplant en plant hier de uitloper in. Laat de uitloper wel vastzitten aan de moederplant. Pas in augustus knip je de uitlopers los en plant je ze op een eigen plekje uit.
Veel aardbeien stikken van de pesticiden. Helaas bevatten veel aardbeien die je in de winkel koopt pesticiden (net als veel andere soorten groente en fruit). Dus, als je gezond en duurzaam wilt eten, dan zou je die aardbeien moeten laten staan.
De hamvraag: zijn deze beestjes schadelijk of giftig? Neen. De beestjes gaan in je maag meteen dood. De soort komt officieel voor in ons land, maar gezien we in Europa hogere standaarden qua 'contaminatie' op nahouden in de VS, is de kans in Europa veel kleiner dat de beestjes hun weg vinden in rood zacht fruit.
Eetbare bloemen zijn er rond deze tijd volop. Je kunt ze gebruiken als garnering voor een soepje, maar ook op een salade of crostini breng je meteen de zomer in huis!
Aardbeien voor je darmen
Er zitten nog meer goede stofjes in de aardbei. Neem bijvoorbeeld catechine, dit is een ontstekingsremmend middel. Eigenlijk is de aardbei een soort natuurlijk antibioticum. Ze hebben een gunstige werking op onze darmen en verwijderen giftige afvalstoffen uit ons lichaam.
Aardbeien staan net als andere fruitsoorten in de Schijf van Vijf. Voor volwassenen geldt het advies om minimaal 2 porties fruit per dag te eten. Dat komt neer op 200 gram fruit of meer.
Dat is een biologisch ingebouwd proces om te voorkómen dat de plant geen zaad zal verspreiden omdat de vruchten voortijdig gegeten worden. Als je een onrijpe aardbei eet worden jouw zuur- en bitterreceptoren geactiveerd en die geven jou het teken dat het oneetbaar of zelfs giftig is. . . .
De vruchten, eigenlijk zijn het schijnvruchten, verspreiden een zoetige geur. Ze zijn eetbaar, maar zijn kleiner dan die van de cultuuraardbei. De bosaardbei kan makkelijk verward worden met de schijnaardbei. Deze komt veel voor in parken, en is herkenbaar aan zijn gele bloemen.
Om je aardbeien te beschermen tegen flinke regenbuien kun je rond de planten een bed van stro aanbrengen. Zo voorkom je dat de aardbeien op de natte bodem liggen en dat er zand opspat. Daardoor gaan ze niet rotten en worden ze niet aangetast door schimmel.
Aardbeien. Hoewel menig mens – inclusief chefs in restaurants – het kroontje van een aardbei er het liefst af halen omdat het er mooier uit zonder en de smaak ietwat bitter is, is 't hartstikke eetbaar. De jonge blaadjes van de aardbei smaken een beetje naar spinazie.
Het is niet nodig om aardbeien te wassen. Wanneer je ze toch wilt wassen, was ze dan vlak voordat je ze opeet in een laagje water. Was ze niet onder de stromende kraan, daarvan gaan ze kneus. Verwijder de kroontjes pas na het wassen, anders zuigen de aardbeien zich vol met vocht en verminderd de smaak.
Op fruit zitten de meeste residuen: gemiddeld 3,6 per meting, maar dat zijn er 4,0 bij in Nederland geteeld fruit zoals aardbeien, frambozen, peren, appels en kersen. Nederlandse bramen en pruimen zijn juist schoner dan de buitenlandse.