Het juffertje is een eenjarig plantje met blauwe bloemetjes in een kantwerk van groen. De Engelsen noemen haar 'love in a mist'. Het is een gemakkelijk en veelzijdig plantje. De bloemetjes doen het goed als snijbloem en zijn eetbaar.
Zaaien van Juffertje-in-het-groen
Je kan zaaien in maart of april, de bloei is in de direct daarop volgende juni tot en met augustus. Het soort is dus eenjarig. De zaden zaaien zichzelf weer uit rond de plant. Het jaar erna zullen er dus weer nieuwe plantjes opkomen.
Uiterlijk van Juffertje-in-het-groen
Juffertje-in-het-groen heeft dunne bladeren, het ziet er meer uit als groene takjes. De bloemen zijn van nature blauw, hoewel er ook andere varianten gekweekt zijn. Onze 'Miss Jekyll Blue' kleurvariant is prachtig helderblauw. Dit soort wordt 45 cm hoog en heeft geen stekels.
Korenbloemen. De korenbloem is natuurlijk bekend vanwege de prachtige blauwe bloem, je hebt daarnaast echter ook witte en gemengde variëteiten. De verse bloemetjes kun je gebruiken als garnering, gedroogd is korenbloem ook lekker in de thee.
De malse bladeren, bloemen en wortels zijn allen eetbaar, echter de stengels zijn het minst eetbaar. Het sap uit de stengels is licht giftig. Al met al kan de paardenbloem worden gerekend tot de wilde groenten. De bladeren zijn het hele jaar te gebruiken.
Juffers hebben een lang, dun achterlijf. In tegenstelling de tot echte libellen hebben de vleugels van juffers alle vier dezelfde vorm. De vleugels worden in rust meestal langs of boven het achterlijf samengeklapt. De ogen zijn gevormd als een halve bol en zijn geplaatst aan de zijkanten van de kop.
Phacelia zaaien is mogelijk van maart tot half augustus, op rijen met een afstand van 30 cm, in augustus verminderen tot 20 cm, omdat de plant dan minder uitgroeit. Hoogte ongeveer 70 cm. Vriest 's winters dood. Zaaidichtheid: 10 kg/ha.
Oregano is een redelijk winterharde vaste plant (mits je zorgt voor de juiste omstandigheden zoals niet te natte grond en een zonnige standplaats).
Het duurt even, maar na zo'n 75 dagen na het zaaien is het dan vaak zover…. de klaprozen beginnen te bloeien. Dit is wel sterk afhankelijk van de weersomstandigheden omdat de zaden van klaprozen licht en koele temperaturen nodig hebben om te ontkiemen.
Inkarnaatklaver als tuinplant
Vanaf maart kun je op een zonnige plaats de inkarnaatklaver zaaien in vochtige tuinaarde. Zorg ervoor dat er ongeveer 10 cm ruimte tussen de zaden zit. De zaden kun je voorzichtig aandrukken. Zorg er wederom voor dat je de grond vochtig en onkruidvrij houd.
Afrikaantjes tegen slakken
Een manier om slakken te voorkomen in je tuin is door het zaaien van afrikaantjes. Het klinkt gek, maar toch is het een effectieve wijze om (naakt)slakken af te weren. Het kan ook zeker in de moestuin geen kwaad om wat afrikaantjes in te zaaien tussen de gewassen.
Afrikaantjes zijn niet giftig; je kunt ze zelfs eten. Gebruik de bloem van de Afrikaan in bijvoorbeeld salades.
Standplaats. Door de Zuid-Amerikaanse herkomst is het afrikaantje gewend aan warmte en droogte. In je tuin geeft de plant daarom een voorkeur aan een standplaats in de volle zon. In het algemeen is het echter een plant die zich gemakkelijk aanpast en zowel bestand is tegen schaduw als wind en zware regen.
Het is niet erg verstandig om de eenjarige bijenplant te eten. De plant wordt alom omschreven als giftig. Wel geldt het als een zeer goede groenbemester die extra stikstof in de bodem brengt. Bekend is dat de phacelia voor huidirritaties kan zorgen.
De plant kan goed tegen droogte, maar maakt dan alleen stuifmeel aan en geen nectar, dus dan krijg je minder vlinders. De plant is eenjarig. Hij zal doodgaan door vorst in de winter.
Voor het eerste teeltdoel zijn Japanse haver en gele mosterd de aangewezen groenbemesters. Engels- en Italiaans raaigras kunnen ook als groenbemester worden toegepast voor het vastleggen van organische stof. Houd bij deze grassen wel rekening met de volgvrucht.
Libellen kunnen niet steken of bijten. Om te steken hebben ze simpelweg de middelen niet: libellen hebben geen angel. Libellen hebben wel kaken, waarmee ze insecten fijnkauwen. Deze kaken zijn bij de meeste soorten te zwak om door de menselijke huid heen te komen.
Libellen zijn tot wonderbaarlijke prestaties in staat. Omdat de vleugels niet met elkaar verbonden zijn, kan een libelle verticaal opstijgen, stilstaan in de lucht en achteruit vliegen. Daarbij kunnen ze tot wel vijftig kilometer per uur halen!
Libellen hebben water nodig
De libellenlarven leven op de bodem van de vijver of verschuilen zich tussen de waterplanten. Het hebben of aanleggen van een vijver is dus de eerste stap om libellen naar uw tuin te lokken.
Van top tot teen. Niet alleen de blaadjes van de paardenbloem zijn eetbaar, de bloem is van top tot teen te gebruiken. Zo is de bloem zelf rauw, gepaneerd en gefrituurd te eten en smaakt hij zoet en knapperig.
Het paardenbloemblad en of de paardenbloem past goed bij knoflook, bieslook en iets zoets zoals honing. De paardenbloemen kun je stomen, wokken, in je thee stoppen of de gele blaadjes over een salade strooien. Rauw paardenbloemblad kun je, goed fijngesneden, ook prima door een zomerse stamppot stampen.
Paardenbloem smaak
De jonge blaadjes zijn mals en minder bitter dan de volgroeide bladeren. De paardenbloem(blaadjes) kun je zo gebruiken: Jonge paardenbloemblaadjes zijn lekker in een salade, bijvoorbeeld met spekjes en een mosterdvinaigrette. Of met fijngesneden appel en wortel.
Knoflook extract
Een extract met knoflook is dodelijk voor de meeste slakken. Doodt het ze niet, dan reduceert het in elk geval hun eetlust, waardoor uw planten minder aangetast worden. Slakkeneitjes die ermee geraakt worden komen bovendien niet meer uit.